Read Kitab Sutji, 1981 ZEFANYA 3 Bible Online

ZEFANYA 3 - Kitab Sutji, 1981 bible

ZEFANYA 3

¹Bilai si tukang mbalela lan kang nandhang kanisthan, he, kutha kang kebak panganiaya,

²kang ora gelem ngrungokake pituture sapa bae, lan ora mreduli marang pamada, ora kumandel marang Pangeran Yehuwah lan ora sowan marang ing ngarsane Gusti Allah.

³Para pangarep ing satengahe iku singa kang nggero; para hakime iku asu ajag ing wayah bengi, kang ora ngengehake apa-apa tumeka esuke.

⁴Para nabine padha umuk-umukan lan cidra, para imame padha najisake apa kang suci, nerak marang angger-anggering Toret.

⁵Nanging Pangeran Yehuwah iku adil ana ing satengahe, ora siya-siya, saben esuk maringake pranatane, ora tau kasep ing wayah bangbang wetan. Nanging wong kang ambek siya iku ora weruh ing isin.

⁶“Ingsun wus numpes para bangsa, menara-menarane balowarti wus padha gempur; lurung-lurunge wus Sunrisak, nganti ora ana wong kang liwat. Kutha-kuthane wus kabongkar, nganti ora ana wonge kang ngenggoni, suwung kabeh.

⁷PangiraningSun: Mesthine saiki bakal wedi marang Ingsun, lan migatekake marang pamada sarta sakehe kawajiban saka Ingsun ora bakal dilirwakake. Ewadene malah mundhak nemen anggone mbanjurake sakehing pokale kang ala.

⁸Mulane sira padha ngentenana marang Ingsun -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, ing dina Ingsun karsa jumeneng dadi saksi. Marga putusaningSun iku ngempalake para bangsa lan nglempakake karajan-karajan, kang banjur Sunesoki bramatyaningSun, yaiku bebenduningSun kabeh kang mulad-mulad, sabab salumahing bumi bakal kamangsa dening genining butajenganingSun.”

⁹“Nanging sawuse iku para bangsa bakal Sunparingi lambe liyane, yaiku lambe kang resik, supaya kabeh padha nyebuta asmane Pangeran Yehuwah, sarta padha ngabekti marang Panjenengane kalawan rukun.

¹⁰Saka ing sabrange bengawan-bengawan ing tanah Etiopia, wong kang padha memuja Ingsun, kang wus kabuyarake, bakal padha nggawa pisungsung kagem Ingsun.

¹¹Ing dina iku sira ora bakal nandhang kawirangan, awit saka sakehe pokalira kang duraka marang Ingsun; marga ing dina iku Ingsun bakal nyingkirake saka ing tengahira wong-wongira kang padha umuk-umukan, sarta sira bakal ora ngluhurake dhiri maneh ana ing gunungingSun kang suci.

¹²Lan ana ing tengahira Ingsun ngantunake umat kang andhap-asor lan ringkih, lan kang bakal golek pangayoman ana ing asmane Sang Yehuwah,

¹³yaiku kekarene Israel iku. Iku bakal ora padha tumindak ambek siya lan ora ngucapake goroh, sarta ing cangkeme ora tinemu ilat kang cidra; awit bakal padha kaya wedhus gembel kang nyenggut lan mlegung, sarta ora ana kang gawe kagete.”

¹⁴He putri Sion, padha giyak-giyaka! He Israel, padha surak-suraka! He putri ing Yerusalem, padha bungah-bungaha lan giyak-giyaka kalawan gumolonging ati.

¹⁵Pangeran Yehuwah wus nyingkirake paukuman marang kowe, wus nyirnakake mungsuhmu. Ratune Israel, yaiku Pangeran Yehuwah, iku ana ing tengahmu, kowe ora bakal wedi marang kasangsaran maneh.

¹⁶Ing dina iku bakal ana ucap-ucapan kang tumuju marang Yerusalem: “He Sion, aja wedi! Tanganmu aja nganti kendho.

¹⁷Pangeran Yehuwah Allahmu ana ing tengahmu, bakal jumeneng dadi Pahlawan kang paring kaunggulan; banget karenan ing galih marga saka kowe. Panjenengane nganyarake kowe ana ing sihe, kanthi sumyak anggone sukarena ing ngatase kowe,

¹⁸kaya ing dina parepatan gedhe.” “Ingsun bakal nyingkirake kasangsaran saka ing sira, satemah sira ora bakal nandhang pamada maneh.

¹⁹Lan ing wektu iku Ingsun bakal matrapi wong kabeh kang wus nindhes marang sira; nanging mitulungi kang padha pincang, sarta ngumpulake kang padha pating slebar, lan sapira kang kawirangan bakal Sundadekake ingalembana lan misuwur ana ing salumahe bumi.

²⁰Ing wektu iku sira bakal Sunirid mulih, iya Sunklempakake lan Sundadekake misuwur lan ingalembana ana ing satengahe sakehe bangsa ing salumahe bumi, sarta kaananira bakal Sunpulihake ana ing sangarepe wong-wong iku,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah. [7†]