Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Eyub 31 Bible Online

Eyub 31 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Eyub 31

¹GÖZLERİMLE bir ahit kestim, Ve ben kıza nasıl göz atarım?

²Ve nedir yukarıdan, Allahtan pay, Ve yücelerden, Kadîrden, miras ne?

³Haksız için felâket, Fesat işliyenlere de belâ değil midir?

⁴O benim yollarımı görmüyor mu? Ve bütün adımlarımı saymıyor mu?

⁵Eğer yalancılıkla yürüdümse, Ve ayağım hileye seğirtti ise

⁶(Doğru terazide tartılayım da, Allah bütünlüğümü bilsin);

⁷Eğer adımım yoldan saptı ise, Yüreğim de gözümün ardınca yürüdü ise, Eğer avuçlarıma kir süründü ise;

⁸Ben ekeyim de, başkası yesin; Ve filizlerim kökünden sökülsün.

⁹Eğer yüreğim kadına aldandı ise, Ve komşumun kapısında pusu kurdumsa;

¹⁰Benim karım başkasına değirmen çevirsin, Ve başkaları onun üzerine iğilsinler.

¹¹Çünkü bu bir habaset olurdu; Ve bu mahkemelik bir cürüm olurdu;

¹²Çünkü o bir ateştir, helâk yerine kadar yiyip bitirir, Ve bütün mahsulümü kökünden sökerdi.

¹³Eğer benimle çekiştikleri zaman, Kölemin ya cariyemin davasını hor gördümse,

¹⁴Allah ayağa kalkınca ne yaparım, Ve yokladığı zaman ona ne cevap veririm?

¹⁵Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Ve rahimde bize şekil veren bir değil midir?

¹⁶Eğer dilediklerinden fakirleri alıkoydumsa, Yahut dul kadının gözlerini söndürdümse,

¹⁷Yahut lokmamı yalnız yedimse, Öksüz de ondan yemedi ise

¹⁸(Halbuki gençliğimden beri yanımda büyüdü, baba yanında imiş gibi, Ve doğduğum günden beri dul kadına kılavuzluk ettim);

¹⁹Eğer esvapsızlıktan ötürü ölmekte olanı, Yahut örtüsü olmıyan yoksulu gördüm de,

²⁰Onun sırtı bana hayır dua etmedi ise, Ve koyunlarımın yünü ile ısınmadı ise;

²¹Kapıda yardımcım olduğunu gördüğüm için, Elimi öksüze karşı kaldırdımsa;

²²Omuzum kürek kemiğinden düşsün, Ve kolum kemiğinden kırılsın.

²³Çünkü Allahtan belâ benim için dehşettir, Ve onun haşmetinden ötürü elimden bir şey gelmez.

²⁴Eğer ümidimi altına bağladımsa, Ve halis altına: Güvendiğim sensin, dedimse;

²⁵Eğer servetim çoktur diye, Ve elim çok kazandı diye sevindimse;

²⁶Eğer ışıldarken güneşe, Yahut parıltısı içinde yürürken aya baktım da,

²⁷Yüreğim gizlice aldandı ise, Ve ağzım elimi öptü ise;

²⁸Bu da mahkemelik bir cürüm olurdu; Çünkü yukarıda olan Allahı inkâr etmiş olurdum.

²⁹Eğer benden nefret edenin helâkine sevindimse, Yahut ona kötülük erince sevinçten coştumsa

³⁰(Evet, lânetle onun canını diliyerek, Bırakmadım ki, dilim suç işlesin);

³¹Eğer çadırımın adamları demedilerse: Onun yedirdiği ete doymıyan kim vardır?

³²(Garip geceyi sokakta geçirmezdi; Yolcuya da kapımı açardım);

³³Eğer fesadımı bağrımda gizliyerek, Bir insan gibi günahlarımı örttümse,

³⁴Halkın çokluğundan korktuğum için, Aşiretlerin hakareti de beni yıldırdı diye, Ve sustum da, kapıdan çıkmadımsa —

³⁵Keşke beni dinliyen biri olsa! (İşte, benim imzam, Kadîr bana cevap versin) Ve hasmımın yazdığı tomar elimde olsa!

³⁶Gerçek onu omuzumda taşırdım; Bana taç olsun diye başıma sarardım;

³⁷Adımlarımın sayısını ona bildirirdim; Kendisine bir hükümdar gibi yaklaşırdım.

³⁸Eğer bana karşı toprağım feryat ediyorsa, Ve sapan yarıkları hep birden ağlamakta iseler;

³⁹Eğer mahsulünü parasız yedimse, Yahut sahiplerinin canını söndürdümse;

⁴⁰Buğday yerine diken, Ve arpa yerine kötü ot bitsin. Eyubun sözleri bitti.