Read NT LS 2005 – Инжил ЛС (2005 Luka 1 Bible Online

Luka 1 - NT LS 2005 – Инжил ЛС (2005 bible

Luka 1

¹Urmattuu Teopil! Bizdin arabızda keŋiri belgilüü bolgon okuyalar jönündö köptögön adamdar bayandap jaza baştaştı.

²Bizge al okuyalardı başınan beri öz közü menen körgöndör jana Kudaydın Sözün taratuuçular aytışkan ele.

³Oşonduktan bardıgın başınan baştap kıldattık menen izildep çıkkanımdan kiyin, men da saga ireti menen bayandap jazıp jiberüünü tuura taptım.

⁴Bul arkıluu sen özüŋ ukkan sözdördün çındık ekendigin bilip kalasıŋ.

⁵Jüyüt padışası İroddun ubagında Abiya tobunda Zahariya attuu ıyık kızmat kıluuçu bolgon. Anın Arun uruusunan çıkkan Elizabet degen ayalı bar ele.

⁶Eköö teŋ Teŋirdin osuyattarı menen körsötmölörün tak atkarıp, Kuday aldında adil jaşaşçu.

⁷Elizabet töröbös bolgonduktan, alardın baldarı jok bolçu. Eköö teŋ karıp kalışkan ele.

⁸Bir künü Zahariya öz kezegi boyunça Kuday aldında kızmat kılıp jatkanda,

⁹ıyık kızmat kıluuçulardın saltı boyunça ökçömö taş ırgıtılıp, aga Teŋirdin iybadatkanasına kirip jıpar jıttuu zat tütötüü kızmatı tiydi.

¹⁰Jıpar jıttuu zat tütötülüp jatkan uçurda, köp el sırtta sıyınıp turdu.

¹¹Oşondo aga Teŋirdin periştesi köründü. Perişte jıpar jıttuu zat tütötülüüçü jaydın oŋ jagında turdu.

¹²Zahariya anı körgöndö, selt ete tüştü. Anı korkunuç bastı.

¹³Perişte bolso aga mınday dedi: «Korkpo, Zahariya! Antkeni senin sıyınuuŋ uguldu. Ayalıŋ Elizabet saga uul töröp beret, anın ısımın Jakan koёsuŋ.

¹⁴Sen kubanıçka, şattıkka bölönösüŋ, anın törölgönünö köptör süyünüşöt.

¹⁵Antkeni al Teŋirdin aldında uluu adam bolot. Şarap da, küçtüü içkilik da içpeyt. Enesinin içinde jatkanda ele Iyık Ruhka tolot.

¹⁶Israyıl uuldarının köpçülügün özdörünün Kuday-Teŋirine burat.

¹⁷Atalarının jürögün baldarına, baş iybegenderdi adil adamdardın oylonuu joluna burup, dayardalgan eldi Teŋirge alıp kelüü üçün, al İliyas paygambardın ruhu jana küçü menen Anın aldında kelet».

¹⁸Oşondo Zahariya periştege: «Men munu emneden ulam bilem? Antkeni men karıp kaldım, ayalım da karıdı», – dedi.

¹⁹Perişte aga mınday dep joop berdi: «Men Kuday aldında turuuçu Jebireyilmin, seni menen süylöşüü üçün, saga uşul jakşı kabardı bildirüü üçün jiberilgem.

²⁰Sen menin öz ubagı kelgende orundala turgan sözdörümö işenbegendigiŋ üçün, tilden kalıp, bul işke aşkan küngö çeyin süylöböysüŋ».

²¹Oşol uçurda Zahariyanı kütüp turgan el anın iybadatkanada karmalıp jatkanına taŋ kaldı.

²²Al sırtka çıkkanda, elge süylöy albay koydu. Oşondo alar anın iybadatkanada körünüş körgönün tüşünüştü. Zahariya alarga jaŋsap tüşündürdü, antkeni al duduk bolup, süylöy albay kalgan ele.

²³Kızmat kıla turgan kündörü bütköndön kiyin, al üyünö kayttı.

²⁴Oşol kündördön kiyin anın ayalı Elizabettin boyuna bütüp, beş ay boyu jaşırınıp jürdü.

²⁵«Meni eldin şıldıŋınan kutkarış üçün, Teŋir uşul kündördö maga nazarın salıp, uşunday kıldı», – dedi al.

²⁶Altınçı ayda Kuday Galileyanın Nazaret degen şaarına,

²⁷Dööt tukumunan çıkkan Jusup degen adam menen ubadalaşıp koygon kızga Jebireyil perişteni jiberdi. Kızdın ısımı Mariyam ele.

²⁸Perişte aga kelip: «Salam, Kudaydan ırayım tapkan kız! Teŋir seni menen! Ayaldardın içinen sen bataluusuŋ!» – dedi.

²⁹Periştenin sözünö apkaarıy tüşkön Mariyam bul salamdaşuu emneni bildiret dep, oylonup kaldı.

³⁰Oşondo perişte aga mınday dedi: «Korkpo, Mariyam! Antkeni sen Kudaydan ırayım taptıŋ.

³¹Boyuŋa bütüp, Uul töröysüŋ, Anın ısımın Iysa koёsuŋ.

³²Al uluu bolot jana Bardıgınan Jogoru Turgandın Uulu dep atalat. Kuday-Teŋir Aga atası Dööttün tagın beret.

³³Al Jakıptın tukumuna tübölükkö padışaçılık kılat, Anın padışaçılıgının çegi bolboyt».

³⁴Mariyam perişteden: «Erkek körbösöm, bul kandayça bolot?» – dep suradı.

³⁵Perişte aga mınday dep joop berdi: «Senin üstüŋö Iyık Ruh tüşöt. Seni Bardıgınan Jogoru Turgandın küçü kaptayt. Oşonduktan törölö turgan Iyıkka Kudaydın Uulu degen ısım berilet.

³⁶“Töröbös” dep atalgan tuuganıŋ Elizabet da karıganda koş boyluu boldu. Al uul töröyt, anın boyuna bütkönünö altı ay boldu.

³⁷Antkeni Kudaydın bir da sözü küçün jogotpoyt».

³⁸Oşondo Mariyam: «Men mına, men Teŋirdin kulumun. Maga sen aytkanday bolsun», – dedi. Oşondon kiyin perişte anın janınan ketti.

³⁹Oşol kündördün birinde Mariyam tooluu Jüyüt ölkösünün bir şaarına şaşılış türdö jönödü.

⁴⁰Al Zahariyanın üyünö kirip, Elizabet menen salamdaştı.

⁴¹Mariyamdın salamın ukkanda, Elizabettin içindegi balası tuylap jiberdi. Oşondo Elizabet Iyık Ruhka tolup,

⁴²ünün biyik çıgarıp, mınday dedi: «Ayaldardın içinen sen bataluusuŋ, içiŋdegi bala da bataluu!

⁴³Teŋirimdin enesi maga kelgidey, men kimmin?

⁴⁴Antkeni senin salamıŋdı ukkanımda, içimdegi bala kubanıçtan tuylap jiberdi.

⁴⁵İşengeniŋ üçün baktıluusuŋ, antkeni Teŋirdin saga aytkan sözü atkarılat».

⁴⁶Mariyam mınday dedi: «Menin janım Teŋirdi daŋktayt.

⁴⁷Kutkaruuçum Kudaydı oylop, ruhum kubandı.

⁴⁸Antkeni Al Özünün kulunun momunduguna nazarın saldı. Antkeni mından arı bardık muundar meni “baktıluu” deşet.

⁴⁹Antkeni Kudurettüü maga uluu iş jasadı. Anın ısımı ıyık.

⁵⁰Al Özünön korkkondorgo ukumdan-tukumga ırayım kılat.

⁵¹Al Özünün kolunun küçün körsöttü. Jürögündögü oyloru tekeberlerdi çaçıratıp jiberdi.

⁵²Küçtüülördü taktılarınan tüşürüp, momundardı kötördü.

⁵³Açkalarga ırıskını mol berdi, baylardı bolso kuru kol koё berdi.

⁵⁴Bizdin ata-babalarıbızga, Ibrayımga jana anın tukumuna tübölükkö ırayım kıluunu ubada kılganın estep, Özünün kulu Israyılga jardamga keldi».

⁵⁵

⁵⁶Mariyam Elizabettin janında üç ayga jakın bolup, üyünö kayttı.

⁵⁷Elizabettin törör maalı kelip, uul törödü.

⁵⁸Teŋirdin aga uluu ırayım körsötkönün ukkan anın koŋşuları menen tuugandarı anı menen birge kubanıştı.

⁵⁹Segizinçi künü balanı sünnötkö oturguzuuga kelişti. Aga atası Zahariyanın ısımın koymokçu boluştu.

⁶⁰Birok balanın enesi: «Jok, anın ısımın Jakan koёbuz», – dedi.

⁶¹Oşondo alar aga: «Senin uruk-tukumuŋda mınday attuu eç kim jok da», – deşti.

⁶²Anan balanın atasınan kanday at koygusu kelerin jaŋsap suraştı.

⁶³Al taktayça talap kılıp, «Anın ısımı – Jakan» dep jazdı. Bardıgı taŋ kalıştı.

⁶⁴Oşol zamat Zahariyaga til kirip, Kudaydı daŋktay baştadı.

⁶⁵Alardın tegereginde jaşagandardın bardıgın korkunuç bastı. Bul jönündö tooluu Jüyüt aymagının büt jerine söz taradı.

⁶⁶Ukkandardın bardıgı munu kökürögünö tüyüp: «Bul bala kim bolor eken?» – deşti. Anı Kuday Özü koldop jürdü.

⁶⁷Anın atası Zahariya Iyık Ruhka tolup, mınday dep paygambarçılık kıldı:

⁶⁸«Israyıldın Kuday-Teŋirine alkış! Antkeni Al Öz eline kelip, anı kun tölöp kutkarıp aldı.

⁶⁹Bayırtadan beri Özünün ıyık paygambarları arkıluu aytıp kelgendey,

⁷⁰Öz kulu Dööttün tukumunan biz üçün kutkaruu müyüzün kötördü.

⁷¹Al bizdi duşmandarıbızdan, bizdi jek körgöndördün kolunan kutkardı.

⁷²Bizdin ata-babalarıbızga ırayım kılıp, Özünün ıyık kelişimin estedi.

⁷³Ömürübüz ötkönçö Anın aldında, Aga ıyıktık jana adilettüülük menen,

⁷⁴korkposton kızmat kılışıbız üçün, Al atabız Ibrayımga bizdi duşmandarıbızdın kolunan kutkaruunu ubada kılgan.

⁷⁵

⁷⁶Sen da, nariste, Bardıgınan Jogoru Turgandın paygambarı dep atalasıŋ. Antkeni sen Teŋirge jol dayardaş üçün,

⁷⁷Kudaydın uluu boorukerdigi boyunça künöölörü keçirilip, kutkarıların Anın eline tüşündürüş üçün, Anın aldında kelesiŋ.

⁷⁸Oşol uluu boorukerdik boyunça bizdi tınçtıktın joluna saluu üçün,

⁷⁹karaŋgıçılıkta jana ölüm kölökösü baskan ölködö jaşagandarga jarık berüü üçün, jogorudan bizge Jarık keldi».

⁸⁰Bala bolso çoŋoyup, kündön küngö ruhu bekemdelip jattı. Al özünün Israyıl eline kelgenge çeyin een talaada jaşadı.