Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Markos 6 Bible Online

Markos 6 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Markos 6

¹ORADAN çıkıp kendi memleketine geldi, şakirtleri de ardınca gittiler.

²Sebt günü olunca, havrada öğretmeğe başladı; çoğu onu işiterek şaşıp dediler: Bu adama bu şeyler neredendir? buna verilen hikmet nedir? onun ellerile yapılan böyle kudretli işler ne demektir?

³Meryemin oğlu, ve Yakubun, Yosesin, Yahudanın ve Simunun kardeşi, dülger, bu değil mi? kızkardeşleri burada bizimle değil mi? Ve onda sürçtüler.

⁴İsa da onlara dedi: Bir peygamber kendi memleketinden, akrabaları arasından ve evinden başka yerde itibarsız değildir.

⁵Orada kudretli iş yapamadı, ancak bir kaç hasta üzerine ellerini koyup onları iyi etti.

⁶Onların imansızlıklarına şaştı. Çevrede olan köyleri, talim ederek dolaşıyordu.

⁷Onikileri yanına çağırıp onları ikişer ikişer göndermeğe başladı; onlara murdar ruhlar üzerine hâkimiyet verdi.

⁸Onlara yol için bir değnekten başka hiç bir şey, ne torba, ne ekmek ve ne de kesede para almayıp,

⁹fakat çarık giymelerini tenbih etti. Ve: İki gömlek giymeyin, dedi.

¹⁰Ve onlara diyordu: Her nerede bir eve girerseniz, o yerden çıkıncıya kadar orada kalın.

¹¹Neresi sizi kabul etmezse, ve sizi dinlemezlerse, oradan çıkarken ayaklarınızın altındaki tozu onlara şehadet olsun diye silkin.

¹²Onlar da çıkıp tövbe etsinler diye vâzettiler.

¹³Çok cinleri çıkarıyorlar, ve çok hastaları yağ ile yağlıyıp iyi ediyorlardı.

¹⁴Kıral Hirodes dahi işitti, çünkü onun ismi belli olmuştu. Ve diyordu: Vaftizci Yahya ölülerden kıyam etmiştir, bundan dolayı kendisinde kudretler işlemektedir.

¹⁵Fakat başkaları: İlyadır, diyorlardı. Başkaları da: Peygamberlerden biri gibi bir peygamberdir, diyorlardı.

¹⁶Fakat Hirodes, bunu işittiği zaman, dedi: Başını kestiğim Yahyadır; o kıyam etmiştir.

¹⁷Çünkü Hirodes kendisi, göndererek Yahyayı tutup kardeşi Filipusun karısı Hirodiastan ötürü onu zindanda bağlamıştı; çünkü o kadınla evlenmişti.

¹⁸Zira Yahya Hirodese: Kardeşinin karısını almak sana caiz değildir, derdi.

¹⁹Hirodias ise, ona kin bağlıyıp, onu öldürmek istiyor, fakat yapamıyordu.

²⁰Çünkü Hirodes, salih ve mukaddes bir adam olduğunu bilerek, Yahyadan korkar, ve onu korurdu. Onu dinlediği zaman, çok şaşırırdı, ve onu sevinçle dinlerdi.

²¹Hirodesin kendi doğum gününde büyük adamlarına, binbaşılara ve Galilenin ileri gelenlerine ziyafet verdiği münasip gün gelince,

²²Hirodiasın kızı girip oynadığı vakit, Hirodesin ve kendisile sofrada oturanların hoşuna gitti; ve kıral kıza dedi: Dile benden, ne istersen sana vereceğim.

²³Ve: Benden her ne dilersen, ülkemin yarısına kadar, sana vereceğim, diye ona and etti.

²⁴O da çıkıp anasına: Ne diliyeyim? dedi. Anası: Vaftizci Yahyanın başını, dedi.

²⁵Hemen çabucak kıralın yanına girip ondan diliyerek dedi: Vaftizci Yahyanın başını tepsi içinde şimdi bana vermeni isterim.

²⁶Kıral çok kederlendi; fakat yeminleri ve sofrada kendisile oturanlardan ötürü kızı reddetmek istemedi.

²⁷Kıral hemen muhafız askerinden birini gönderip onun başını getirmesini emretti. O da gidip zindanda onun başını kesti;

²⁸başını bir tepsi içinde getirdi ve onu kıza verdi; kız da anasına verdi.

²⁹Yahyanın şakirtleri ise, işittikleri zaman, geldiler, cesedini kaldırdılar, ve onu kabre koydular.

³⁰Resuller İsanın yanına toplanıp ne yaptılar ve ne talim ettilerse, hepsini ona söylediler.

³¹O da onlara dedi: Sizler ayrıca bir ıssız yere gelin, ve biraz dinlenin. Çünkü gelen gidenler çoktu, şöyle ki, yemek yemeğe vakitleri yoktu.

³²İmdi, kayıkla ayrıca bir ıssız yere gittiler.

³³Giderlerken halk onları gördü, bir çoğu da onları tanıdılar, ve bütün şehirlerden oraya yaya seğirdip onlardan önce vardılar.

³⁴O da çıkıp büyük bir kalabalık gördü ve onlara acıdı, zira çobanı olmıyan koyunlar gibi idiler; ve onlara çok şeyler öğretmeğe başladı.

³⁵Artık vakit çok geç olduğundan, şakirtleri ona gelip dediler: Burası bir ıssız yerdir, zaten saat de geçtir;

³⁶onları salıver de, çevrede olan çiftliklere ve köylere gidip kendilerine yiyecek satın alsınlar.

³⁷Fakat o kendilerine cevap verip: Onlara siz yiyecek verin, dedi. Ve ona dediler: Gidip iki yüz dinarlık[11] ekmek mi alıp da onlara yedirelim?

³⁸O da onlara dedi: Kaç ekmeğiniz var? gidin, bakın. Onlar da öğrenip: Beş ekmek ve iki balığımız var, dediler.

³⁹Onlara hepsinin bölük bölük yeşil otların üzerine oturmalarını emretti.

⁴⁰Onlar da yüzer, ellişer, küme küme oturdular.

⁴¹Beş ekmeği ve iki balığı alıp göke bakarak şükran duası etti, ve önlerine koymak için ekmekleri kırıp şakirtlerine verdi; iki balığı da hepsine pay etti.

⁴²Hepsi yiyip doydular.

⁴³Parçalardan ve balıklardan on iki küfe dolusu kaldırdılar.

⁴⁴O ekmeklerden yiyenler beş bin erkek idiler.

⁴⁵Halkı salıverinciye kadar, hemen kayığa binip kendisinden önce karşı yakaya, Beytsaydaya, geçsinler diye şakirtlerini zorladı.

⁴⁶Onları uğurladıktan sonra, dua etmek için dağa gitti.

⁴⁷Akşam olunca, kayık denizin ortasında idi, o ise, yalnız başına karada idi.

⁴⁸Onların kürek çekmekte, sıkıntıda olduklarını gördü, çünkü yel onlara karşı idi. Gecenin dördüncü nöbeti sularında denizin üzerinde yürüyerek yanlarına geldi; ve sanki onları geçmek istiyordu.

⁴⁹Fakat onlar kendisini deniz üzerinde yürür görünce, bir hayalet sandılar, ve bağırdılar;

⁵⁰çünkü hepsi onu görüp şaşkınlığa düştüler. Fakat hemen: Cesur olun, benim, korkmayın, diyerek onlara söyledi.

⁵¹Yanlarına kayığa bindi, yel de dindi; onlar içlerinden pek çok şaştılar;

⁵²zira ekmekler işini anlamadılar, fakat yürekleri katılaşmıştı.

⁵³Karşıya geçtikleri zaman, Cenesarette karaya vardılar, kıyıya bağlandılar.

⁵⁴Kayıktan çıkınca, halk hemen onu tanıyıp

⁵⁵bütün çevredeki havaliyi koşarak dolaştılar; İsanın nerede olduğunu işiterek hastaları döşeklerde taşıyıp oraya götürmeğe başladılar.

⁵⁶Ve köylere, şehirlere, veya çiftliklere, her nereye girerse, hastaları meydanlara koyuyorlardı, ve ancak esvabının eteğine dokunsunlar diye ona yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi de iyi oluyorlardı.