Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Eyub 9 Bible Online

Eyub 9 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Eyub 9

¹VE Eyub cevap verip dedi:

²Gerçek, bilirim ki, öyledir; Fakat Allah önünde insan nasıl haklı çıkabilir?

³Eğer onunla çekişmek istese, Ona cevap veremez binde birine,

⁴Yürekten hikmetli ve kuvvette şiddetli olan odur; Kim ona serteldi de selâmet buldu?

⁵Dağları yerinden kaldıran odur, ve farkına varmazlar, Öfkesi ile onları alt üst ettiği zaman;

⁶Dünyayı yerinden sarsan odur, Ve onun direkleri titrer;

⁷Güneşe emreden odur, o da doğmaz, Ve yıldızları mühürler;

⁸Tek başına gökleri geren odur, Ve denizin dalgaları üzerinde yürüyen odur;

⁹Dübbi Ekberi, Oriyon yıldızı ile Ülker burcunu, Ve cenubun odalarını yaratan odur;

¹⁰Büyük keşfedilemez şeyler, Ve sayısız şaşılacak şeyler yapan odur,

¹¹İşte, yanımdan geçer de onu görmem; Ve geçip gider de farkına varmam.

¹²İşte, şikârı kapar, kim onu çevirir? Kim ona: Ne yapıyorsun, der?

¹³Allah öfkesini geri döndürmez; Onun altında Rahabın[1] yardımcıları çöker.

¹⁴Nerede kaldı ki, ben ona cevap vereyim, Ve onunla çekişmek için sözlerimi seçeyim?

¹⁵Ona, haklı olsam da, cevap vermezdim; Hâkimime yalvarırdım.

¹⁶Eğer çağırmış olsaydım, ve bana cevap vermiş olsaydı, Yine sesime kulak verdi diye inanmazdım;

¹⁷O ki, beni kasırga ile eziyor, Ve boşuna yaralarımı çoğaltıyor.

¹⁸Beni bırakmıyor ki, soluğumu alayım, Ancak acılığa beni doyuruyor.

¹⁹Eğer kuvvet için ise, işte kuvvetlidir! Eğer adalet için işe, o der ki: Kim beni mahkemeye çağırır?

²⁰Salih olsam da ağzım beni kötüler; Ben kâmil olsam da beni iğri çıkarır.

²¹Ben kâmilim; kendimi saymıyorum; Hayatımı hor görmekteyim;

²²Hepsi bir! bunun için diyorum: Kâmili de kötüyü de bitirmektedir.

²³Birden bire belâ ölüm saçınca, Suçsuzların mihneti ile eğlenir.

²⁴Dünya kötülerin eline verilmiş; Hâkimlerinin gözlerini kapıyan odur; Eğer o değilse kimdir?

²⁵Benim günlerim ise ulaktan daha tez; İyilik görmeden kaçmadalar.

²⁶Geçip gidiyorlar, hafif kayıklar gibi, Şikârının üzerine süzülen kartal gibi.

²⁷Desem ki: Şekvamı unutayım; Mahzun çehremi bırakayım, ferahlı olayım;

²⁸Bütün dertlerimden yılarım, Beni suçsuz saymıyacaksın bilirim.

²⁹Mahkûm olacağım; Öyle ise boş yere niçin emek çekeyim?

³⁰Eğer kar suyu ile yıkansam, Ve ellerimi kül suyu ile temizlesem;

³¹Yine pislik çukuruna beni batırırsın, Esvabım da benden tiksinir.

³²Çünkü o benim gibi insan değil ki, ona cevap vereyim, Ve birlikte mahkemeye gidelim.

³³Aramızda bir hakem yok ki, Elini ikimizin üzerine koysun.

³⁴Sopasını üzerimden kaldırsın, Ve onun dehşeti beni yıldırmasın;

³⁵O zaman söylerdim, ve ondan korkmazdım; Çünkü böyle ben kendimde değilim.