Read NT LS 2005 – Инжил ЛС (2005 Işaya 44 Bible Online

Işaya 44 - NT LS 2005 – Инжил ЛС (2005 bible

Işaya 44

¹Azır bolso, Jakıp, Menin kulum, Men tandap algan Israyıl, uk.

²Seni jaratkan, seni jasagan, saga eneŋdin kursagında jatkandan beri jardam berip kele jatkan Teŋir mınday deyt: Korkpo, Menin kulum Jakıp, Men tandap algan Süyüktüüm.

³Antkeni Men suusagan jerge suu, kakşıgan jerge agın suulardı tögöm. Senin tukumuŋa ruhumdu tögöm, senin ukum-tukumuŋa batamdı berem.

⁴Oşondo alar çöptördün arasında, suulardın jeeginde öskön taldarga okşop ösüşöt.

⁵Biri: “Men Teŋirdikimin”, – deyt, ekinçisi Jakıptın atı menen atalat, dagı biröö öz kolu menen: “Men Teŋirdikimin”, – dep jazat, Israyıldın atı menen atalat».

⁶Teŋir, Israyıldın Padışası, anın Kun Tölöp Kutkaruuçusu, Sebayot Teŋir mınday deyt: «Birinçi da Menmin, akırkı da Menmin, Menden başka Kuday jok.

⁷Antkeni Mendey kim bar? Al Maga Men bayırkı eldi jaratkandan beri emne bolso, oşonun bardıgın ireti menen körsötüp, aytıp bersin, kabar kılsın, je bolboso bolo turgandı jana keleçekti aldın ala jarıya kılsın.

⁸Korkpogula, üröyüŋördü uçurbagıla. Men saga murun ele kabarlap, murun ele aldın ala aytkan jok belem? Siler Menin kübölörümsüŋör. Menden başka Kuday barbı? Başka aska jok, başka eç bir aska jok».

⁹Burkan jasagandardın baarı – bolbogon nerse, alardın suktanarlık burkandarı eç kanday payda alıp kelbeyt, oşondoy ekenine özdörünö özdörü kübö. Alar eç nerseni körüşpöyt, eç nerseni tüşünüşpöyt, oşonduktan maskara boluşat.

¹⁰Eç kanday payda alıp kelbegen kudaydı kim jasadı, burkandı kim kuydu?

¹¹Buga katışkandardın bardıgı uyatka kalışat. Antkeni sürötçülördün özdörü dele – adamdar. Alardın baarı çogulup kelip, turuşsun, alardın üröyü uçat, baarı uyat boluşat.

¹²Temir usta temirden balta jasap alıp, otto işteyt, anı barskan menen iştep çıgat. Anın üstündö küçtüü koldoru menen işteyt, açka bolup küçü ketkençe işteyt. Suu içpeyt, alsırayt.

¹³Jıgaç usta jıgaç tandap alıp, aga jip tartıp ölçöp, uçtuu kural menen sürötün tüşürüp, anan anı keskiç menen jonup, jumuru kılat, üygö koyuş üçün, andan suluu adamdın beynesin jasayt.

¹⁴Al özünö kedrlerdi kıyıp alat, karagay jana emen jıgaçın alat, alardı tokoydogu daraktardın arasınan tandap alat, yasen daragın tiget, al emi jamgır anı östüröt.

¹⁵Anan al adamga otun bolot, al anın bir bölügün alıp jılınat, ot jagat, nan bışırat. Anan oşol ele jıgaçtan kuday jasap, aga tabınat, burkan jasap, aga taazim kılat.

¹⁶Jıgaçtın bir bölügün otko jagat, ekinçi bölügü menen et bışırat, kuurdak kuurup, toygonço jeyt. Oşondoy ele jılınıp: «Kanday jakşı, men jılıdım, ottun tabın sezdim», – deyt.

¹⁷Al emi oşol ele jıgaçtın kalgan bölügünön özünö kuday kılıp burkan jasap, aga tabınıp, anın aldına jıgılıp, aga: «Meni kutkar, antkeni sen menin kudayımsıŋ», – dep sıyınat.

¹⁸Alar bilişpeyt, tüşünüşpöyt, antkeni alardın közü körböş üçün, jürögü tüşünböş üçün jabılıp kalgan.

¹⁹Al öz jürögündö oylonboyt, «Men jıgaçtın jarımın otko jaktım, çoguna nan bışırdım, et kuurup jedim. Al emi kalganınan jiyirkeniçtüü nerse jasamak belem? Bir kertim jıgaçka tabınmak belem?» dep aytkanga anın tüşünügü da, akılı da jetpeyt.

²⁰Al çaŋdı kubalap jüröt, aldangan jürögü anı adaştırdı, oşonduktan al öz janın kutkara albayt. «Oŋ kolumdagı jalgan emespi?» dep ayta albayt.

²¹«Munu esiŋden çıgarba, Jakıp, Israyıl, antkeni sen Menin kulumsuŋ, seni Men jarattım. Sen Menin kulumsuŋ, Israyıl, Meni unutpa.

²²Senin mıyzamsızdıktarıŋdı tumanday, künöölörüŋdü buluttay taratam. Maga kayrıl, antkeni Men seni kun tölöp kutkarıp aldım».

²³Şaŋdan, asman! Antkeni munu Teŋir kıldı. Kıykırgıla, jer tereŋdikteri! Toolor, tokoylor jana anın içindegi bak-daraktardın baarı, kubanıçtan şuuldagıla, antkeni Teŋir Jakıptı kun tölöp kutkarıp aldı, Teŋir Israyıl arkıluu daŋktalat.

²⁴Seni kun tölöp kutkarıp algan, seni eneŋdin kursagında jaratkan Teŋir mınday deyt: «Men bardıgın jaratkan Teŋirmin, asmandı bir Özüm jaydım, Öz küçüm menen jerdi töşödüm.

²⁵Jalgan paygambarlardın jışaandarın jaratpay, sıykırçılardın akılsızdıgın aşkere kılgan, akılmandardı artka kubalagan, alardın bilimin akılsızdıkka aylandırgan,

²⁶Öz kulunun sözün işke aşırgan, Özünün elçilerinin sözdörün atkargan, İerusalimge: “Saga kayra köçüp kelişet”, – degen, Jüyüttün şaarlarına: “Sen kayra kurulasıŋ, senin urandılarıŋdı Men kalıbına keltirem”, – degen,

²⁷tuŋguyukka: “Soolu! Men senin darıyalarıŋdı soolutam”, – degen,

²⁸Koreş jönündö: “Menin koyçum, al Menin büt erkimdi atkarat”, – degen, İerusalimge: “Sen kayradan kurulasıŋ!” – degen, iybadatkanaga: “Sen kayradan negizdelesiŋ”, – degen Teŋir Menmin».