Read Кыргыз тилиндеги Библия, 2004 Забур 103 Bible Online

Забур 103 - Кыргыз тилиндеги Библия, 2004 bible

Забур 103

¹Менин жаным, Теңирди даңкта! Теңирим, Кудайым! Сен укмуштуудай улуусуң, Сен даңк менен улуулукка чулгангансың.

²Сен жарыкты чапандай киесиң, асманды чатырдай жаясың.

³Сен үстүнкү бөлмөлөрүңдү суулардын үстүнө кургансың, булуттарды Өзүңө араба кыласың, шамалдын канаттарынын үстүндө жүрөсүң.

⁴Сен Өз периштелериңди шамал, Өз кызматчыларыңды жалындаган от кыласың.

⁵Сен жерди бекем негизге орноттуң: ал кылымдан кылымга бекем турат.

⁶Сен анын үстүн түпсүздүк менен жабуу жапкандай жаптың. Тоолорго сууларды жайгаштырдың.

⁷Сенин катуу буйругуңдан суулар качты, Сенин күркүрөгөн үнүңдөн качканча шашышты.

⁸Алар Сен дайындаган тоолорго чыгышат, өрөөндөргө түшүшөт.

⁹Сен алар өтө алгыс чек койдуң, ошондуктан алар жерди жабыш үчүн кайрылып келбейт.

¹⁰Сен булактын сууларын жибердиң: алар тоо арасынан агып жатышат,

¹¹алар талаадагы жаныбарлардын баарын сугарат; жапайы эшектер суусунун кандырып жатышат.

¹²Алардын жанында асман куштары жашашат, бутактардын арасынан үн салып турушат.

¹³Өз бийиктиктериңден тоолорду сугарып турасың, жер Сенин иштериңдин жемишине тоёт.

¹⁴Сен мал үчүн чөп өстүрөсүң, адамдын пайдасы үчүн өсүмдүк өстүрөсүң, жерден азык өндүрөсүң.

¹⁵Адамдын жүрөгүн кубандырган шарапты, адамдын жүзүн жылтыраткан зайтун майын, адамга кубат берген нанды бересиң.

¹⁶Теңир Өзү отургузган Теңирдин дарактары, Лебанон кедрлери, сугарылат.

¹⁷Алардын үстүнө куштар уя салышат: карагайлар – илегилектердин турак жайы,

¹⁸бийик тоолор – кийиктердин жайы, аскалар – суурлардын баш паанеги.

¹⁹Айды Ал убакытты билдирүү үчүн жаратты, күн өзүнүн качан батарын билет.

²⁰Сен караңгылык каптатасың, ошондо түн болот. Түн ичинде бүт токой жаныбарлары жортуп жүрүшөт.

²¹Арстандар жем издеп айкырышат, Кудайдан өздөрүнө тамак сурашат.

²²Күн чыкканда алар чогулуп, өздөрүнүн үңкүрлөрүнө жатышат.

²³Адам өзүнүн жумушуна чыгып, кечке чейин иштейт.

²⁴Сенин иштериң кандай көп, Теңир! Сен баарын даанышмандык менен жасагансың. Жер Сен жараткан нерселерге толгон.

²⁵Мына, чалкыган улуу деңиз. Андагы тирүү жандыктарга, чоң-кичине жаныбарларга сан жетпейт.

²⁶Анда кемелер сүзүп жүрөт, анда Сен жараткан лебийатан оюн салып жүрөт.

²⁷Бардыгы Сенин өз маалында тамак берүүңдү күтүшөт.

²⁸Аларга берсең – жешет, колуңду ачсаң – берекеңе тоюшат.

²⁹Жүзүңдү жашырсаң – дүрбөлөңгө түшүшөт, алардын жанын алсаң – өлүп, кайра топуракка айланышат.

³⁰Эгерде Өзүңдүн рухуңду жиберсең – алар жаралышат. Ошентип, Сен жер бетин кайрадан жаңыртасың.

³¹Теңир түбөлүккө даңктала берсин! Теңир Өз иштерин көрүп кубансын!

³²Жерди караса, жер титирейт; тоолорго тийсе, тоолор түтөйт.

³³Өмүрүм өткөнчө, Теңирди даңктап ырдай берем; көзүм тирүү турганда, Кудайымды ырдап даңктай берем.

³⁴Ырдаган ырым Ага жаксын, Теңир менен кубанам.

³⁵Күнөөкөрлөр жер үстүнөн жок болушсун, мыйзамсыздар биротоло жок болушсун. Менин жаным, Теңирди даңкта! Теңирди даңктагыла!