Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Sayılar 11 Bible Online

Sayılar 11 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Sayılar 11

¹VE kavm RABBİN kulağında kötülükten şikâyet edenler gibi oldu; ve RAB işitti, ve öfkesi alevlendi; ve RABBİN ateşi onlar arasında yandı, ve ordugâhın kenarında olanları yedi.

²Ve kavm Musaya feryat etti; ve Musa RABBE yalvardı, ve ateş yatıştı.

³Ve o yerin adı Tabera[3] konuldu, çünkü onların arasında RABBİN ateşi yandı.

⁴Ve onların arasında olan karışık halkın iştahları çok arttı; ve İsrail oğulları da yine ağlıyıp dediler: Bize kim et yedirecek?

⁵Mısırda parasız yediğimiz balığı, hıyarları, ve karpuzları, ve prasaları, ve soğanları, ve sarmısakları hatırlıyoruz;

⁶fakat şimdi canımız kurudu; hiç bir şey yok, ancak bu manı görüyoruz.

⁷Ve man, kişniş tohumu gibi idi, ve görünüşü ak günnük görünüşü gibi idi.

⁸Kavm dolaşır, ve onu devşirirlerdi, ve değirmende övütürler, yahut havanda döverlerdi, ve tencerede haşlar, ve ondan pideler yaparlardı; ve tadı taze yağ tadı gibi idi.

⁹Ve geceleyin ordugâh üzerine çiğ indiği zaman, üzerine man inerdi.

¹⁰Ve Musa kavmın, aşiretlerine göre herkesin, çadırının kapısında ağlamakta olduğunu işitti; ve RABBİN öfkesi çok alevlendi; ve Musanın gözünde kötü oldu.

¹¹Ve Musa RABBE dedi: Niçin kuluna kötülükle davrandın? ve niçin senin gözünde lûtuf bulmadım ki, bu kavmın bütün yükünü benim üzerime yükliyorsun?

¹²Bütün bu kavma ben mi gebe kaldım? onları ben mi doğurdum ki, bana: Lala emzikli çocuğu taşıdığı gibi atalarına and ettiğim diyara kucağında onları taşı, diyorsun?

¹³Bütün bu kavma vermek için nereden et bulayım? çünkü bana: Bize et ver, ve yiyelim, diyerek bana ağlıyorlar.

¹⁴Bütün bu kavmı ben yalnız taşıyamam, çünkü bana çok ağırdır.

¹⁵Ve eğer benimle böyle davranırsan, niyaz ederim, eğer gözünde lûtuf buldumsa, beni hemen öldür; ve sefaletimi görmiyeyim.

¹⁶Ve RAB Musaya dedi: Kavmın ihtiyarları, onların ileri gelenleri olduğunu bildiğin İsrail ihtiyarlarından yetmiş kişiyi bana topla; onları toplanma çadırına getir, ve orada seninle dursunlar.

¹⁷Ve ineceğim, ve seninle orada söyleşeceğim; ve senin üzerinde olan Ruhtan alacağım, ve onların üzerine koyacağım; ve yalnız sen taşımıyasın diye, kavmın yükünü seninle beraber taşıyacaklar.

¹⁸Ve kavma de: Yarın için kendinizi takdis edin, ve et yiyeceksiniz; çünkü: Kim bize et verecek? çünkü Mısırda halimiz iyi idi, diyerek ağlayışınızı RABBE işittirdiniz; RAB de size et verecek ve yiyeceksiniz.

¹⁹Bir gün, ve iki gün, ve beş gün, ve on gün, ve yirmi gün değil,

²⁰fakat bütün bir ay, burnunuzdan gelinciye kadar, ve size tiksinme verinciye kadar yiyeceksiniz; çünkü aranızda olan RABBİ reddettiniz, ve onun önünde: Niçin Mısırdan çıktık? diyerek ağladınız.

²¹Ve Musa dedi: Aralarında bulunduğum kavm altı yüz bin piyadedir; ve sen: Onlara et vereceğim, ve bütün bir ay yiyecekler, diyorsun.

²²Onları doyurmak için onlara koyunlar ve sığırlar mı boğazlanacak? yahut onları doyurmak için onlara denizin bütün balıkları mı toplanacak?

²³Ve RAB Musaya dedi: RABBİN eli kısaldı mı? sana sözüm vaki olacak mı değil mi, şimdi göreceksin.

²⁴Ve Musa çıktı, ve RABBİN sözlerini kavma söyledi; ve kavmın ihtiyarlarından yetmiş kişi topladı, ve onları Çadırın etrafında durdurdu.

²⁵Ve RAB bulutta indi, ve ona söyledi, ve onun üzerinde olan Ruhtan aldı, ve yetmiş ihtiyarın üzerine koydu; ve vaki oldu ki, onların üzerine Ruh konduğu zaman peygamberlik ettiler, fakat bir daha etmediler.

²⁶Ve ordugâhta iki adam kaldı, birinin adı Eldad, ve obirinin adı Medad idi; ve Ruh onların üzerine kondu; ve onlar yazılanlar arasında idiler, fakat Çadıra çıkmamışlardı; ve ordugâhta peygamberlik ettiler.

²⁷Ve bir genç koştu, ve Musaya bildirip dedi: Eldad ve Medad ordugâhta peygamberlik ediyorlar.

²⁸Ve onun seçtiği adamlardan biri, Musanın hizmetçisi, Nun oğlu Yeşu cevap verdi: Efendim Musa, onları menet.

²⁹Ve Musa ona dedi: Sen benim için mi kıskanıyorsun? keşke RABBİN bütün kavmı peygamber olsa idi, RAB onların üzerine Ruhunu koysa idi!

³⁰Ve Musa, kendisi ve İsrail ihtiyarları ordugâha çekildiler.

³¹Ve RAB tarafından bir yel çıktı, ve denizden bıldırcınlar getirdi, ve ordugâhın etrafında, bu tarafta bir günlük yol, ve obir tarafta bir günlük yol kadar, yerin yüzünden yukarı iki arşın[4] kadar yüksekliğinde olmak üzre ordugâhın üzerine düşürdü.

³²Ve bütün o gün, ve bütün o gece, ve bütün ertesi gün kavm kalkıp bıldırcınları topladılar; en az toplıyan on homer topladı; ve kendileri için onları ordugâhın etrafına serdiler.

³³Ve et daha dişleri arasında iken, çiğnemeden evel, kavma karşı RABBİN öfkesi alevlendi, ve RAB kavmı gayet büyük vuruşla vurdu.

³⁴Ve o yerin adı Kibrot-hattaava[5] konuldu, çünkü iştahlanan kavmı orada gömdüler.

³⁵Kavm Kibrot-hattaavadan Hatserota göç ettiler; ve Hatserotta kaldılar.