Read Kitab Sutji, 1981 WILANGAN 23 Bible Online

WILANGAN 23 - Kitab Sutji, 1981 bible

WILANGAN 23

¹Bileam banjur matur marang rang Sang Prabu Balak: “Sumangga wonten ing ngriki kawula panjenengan dalem damelaken misbyah pitu, sarta kawula ugi panjenengan dalem cawisi lembu jaler nem pitu saha menda gibas jaler inggih pitu.”

²Sang Prabu Balak tumuli nindakake kaya kang dadi panyuwune Bileam, sarta banjur padha nyaosake kurban ing saben misbyah arupa sapi siji lan wedhus siji.

³Bileam tumuli matur marang Sang Prabu Balak: “Panjenengan dalem kawula aturi jumeneng wonten ing sacelakipun kurban obaran panjenengan dalem, dene kawula badhe kesah; bokmanawi kula badhe dipun panggihi dening Sang Yehuwah, lajeng dhawuh punapa ingkang kaparingaken, punika badhe kawula pratelakaken dhateng panjenengan dalem.” Sawuse mangkono Bileam banjur munggah ing gunung kang gundhul.

⁴Gusti Allah tumuli manggihi Bileam; Bileam banjur munjuk marang Panjenengane: “Misbyah pitu punika sampun kawula cawisaken, sarta ing saben misbyah kawula kurbanaken lembu jaler nem satunggal kaliyan menda gibas jaler satunggal.”

⁵Pangeran Yehuwah tumuli ngiseni tembung ing cangkeme Bileam sarta ngandika: “Sira balia menyang ngarepe Balak lan calathua mangkono iku.”

⁶Satekane ing ngarsane Sang Prabu Balak, Sang Nata ketemu isih jumeneng sandhing kurbane obaran, bebarengan karo panggedhene bangsa Moab.

⁷Bileam banjur ngucapake kidunge: “Sang Prabu Balak ratu ing Moab, ndhatengake aku saka ing tanah Aram, saka ing pagunungan wetan, pangandikane: Kowe mrenea, aku tulungana, ipat-ipatana Yakub, sarta mrenea, supatanana Israel.

⁸Kapriye bisaku ngipat-ipati, kang ora diipat-ipati dening Gusti Allah? Kapriye anggonku nyupatani marang kang ora disupatani dening Yehuwah?

⁹Awit bangsa iku dakdeleng saka ing pucake gunung-gunung parang daksawang saka ing pagunungan. Lah iku bangsa kang manggon ndhewe, lan ora gelem kepetung kegolong tunggale bangsa liya.

¹⁰Sapa kang bisa ngetung lebune Yakub, utawa sapa kang bisa nacahake golongane Israel? Anggonku mati muga bisaa kaya patine wong kang jujur, lan puputing uripku kayaa pupute wong iku!”

¹¹Ing kono pangandikane Sang Prabu Balak marang Bileam: “Kapriye tandukmu marang aku iki? Anggonku nekakake kowe iku dakkon ngipat-ipati mungsuhku, lah kok malah kokberkahi!”

¹²Atur wangsulane Bileam: “Kawula rak kedah nglairaken punapa ingkang dipun isekaken dening Pangeran Yehuwah wonten ing cangkem kawula!”

¹³Sang Prabu Balak tumuli ngandika marang Bileam: “Payo, kowe melua aku menyang panggonan liyane, saka ing kono kowe bisa nyawang bangsa iku; kang katon iku mung pungkasaning palerebane bae, ora katon sakabehe; nuli aku tulungana, ipat-ipatana bangsa iku saka kono.”

¹⁴Bileam banjur dibekta menyang ing Ara-ara Panelikan, ing pucake gunung Pisga; Sang Prabu Balak tumuli yasa misbyah pitu, lan ing saben misbyah kakurbanake sapi lanang nom siji sarta wedhus gibas lanang siji.

¹⁵Bileam banjur matur marang Sang Prabu Balak: “Panjenengan dalem kawula aturi jumeneng wonten ing sacelakipun kurban obaran dalem, dene kawula badhe kesah mriku, sowan ing ngarsaning Yehuwah!”

¹⁶Sang Yehuwah tumuli manggihi Bileam, sarta cangkeme diiseni tembung, tuwin dipangandikani: “Sira balia menyang ngarepe Balak, lan ngucapa kaya mangkono iku.”

¹⁷Satekane ing ngarsane Sang Prabu Balak, lah Sang Nata isih jumeneng sandhing kurbane obaran, bebarengan karo para panggedhene bangsa Moab. Sang Prabu Balak banjur ngandika marang Bileam: “Pangandikane Pangeran Yehuwah kapriye?”

¹⁸Bileam banjur medharake kidung, pangucape: “Dhuh Sang Prabu Balak, sumangga kawula aturi jumeneng saha karsaa miyarsakaken; dhuh putranipun Sang Zipor, sumangga kawula aturi nilingaken dhateng atur kawula.

¹⁹Gusti Allah punika sanes manungsa, kok ngantosa dora, inggih sanes anaking manungsa, kok ngantosa keduwung. Punapa inggih Panjenenganipun ngandika lajeng boten katindakaken, utawi ngandika lajeng boten dipun tetepi?

²⁰Kauningana, kula tampi dhawuh supados mberkahi, mangka manawi Panjenenganipun mberkahi, kawula masthi boten saged malik.

²¹Tiyang boten sumerep dhateng kasangsaraning bani Yakub, lan boten saged ningali kasisahanipun tiyang Israel, margi tinunggil dening Pangeran Yehuwah Allahipun, sami surak-surak, margi Sang Nata wonten ing satengahipun.

²²Gusti Allah ingkang ngentasaken saking ing tanah Mesir, punika tumrap tiyang-tiyang wau kadosdene singat kakiyataning bantheng.

²³Awitdene boten wonten japa-mantra ingkang saged tumama dhateng Yakub, utawi tenung ingkang saged tumama dhateng Israel. Dumugi ing wekdalipun, Yakub badhe dipun cariyosi, makaten ugi dhateng Israel, kaelokan ingkang katindakaken dening Gusti Allah.

²⁴Lah satunggaling bangsa ingkang gumregah kados singa estri, ingkang ngadeg jejeg kados singa jaler, ingkang boten purun njerum, saderengipun nedha memangsanipun lan ngombe rahipun ingkang dipun pejahi.”

²⁵Ing kono Sang Prabu Balak banjur ngandika marang Bileam: “Manawa kowe babar-pisan ora gelem ngipat-ipati, iya aja pisan-pisan mberkahi.”

²⁶Atur wangsulane Bileam marang Sang Prabu Balak: “Kawula rak sampun matur dhateng panjenengan dalem, bilih ingkang badhe kawula ucapaken inggih punapa sadaya dhawuhipun Pangeran Yehuwah, lan inggih punika ingkang kawula lampahi.”

²⁷Sawuse mangkono Sang Prabu Balak tumuli ngandika marang Bileam: “Payo, kowe arep dakgawa menyang liya panggonan, bokmanawa Gusti Allah marengake bangsa iku kokipat-ipati saka ing kono.”

²⁸Bileam banjur dibekta menyang ing pucake gunung Peor, kang ngadhepake pasamunan.

²⁹Ature Bileam marang Sang Prabu Balak: “Sumangga kawula panjenengan dalem damelaken misbyah pitu wonten ing ngriki, sarta kula panjenengan dalem cawisi lembu jaler nem pitu sarta menda gibas jaler pitu.”

³⁰Sang Prabu Balak tumuli iya nindakake apa kang dadi ature Bileam, sarta banjur ngurbanake sapi siji lan wedhus siji ing saben misbyah. edit 1: fajar '01