Read Kitab Sutji, 1981 YOEL 1 Bible Online

YOEL 1 - Kitab Sutji, 1981 bible

YOEL 1

¹Iki pangandikane Pangeran Yehuwah kang kadhawuhake marang Nabi Yoel bin Petuel.

²He, para tuwa-tuwa, padha ngrungokna, he, para wong isine nagara, padha nilingna! Sajegmu urip utawa ing jamane para leluhurmu apa tau ana lelakon kang kaya mangkene iki?

³Anak-anakmu padha critanana lelakon iku, nuli anak-anakmu genten konen nyritakake marang anak-anake, lan putumu iya nyritanana marang turune

⁴Sisane walang kang ngrikiti kapangan dening walang alihan, lan sisane walang alihan kapangan dening walang mlumpat, sarta sisane walang mlumpat kapangan dening walang kethaha.

⁵He, para wong mendem, tangia lan nangisa! He, para wong kang karem anggur, marga saka anggur anyar, padha ngadhuh-adhuha, amarga anggur iku wus dirampas saka ing cangkemmu.

⁶Dene ana bangsa kang nglurugi nagaraku, bangsa kang kuwat lan tanpa wilangan cacahe, untune kaya untu singa, lan siyunge kaya siyung singa wadon.

⁷Witku anggur padha karusak, lan witku anjir padha dikethoki, dikletheki lan dirubuhake, sarta pang-pange padha dadi putih.

⁸Ngadhuh-adhuha kayadene prawan kang manganggo bagor, marga saka pacangane, kekasihe nalika isih enom.

⁹Kurban dhaharan lan kurban unjukan wus ilang saka ing padalemane Sang Yehuwah; para abdine Pangeran Yehuwah, yaiku para imam, padha susah.

¹⁰Pategalan wus rusak, bumi ngenes, awit gandume wus sirna anggure wus garing, lengane wus nipis.

¹¹Para wong tani padha kisinan, para tukang kebon anggur padha ngadhuh-adhuh, marga saka gandum lan sair, awitdene panenaning pategalan wus lebur kabeh.

¹²Wite anggur wus garing lan wite anjir wus alum, mangkono uga wite delima, wite kurma lan wite apel, sarupane wit ing ara-ara wus padha garing. Sanyata, kabungahan sirna oncat saka para anaking manungsa.

¹³He, para imam, padha manganggoa bagor lan sambat-sambata, he, para kang ngladeni misybah, padha ngadhuh-adhuha, he, para Gusti Allahku, pada lumebua, padha nginepa kalawan manganggo bagor, dene padalemane Gusti Allahmu wus koncatan kurban dhaharan lan kurban unjukan.

¹⁴Padha ngundhangna puwasa kang suci, nganakna parepatan agung, nglumpukna para tuwa-tuwa, dalah sakehe wong isine nagara ana ing padalemane Pangeran Yehuwah Allahmu lan padha sambat-sambata marang Sang Yehuwah.

¹⁵Adhuh bilai dina iku, dene nyata wus chedak dinane Pangeran Yahuwah, tekane awujud karusakan saka Kang Mahakwasa.

¹⁶Ing ngarepe mripat kita, rak wus sirna sakehe pangan, kabungahan lan surak-surak saka ing padalemane Gusti Allah kita?

¹⁷Winih-winih padha garing ana ing jero lemah, lumbung-lumbung wus padha resik gusis, gudhang-gudhang wus padha ambruk marga gandume wus entek.

¹⁸Kaya apa panjeriting kewan-kewan, pepanthan sapi padha bingung, marga wus ora ana pangonan maneh, uga wedhus-wedhuse padha kontrang-kantring.

¹⁹Dhuh Yehuwah, namung Paduka ingkang kawula sambati, awit pangenan ing ara-ara, sampun kamangsa ing latu ngantos telas. Urubing latu sampun nggosongaken sakathahing wit-witan ing ara-ara.

²⁰Dalasan sato-kewan ing ara-ara ugi sami sesambat dhateng Paduka, margi lepen-lepen sampun sami asat, sarta pangenan ing ara-ara sampun kamangsa dening latu.