Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Yeremya 2 Bible Online

Yeremya 2 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Yeremya 2

¹VE bana RABBİN sözü: Git, ve Yeruşalim işitirken bağır, diye geldi:

²RAB şöyle diyor: Gençliğindeki lûtfunu, gelinliğindeki sevgini, çölde, ekilmemiş diyarda nasıl ardımca yürüdüğünü senin için andım.

³İsrail RABBE mukaddes, mahsulünün turfandası idi; onu yiyenlerin hepsi suçlu tutulur, üzerlerine belâ gelirdi, RAB diyor.

⁴Ey Yakub evi, ve İsrail evinin bütün aşiretleri, RABBİN sözünü dinleyin;

⁵RAB şöyle diyor: Atalarınız bende ne haksızlık buldular da benden uzaklaştılar, ve boşluk ardınca gittiler, ve boş oldular?

⁶Ve demediler: Mısır diyarından bizi çıkaran, çölde, bozkırlar ve çukurlar diyarında, kuraklık ve ölüm gölgesi diyarında, içinden kimsenin geçmediği, ve insanın içinde oturmadığı diyarda bizi yürüten RAB nerede?

⁷Ve meyvasını ve iyi şeyi yiyesiniz diye sizi semereli diyara getirdim; fakat oraya girince diyarımı murdar ettiniz, ve mirasımı mekruh bir şey ettiniz.

⁸Kâhinler: RAB nerede? demediler; ve şeriati ellerinde tutanlar beni tanımadılar; ve çobanlar bana karşı günah işlediler, ve peygamberler Baal ile peygamberlik ettiler, ve faide vermiyen şeyler ardınca yürüdüler.

⁹Bundan ötürü sizinle daha çekişeceğim, RAB diyor, ve oğullarınızın oğulları ile çekişeceğim.

¹⁰Çünkü Kittim adalarına geçip görün; ve Kedara gönderip iyi anlayın; ve böyle bir şey oldu mu, bakın.

¹¹Hiç bir millet ilâhlarını değiştirdi mi? onlar ise ilâhlar değildir; fakat benim kavmım kendi izzetini faide vermiyen şeyle değişti.

¹²Ey gökler, buna siz şaşın da korkudan titreyin, gerçekten şaşkınlığa düşün, RAB diyor.

¹³Çünkü kavmım iki kötülük işledi; beni, diri suların kaynağını, bıraktılar da, kendilerine sarnıçlar, su tutmıyan çatlak sarnıçlar kazdılar.

¹⁴İsrail kul mu? evde doğmuş köle mi? niçin çapul malı oldu?

¹⁵Onun üzerine genç aslanlar gümürdediler, seslerini işittirdiler; ve memleketini viran ettiler; şehirleri yandı, oturan kimse kalmadı.

¹⁶Memfis ve Tahpanhes oğulları da senin tepeni kırdılar.

¹⁷Seni yolda yürütürken Allahın RABBİ bırakmanla bunu kendine yapan sen değil misin?

¹⁸Ve şimdi Şihor[3] sularını içmek için Mısır yolunda ne işin var? ve Irmak[4] sularını içmek için Aşur yolunda ne işin var?

¹⁹Seni kendi kötülüğün tedip edecek, ve dönekliklerin seni azarlıyacak; ve bil ve gör ki, Allahın RABBİ bırakman, ve benden korkun olmaması kötü ve acı bir şeydir, orduların Rabbi Yehova diyor.

²⁰Çünkü boyunduruğunu eski zamandan kırdın, ve bağlarını kopardın; ve: Kulluk etmem, dedin; çünkü her yüksek tepenin üzerinde, ve her yeşil ağacın altında fahişelik ederek yattın.

²¹Ve ben seni âlâ asma, tam doğru tohum olarak dikmiştim; ve bana ecnebi bir asmanın azman çubuklarına nasıl döndün?

²²Çünkü kül suyu ile yıkansan, ve çok sabun kullansan da yine fesadın önümde kirli duruyor, Rab Yehova diyor.

²³Nasıl diyebiliyorsun ki: Murdar olmadım, Baalların ardınca gitmedim? vadide kendi yoluna bak da ne yaptığını bil; yollarında dolaşarak tez yürüyen bir hecinsin;

²⁴canı çektiği zaman havayı koklıyan, çöle alışık yaban eşeğisin; kızgın iken onu kim çevirebilir? onu arıyanların hepsi kendilerini yormazlar; kendi ayı gelince onu bulurlar.

²⁵Yalın ayak yürümekten ayağını, ve susuzluktan boğazını sakın. Fakat sen dedin: Boş şey! hayır, çünkü yabancıları sevdim, ve onların ardınca gideceğim.

²⁶Hırsız tutulunca nasıl utanırsa, İsrail evi de kendileri, kıralları, reisleri, ve kâhinleri ile peygamberleri öyle utanıyorlar;

²⁷onlar ki, ağaca: Babamsın, ve taşa: Bizi sen doğurdun, derler; çünkü bana yüzlerini değil, sırtlarını döndürdüler; fakat onlara belâ gelince: Kalk da bizi kurtar, diyecekler.

²⁸Ya kendine yaptığın ilâhların nerede? başına belâ geldiği vakit seni kurtarabilirlerse, kalksınlar; çünkü ilâhların şehirlerinin sayısına göredir, ey Yahuda.

²⁹Niçin benimle çekişiyorsunuz? bana karşı hepiniz günah işlediniz, RAB diyor.

³⁰Oğullarınızı boşuna vurdum; ders almadılar; kendi kılıcınız, helâk eden aslan gibi, peygamberlerinizi yedi.

³¹Ey sizler, bu neslin çocukları, RABBİN sözüne bakın. Ben İsraile bir çöl mü oldum? yahut koyu karanlık bir diyar mı? niçin kavmım: Kendimize efendi biz olduk; artık sana gelmeyiz, diyorlar?

³²Ere varmamış kız kendi süslerini, gelin kendi kuşağını unutabilir mi? fakat kavmım sayısız günlerce beni unuttular.

³³Sevgi peşinde kendi yolunu nasıl iyi düzeltirsin! Bundan ötürü kendi yollarını kötü kadınlara bile öğrettin.

³⁴Suçsuz fakir kimselerin kanı da senin eteklerinde bulunuyor; onları duvar delerken bulmadın; ancak bütün bu şeylere karşı idiler.

³⁵Böyle iken sen: Ben suçsuzum; gerçek öfkesi benden döndü, dedin. İşte, seninle davacı olacağım, çünkü: Suç işlemedim, diyorsun.

³⁶Yolunu değiştirmek için neden bu kadar dolaşık gidiyorsun? Aşurdan utandığın gibi, Mısırdan da utanacaksın.

³⁷Oradan da ellerini başına koyup çıkacaksın; çünkü senin güvendiklerini RAB kendisinden attı, ve onlarla işin iyi gitmiyecektir.