Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Eyub 39 Bible Online

Eyub 39 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Eyub 39

¹DAĞ keçilerinin doğurduğu vakti bilir misin? Geyiklerin yavruladığı vakti sen mi bekliyorsun?

²Doldurdukları ayları sen mi sayıyorsun? Yahut doğurdukları vakti sen bilir misin?

³Çökerler, yavrularını doğururlar, Ağrılarından kurtulurlar.

⁴Yavruları kuvvetlenir, kırda büyürler; Çıkıp giderler de, bir daha dönmezler.

⁵Kim yaban eşeğini başı boş göndermiştir, Ve kim vahşi eşeğin bağlarını çözmüştür?

⁶O eşek ki, bozkırı onun evi, Ve tuz diyarını onun meskeni kıldım.

⁷Şehrin velvelesine o gülmektedir, Sürücünün bağırışlarını da işitmez.

⁸Kendine otlak olsun diye dağları çaşıtlar, Ve her çeşit yeşilliği araştırır.

⁹Yaban sığırı sana kulluk etmek ister mi? Yahut senin yemliğin yanında geceyi geçirir mi?

¹⁰Sapan yarıklarında yaban sığırına bağ vurabilir misin? Yahut senin ardınca ovalarda tırmık çeker mi?

¹¹Kuvveti büyüktür diye ona güvenir misin? Yahut kendi işini ona bırakır mısın?

¹²Senin ekinini getirecek diye, Ve harmanının buğdayını toplıyacak diye ona inanır mısın?

¹³Devekuşunun kanatları gururla dalgalanır; Fakat bu kanatlar leyleğin kanatları ve tüyleri midir?

¹⁴Çünkü yumurtalarını yerde bırakır, Ve onları toz içinde ısıtır,

¹⁵Ve unutuyor ki, onları ayak ezebilir, Ve kırın hayvanı onları çiğniyebilir.

¹⁶Yavrularına sertlik eder, kendisinin değilmiş gibi, Boşuna emek çekse de kaygısı yok;

¹⁷Çünkü Allah ona hikmeti unutturmuştur, Ve anlayışta ona pay vermemiştir.

¹⁸Fakat kalkıp da koştuğu zaman, Ata ve binicisine güler.

¹⁹Sen mi ata kuvvet verdin? Ve dalgalanan yeleyi onun boynuna sen mi giydirdin?

²⁰Onu çekirge gibi sıçratan sen misin? Onun horultusunun şiddeti korkunçtur.

²¹Ovada ayağı ile toprağı kazar, ve kuvveti ile sevinçten coşar; Silâhşorları karşılamağa çıkar.

²²Korkuya güler, ve yılmaz; Ve kılıç önünden geri dönmez.

²³Onun üzerinde ok kılıfı, Pırıldıyan mızrakla kargı tınlar.

²⁴Şiddetle ve öfke ile mesafeyi sümürür; Boru sesi olunca yerinde durmaz.

²⁵Boru çalındıkça: Heh, der; Ve uzaktan cengin kokusunu, Başbuğların gürliyen sesini, ve nârayı duyar.

²⁶Senin hikmetinle mi atmaca süzülüyor da, Cenuba doğru kanat geriyor?

²⁷Senin emrinle mi kartal yükseliyor da, Yuvasını yüksekte kuruyor?

²⁸Kayanın üzerinde oturuyor, ve konaklıyor, Kayanın sivri ucunda, ve çetin doruğun üstünde.

²⁹Yiyeceğini oradan gözetler; Gözleri uzaktan görür.

³⁰Ve onun yavruları kan sümürür; Ve leşler nerede ise, o da oradadır.