Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 HEZEKİEL 21 Bible Online

HEZEKİEL 21 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

HEZEKİEL 21

¹VE bana RABBİN şu sözü geldi:

²Âdem oğlu, yüzünü Yeruşalime doğru çevir, ve mukaddes yerlere karşı söyle, ve İsrail diyarına karşı peygamberlik et;

³ve İsrail diyarına de: RAB şöyle diyor: İşte, ben sana karşıyım, ve kılıcımı kınından çıkaracağım, ve senden salihi de kötüyü de kesip atacağım.

⁴Mademki senden salihi ve kötüyü kesip atacağım, bundan dolayı cenuptan şimale kadar bütün beşere karşı kılıcım kınından çıkacak;

⁵ve bütün beşer bilecekler ki, ben, RAB, ben kılıcımı kınından çıkardım; artık yerine dönmiyecek.

⁶İçini çek, âdem oğlu; belini büküp onların gözü önünde acı acı içini çek.

⁷Ve onlar sana: Niçin içini çekiyorsun? diyince, onlara dersin: Haberden dolayı, çünkü geliyor; ve her yürek eriyecek, ve bütün eller gevşiyecek, ve her ruh bayılacak, ve bütün dizler su gibi zayıf olacak; çünkü işte geliyor, vaki olacak, Rab Yehovanın sözü.

⁸Ve bana RABBİN şu sözü geldi:

⁹Âdem oğlu, peygamberlik et, ve de: RAB şöyle diyor: De ki: Kılıç, kılıç, o bilendi, hem de cilâ edildi;

¹⁰boğazlasın diye bilendi, şimşek gibi çaksın diye cilâ edildi; ya biz mesrur mu olalım? oğlumun asası başka her odunu hor görüyor.

¹¹Ve elde tutulsun diye cilâ edilmeğe verildi; kılıç, o bilendi, evet, öldürenin eline verilsin diye cilâ edildi.

¹²Âdem oğlu, feryat edip ulu, çünkü kavmımın üzerinde, bütün İsrail beyleri üzerindedir; onlar kavmımla beraber kılıca verildiler; bundan dolayı kalçanı döv.

¹³Çünkü imtihan var; ve eğer hor gören asa da artık kalmazsa, ne olacak? Rab Yehovanın sözü.

¹⁴Ve sen, âdem oğlu, peygamberlik et, ve ellerini çırp; ve kılıç, ağır yaralanmış olanların kılıcı iki kere, üç kere vursun; onların odalarına giren ağır yaralı büyüğün kılıcıdır.

¹⁵Onların yüreği erisin, ve sürçmeleri artsın diye pırıldıyan kılıcı bütün kapılarına karşı koydum; ah! onu şimşek gibi ettiler, boğazlasın diye sivrilttiler.

¹⁶Hazır ol, sağa yürü, hizaya gel, sola yürü, yüzün ne tarafa döndürülürse oraya yürü.

¹⁷Ben de ellerimi çırpacağım, ve kızgınlığımı yatıştıracağım, ben, RAB, ben söyledim.

¹⁸Ve bana RABBİN şu sözü geldi:

¹⁹Ve sen, âdem oğlu, Babil kıralının kılıcı gelsin diye kendine iki yol yap; ikisi de bir memleketten çıkacaklar; ve bir yere nişan koy; şehir yolunun başına nişan koy.

²⁰Kılıç Ammon oğullarının Rabba şehri üzerine, ve duvarlı Yeruşalimin içinde Yahuda üzerine gelsin diye yol yap.

²¹Çünkü Babil kıralı yolun ayrıldığı yerde, iki yolun başında, fal açmak için durdu; okları karıştırdı, terafime sordu, karaciğere baktı.

²²Şahmeranlar koysunlar, kırgında ağızlarını açsınlar, yüksek sesle nâra atsınlar, şahmeranları kapılara karşı koysunlar, meterisler yığsınlar, hisarlar yapsınlar diye Yeruşalim falı onun sağ elinde idi.

²³Ve onlara andlar etmiş olanların gözlerinde boş bir fal gibi olacak; fakat o, tutulsunlar diye fesadı anmaktadır.

²⁴Bundan dolayı Rab Yehova şöyle diyor: Mademki günahlarınızı açığa vurarak, ve bütün işlerinizde suçlarınızı göstererek fesadınızı andırdınız; mademki anıldınız, ele geçeceksiniz.

²⁵Ve sen, İsrail beyi, son vaktin fesadı zamanında günü ermiş olan ağır yaralı kötü adam,

²⁶Rab Yehova şöyle diyor: Sarığı kaldır, ve tacı çıkar; artık bu böyle olmıyacak. Alçağı yükselt, ve yükseği alçalt.

²⁷Alt üst edeceğim, alt üst, alt üst edeceğim, ve hak kiminse o gelinciye kadar artık bu da kalmıyacak; ve ben ona vereceğim.

²⁸Ve sen, âdem oğlu, peygamberlik et ve de: Ammon oğulları için, ve onların ettiği sitemden ötürü Rab Yehova şöyle diyor, sen de söyle: Kılıç, kılıç çekilmiş, boğazlasın, yutsun, şimşek gibi çaksın diye cilâ edilmiştir;

²⁹o esnada ki, sana boş rüyetler görüyorlar ve sana yalan fal açıyorlar, ta ki, ağır yaralı kötü adamların boyunları üzerine seni getirsinler; o kötü adamlar ki, sonun fesadı vaktinde onların günü gelmiştir.

³⁰Onu kınına koy. Sana yaratıldığın yerde, doğduğun diyarda hükmedeceğim.

³¹Ve üzerine gazabımı dökeceğim; üzerine öfkemin ateşini üfliyeceğim; ve seni vahşi adamların eline vereceğim, onlar ki, helâk etmekte beceriklidirler.

³²Sen ateşe yem olacaksın; memleketin ortasında kanın dökülecek; artık anılmıyacaksın; çünkü ben, RAB, ben söyledim.