Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Eyub 30 Bible Online

Eyub 30 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Eyub 30

¹ŞİMDİ ise, yaşça benden küçük olanlar üzerime gülmekteler, O adamlar ki, babalarını sürümün köpeklerine ortak etmekten çekinirdim.

²Ellerinin kuvveti de, ne işime yarardı? Onlarda dinçlik yoktur.

³Yoksulluktan ve açlıktan porsumuşlardır; Çöl ve ıssızlık karanlığında kurak yeri kemirmekteler.

⁴Çalılık yanında ebegümeci koparıyorlar; Ve onların yiyecekleri retem çalısının köküdür.

⁵İnsanlar arasından kovulurlar; Hırsız ardından bağırır gibi onlara bağırırlar;

⁶Korkunç vadilerde oturmaktalar, Yerin deliklerinde, ve kaya kovuklarında.

⁷Çalılıklar arasında anırırlar; Kara çalının altında uzanırlar.

⁸Ahmakların oğullarıdır onlar, hem de adsızların oğulları; Memleketten kamçı ile kovulmuşlardır.

⁹Ve şimdi ben onların türküsü oldum, Ve onların meseliyim de.

¹⁰Benden tiksiniyorlar, uzakta duruyorlar, Yüzüme tükürmekten de çekinmiyorlar.

¹¹Çünkü ipini çözdü, ve beni düşkün etti; Ve onlar benim önümde yular sıyırdılar.

¹²Sağımda ayak takımı kalkıyorlar: Ayaklarımı itiyorlar, Ve bana karşı helâk edici yollarını yapıyorlar.

¹³Yolumu bozuyorlar; Yardımcısı olmıyan o adamlar, Benim felâketime yardım etmekteler.

¹⁴Sanki geniş bir gedikten girmekteler; Yıkılma gürültüsü içinde üzerime yuvarlanıyorlar.

¹⁵Dehşetler dönüp üzerime yıkıldı; Şerefimi yel gibi kovmaktalar; Ve saadetim bulut gibi geçip gitti.

¹⁶Ve şimdi içimde canım erimektedir. Düşkünlük günleri beni ele geçirdiler.

¹⁷Geceleri içimde kemiklerim deliniyor, Ve beni kemiren ağrılar hiç durmuyor.

¹⁸Allahın şiddeti çokluğundan üzerimde esvabım buruştu, Gömleğimin yakası gibi beni sarmakta.

¹⁹Beni çamura attı, Ve toz gibi ve kül gibi oldum.

²⁰Sana çağırıyorum, ve bana cevap vermiyorsun; Ayağa kalkıyorum, ve gözünü bana dikiyorsun.

²¹Bana karşı insafsız oldun; Elinin kuvvetile bana eza etmektesin.

²²Beni yelin üzerine bindirip kaldırıyorsun; Ve beni fırtına içinde eritip bitirmektesin.

²³Çünkü bilirim, beni ölüme, Ve bütün yaşıyanların toplanacağı eve götüreceksin.

²⁴Fakat insan düşerken el uzatmaz mı? Ve felâketi içinde ondan ötürü yardıma çağırmaz mı?

²⁵Ben sıkıntıda olan için ağlamaz mı idim? Yoksul için canım kederlenmez mi idi?

²⁶Ben iyilik beklerken kötülük geldi; Ben ışık umarken karanlık geldi.

²⁷Yüreğim kaynıyor, ve rahatı yok; Düşkünlük günleri karşıma çıktılar.

²⁸Yaslı gezinmekteyim, güneş yok; Cemaat içinde kalkıp yardıma çağırmaktayım.

²⁹Çakallara kardeş oldum, Ve deve kuşlarına arkadaş.

³⁰Derim karardı, ve üzerimden düşüyor, Kemiklerim de sıcaktan yanmakta.

³¹Ve çengimin sesi yas feryadına, Kavalımınki de ağlıyanların sesine döndü.