Read NT LS 2005 – Инжил ЛС (2005 Nekemiya 9 Bible Online

Nekemiya 9 - NT LS 2005 – Инжил ЛС (2005 bible

Nekemiya 9

¹Uşul aydın jıyırma törtünçü künü Israyıl uuldarı zumbal kiyip, baştarına kül seep, orozo karmaştı.

²Israyıl tukumu bölök tukumdardan bölünüp, öz betinçe turdu da, öz künöölörü menen ata-babalarının kılmıştarın moyundarına alıp, keçirim suradı.

³Alar öz orundarında turup, kündün çeyregine çeyin öz Kuday-Teŋirinin mıyzam kitebinen okup, çeyrek kün öz Kuday-Teŋirine taazim kılıp, keçirim suraştı.

⁴Jeşuya, Bani, Kadmiel, Şebaniya, Buni, Şeyrebiya, Bani, Henani lebilerdin sekiçesine çıgıp, katuu ün menen öz Kuday-Teŋirine kayrılıştı.

⁵Anan lebiler – Jeşuya, Kadmiel, Bani, Haşabneya, Şeyrebiya, Odiya, Şebaniya, Petahiya mınday deşti: «Turgula, öz Kuday-Teŋiriŋerdi kılımdan kılımga daŋktagıla! Daŋktoogo tatıktuu bolgon, bardık maktoolordon jogoru turgan Senin atıŋ maktala bersin da, daŋktala bersin!

⁶Teŋir, Sen jalgız Kudaysıŋ, Sen asmandı, asmandardın asmanın, asman koşuunun, jerdi jana andagının bardıgın, deŋizderdi jana andagılardın bardıgın jarattıŋ, oşonun baarına ömür berdiŋ, asman koşuununun bardıgı Saga taazim kılat.

⁷Kuday-Teŋir, Sen Özüŋ Ibramdı tandap alıp, anı kazdimderdin Ur-Kazdim degen şaarınan alıp çıgıp, aga Ibrayım degen at berdiŋ.

⁸Anın jürögünün Özüŋö berilgenin körüp, anın tukumuna kanaandıktardın, hettikterdin, amorluktardın, perizdikterdin, jebustuktardın jana girgeştikterdin jerlerin berem dep, anı menen kelişim tüzdüŋ. Sen Öz sözüŋdü orundattıŋ, antkeni Sen adiletsiŋ.

⁹Sen bizdin ata-babalarıbızdın Misirde tartkan azabın kördüŋ, alardın Kızıl deŋizdin janındagı zarın uktuŋ.

¹⁰Oşondo paraongo, anın kızmatçıları menen al jerdin bardık eline jışaandarıŋ menen keremetteriŋdi körsöttüŋ, antkeni Sen alardın bul elge tekeberdik menen mamile kılganın bilçüsüŋ, Sen Öz atıŋdı çıgardıŋ, alar anı bügünkü küngö çeyin bilişet.

¹¹Sen alardın aldında turgan deŋizdi ekige böldüŋ, oşondo alar deŋizdin ortosunan, kurgak jer menen ötüp ketişti. Alardın artınan kuugandardı taşkındagan suuga taş çökköndöy çögördüŋ.

¹²Alar bara turgan joldu jarık kılış üçün, kündüz bulut mamı bolup, tünküsün ot mamı bolup, alardı alıp jürdüŋ.

¹³Sinay toosuna tüşüp kelip, alar menen asmandan süylöştüŋ da, alarga adilettüü ökümdü, işenimdüü mıyzamdı, jakşı buyruktardı jana osuyattardı berdiŋ.

¹⁴Alarga Öz kuluŋ Musa arkıluu Özüŋdün ıyık işembiŋdi, osuyattarıŋdı, buyruktarıŋdı, mıyzamdarıŋdı berdiŋ.

¹⁵Alar açka bolgondo, Sen alarga asmandan nan berip turduŋ, suusaganda, taştan suu çıgarıp berip turduŋ, Sen alarga berem dep, koluŋdu kötörüp ant bergen jerge barıp, al jerdi eelep algıla dediŋ.

¹⁶Birok alar, bizdin ata-babalarıbız, öjörlönüp moyun sunbay, Senin osuyattarıŋdı ukpay koyuştu.

¹⁷Alar Saga baş iygisi kelbey, Senin alarga körsötkön keremet işteriŋdi esterinen çıgarıp, moyun sunbay, özdörünün öjörlügü menen kayradan kul boluş üçün, özdörünö jol başçı koyup alıştı. Birok Sen keçirgendi süygön, jakşı, booruker, çıdamduu, abdan ırayımduu Kuday bolgonduktan, alardı taştagan joksuŋ.

¹⁸Alar özdörünö altından muzoo jasap: “Misirden alıp çıkkan kudayıŋar uşul”, – dep, Saga akarat keltirişkenine karabay,

¹⁹Sen Özüŋdün uluu boorukerdigiŋ menen alardı çölgö taştagan joksuŋ. Alardı jol menen alıp jürüş üçün, alar bara jatkan joldo alarga jarık berip turuş üçün, kündüz bulut mamı, tünküsün ot mamı alardan alıstagan jok.

²⁰Alardı üyrötüş üçün, Özüŋdün jakşı Ruhuŋdu jiberdiŋ, alardın oozunan mannanı üzbödüŋ, suusunun kandıruuga suu berip turduŋ.

²¹Sen alardı kırk jıl çöldö baktıŋ. Alar eç nerseden kem boluşkan jok, kiygen kiyimderi eskirgen jok, buttarı şişigen jok.

²²Sen alarga padışaçılıktar menen elderdi karatıp berdiŋ, alarga jer bölüp berdiŋ, alar Sihon jerlerine, Keşpon padışasının jerlerine, Başan padışası Ogdun jerlerine ee boluştu.

²³Alardın uuldarın asmandagı jıldızdarday köböyttüŋ, kelip eeleşet dep, ata-babalarına Özüŋ aytkan jerge alardı alıp bardıŋ.

²⁴Alardın uuldarı kelip, al jerdi eeleşti. Al jerdin turgundarın – kanaandıktardı Sen alarga bagıntıp berdiŋ, emne kılsa özdörü bilsin dep, al jerde jaşagan elderdi, alardın padışaların koldoruna salıp berdiŋ.

²⁵Alar çeptüü şaarlardı, semiz jerdi eelep, dünüyö-mülkkö tolgon üylördü, taştan jasalgan kölmölördü, jüzümzarlar menen zaytun baktarın, mömölüü daraktardı tartıp alıştı. Özüŋdün keŋ peyildigiŋ menen içip-jeşti, toyuştu, semirişti, jırgaştı.

²⁶Alar toŋ moyun tartıp, Özüŋö karşı çıgıştı, mıyzamıŋdı jek körüştü, Saga kayrılgıla dep eskertken paygambarlarıŋdı öltürüştü, Saga akarat keltirişti.

²⁷Oşondo Sen alardı kısımga algan duşmandardın koluna salıp berdiŋ. Alar kıynalganda, Saga kayrılışçu, Sen alardın ünün asmandan ukçusuŋ, Özüŋdün uluu boorukerdigiŋ menen alarga kutkaruuçulardı jiberçüsüŋ, kutkaruuçular alardı duşmandardın kolunan kutkarışçu.

²⁸Tınç alıp kalışkanda, alar Senin köz aldıŋda kayradan jamandık kıla baştaşçu. Oşondo Sen alardı kayradan duşman koluna salıp berçüsüŋ, duşmandarı alarga üstömdük kılışçu. Birok alar Saga kayradan kayrılganda, Sen alardın ünün asmandan ugup, Özüŋdün uluu boorukerdigiŋ menen alardı kutkarıp turçusuŋ.

²⁹Sen alarga Özüŋdün mıyzamıŋa kayrıluunu eskertip turduŋ, birok alar köşörüp, Senin osuyattarıŋdı atkarışçu emes, Senin mıyzamdarıŋdan çettep ketişçü. Alardı atkargan adam jaşamak. Birok alar til albay, moyun sunbay öjörlönüştü.

³⁰Alardı kayrılar beken dep, köp jıldar kütüp, Özüŋdün Ruhuŋ menen, paygambarlarıŋ arkıluu alardın esine salıp turduŋ, birok alar ukpay koyuştu. Oşondo Sen alardı bötön jerdegi elderdin koldoruna salıp berdiŋ.

³¹Birok Özüŋdün uluu boorukerdigiŋ menen alardı taptakır kırıp salgan joksuŋ, taştap koygon joksuŋ, antkeni Sen jakşı, ırayımduu Kudaysıŋ.

³²Oo Kuday, Sen azır da Özüŋdün kelişimiŋ menen ırayımıŋdı saktap turgan kudurettüü da, korkunuçtuu da uluu Kudaysıŋ! Aşur padışalarının kündörünön tartıp bügünkü küngö çeyin bizdin, padışalarıbızdın, törölörübüzdün, ıyık kızmat kıluuçularıbızdın, paygambarlarıbızdın, ata-babalarıbızdın jana büt eldin tartkan azaptarı Saga az bolup körünbösö eken.

³³Biz kanday azap tartsak da, oşonun bardıgın Sen tuura kıldıŋ, antkeni Sen bardık işte adilet bolduŋ, al emi biz künöölüü bolduk.

³⁴Bizdin padışalarıbız, törölörübüz, ıyık kızmat kıluuçularıbız, ata-babalarıbız Senin mıyzamıŋdı atkarışkan jok, Sen eskertip turgan osuyattarıŋ menen eskertüülörüŋdü ukpay koyuştu.

³⁵Özüŋdün uluu ırayımıŋ menen bergen padışaçılıkta, Özüŋ bölüp bergen keŋ, semiz jerde jaşap turuşkanda, alar Saga kızmat kılışkan jok, özdörünün kıyanat işterin kaltırışkan jok.

³⁶Azır biz kulbuz, Sen ata-babalarıbızga jer-jemişteri jana tüşümdörü menen azıktanuuga bergen jerde biz kuldukta jüröbüz.

³⁷Künööbüz üçün Sen bizdi bagıntıp bergen padışalarga bul jer köp tüşüm berip jatat. Alar özübüzgö da, mal-janıbızga da özdörü kaalaganday üstömdük kılıp jatışat. Biz kıyın kıstalışta kaldık.

³⁸Uşulardan ulam biz bekem kelişim tüzüp, kolubuzdu koyup jatabız, koldorubuzdun üstündö bizdin törölördün, lebilerdin, ıyık kızmat kıluuçulardın möörlörü turat».