Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Markos 4 Bible Online

Markos 4 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Markos 4

¹YİNE deniz kıyısında öğretmeğe başladı. Yanına pek büyük kalabalık toplandı, şöyle ki, İsa deniz üzerinde kayığa binip oturdu; ve bütün kalabalık deniz kenarında karada idi.

²Onlara mesellerle çok şeyler öğretti, ve öğretirken onlara dedi:

³Dinleyin! İşte, ekinci tohum ekmeğe çıktı;

⁴ve vaki oldu ki, ekerken bazısı yol kenarına düştü; kuşlar gelip onu yediler.

⁵Başkası çok toprağı olmıyan kayalığa düştü; ve hemen sürdü, çünkü toprağın derinliği yoktu;

⁶ve güneş doğunca yandı; ve kökü olmadığı için kurudu.

⁷Başkası dikenler arasına düştü; dikenler çıkıp onu boğdular, ve semere vermedi.

⁸Başkaları iyi toprağa düştüler, büyüyüp çoğaldılar, ve semere verdiler; kimi otuz, kimi altmış, kimi yüz kat getirdi.

⁹Ve onlara dedi: İşitecek kulakları olan işitsin.

¹⁰Yalnız kalınca, Onikilerle beraber onun çevresinde bulunanlar meselleri kendisinden sordular.

¹¹O da onlara dedi: Allahın melekûtunun sırrı size verilmiştir; fakat dışarda olanlara her şey meseller ile oluyor;

¹²ta ki, bakanlar bakıp görmesinler; ve işitenler işitip anlamasınlar; olmıya ki, döneler de, onlara bağışlana.

¹³Ve onlara dedi: Siz bu meseli bilmiyor musunuz? bütün meselleri nasıl bileceksiniz?

¹⁴Ekinci sözü eker.

¹⁵Sözün ekildiği yerde, yol kenarındakiler şunlardır; işittikleri zaman, hemen Şeytan gelir, kendilerine ekilmiş olan sözü alıp götürür.

¹⁶Böylece kayalıklar üzerine ekilenler şunlardır; sözü işittikleri zaman, hemen onu sevinçle alırlar;

¹⁷ve kendilerinde kök yoktur, ancak onlar bir zaman içindirler; sonra sözden dolayı sıkıntı yahut eziyet olunca, hemen sürçerler.

¹⁸Dikenler arasına ekilmiş olan başkaları ise, şunlardır ki, sözü işitirler,

¹⁹ve dünyanın kaygıları, zenginliğin aldatıcılığı, başka şeylerin hevesleri araya girip sözü boğarlar; ve o semeresiz olur.

²⁰İyi toprak üzerine ekilmiş olanlar da şunlardır ki, sözü işitip kabul ederler; ve kimi otuz, kimi altmış, kimi yüz kat semere verir.

²¹Ve onlara dedi: Işık, kile veya yatak altına konulmak için mi getirilir? Şamdan üzerine konulmak için değil mi?

²²Çünkü keşfolunmak için değil ise, gizli bir şey yoktur; ve aydınlığa çıkmak için değil ise, saklı bir şey yoktur.

²³Bir kimsenin işitecek kulakları varsa, işitsin.

²⁴Ve onlara dedi: Ne dinlediğinize dikkat edin. Ölçtüğünüz ölçü ile size ölçülecektir; ve size üstüne konulacaktır.

²⁵Zira kimin varsa, ona verilecektir; fakat kimin yoksa, onda olan da kendisinden alınacaktır.

²⁶Ve dedi: Allahın melekûtu böyledir; yere tohum saçan bir adam gibidir.

²⁷Gece gündüz uyuyup kalkar; tohum biter, ve büyür; nasıl, o bilmez.

²⁸Toprak kendiliğinden önce otu, sonra başağı, sonra başakta dolu taneyi verir.

²⁹Mahsul erdiği zaman, hemen orağı salar; çünkü hasat gelmiştir.

³⁰Ve dedi: Allahın melekûtunu nasıl benzetelim? yahut onu ne meselle önünüze koyalım?

³¹Hardal tanesi gibidir ki, toprağa ekilirken her ne kadar yer üzerinde olan bütün tohumlardan en küçüğü ise de,

³²ekildikten sonra büyür, ve bütün sebzelerden daha büyük olur, büyük dallar salar; şöyle ki, gökün kuşları onun gölgesi altına yerleşebilirler.

³³Onlara, işitmeğe kadir olduklarına göre, sözü bu gibi çok mesellerle söylerdi;

³⁴ve onlara meselsiz söylemezdi; fakat kendi şakirtlerine ayrıca bütün şeyleri açardı.

³⁵O gün, akşam olunca, onlara: Karşı yakaya geçelim, dedi.

³⁶Onlar da kalabalığı bırakarak, onu olduğu gibi kayık içine aldılar. Başka kayıklar da onunla beraberdiler.

³⁷Büyük bir kasırga oldu, ve kayığa dalgalar saldırdı, o derece ki, artık kayık doluyordu.

³⁸O ise, kıçta olup yüzyastığı üzerinde uyuyordu. Onlar kendisini uyandırıp dediler: Muallim, helâk olmamıza aldırış etmiyor musun?

³⁹O da uyanıp yeli azarladı, ve denize: Sus, dur, dedi. Yel dindi, büyük limanlık oldu.

⁴⁰Ve onlara dedi: Neden korkaksınız? hâlâ imanınız yok mu?

⁴¹Onlar da ziyadesile korkup birbirine diyorlardı: Acaba bu kimdir ki, hem yel hem deniz kendisine itaat ediyor?