Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Markos 8 Bible Online

Markos 8 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Markos 8

¹Ogünlerde yine büyük bir kalabalık oldu; ve onların yiyeceği olmadığından şakirtlerini yanına çağırıp onlara dedi:

²Halka acıyorum, çünkü şimdi üç gündür benimle beraber bulunuyorlar, ve yiyecek bir şeyleri yok.

³Eğer onları evlerine aç salıverirsem, yolda bayılacaklar; bazıları da uzaktan geldiler.

⁴Şakirtleri ona cevap verdiler: Burada ıssız yerde, bunları ekmekle insan nereden doyurabilecektir?

⁵Onlara sordu: Kaç ekmeğiniz var? Onlar da: Yedi, dediler.

⁶Yere otursunlar diye halka emretti; ve yedi ekmeği alıp şükrettikten sonra kırdı, önlerine koymak üzre şakirtlerine verdi; onlar da halkın önüne koydular.

⁷Bir kaç küçük balıkları da vardı; şükran duasını ettikten sonra, bunları da önlerine koysunlar diye onlara söyledi.

⁸Yediler ve doydular; artan parçalardan yedi sepet kaldırdılar.

⁹Dört bin kişi kadar idiler; ve onları salıverdi.

¹⁰Hemen şakirtleri ile kayığa binip Dalmanuta taraflarına geldi.

¹¹Ferisiler çıkıp onunla çekişmeğe başladılar; onu deniyerek ondan gökten bir alâmet istediler.

¹²O da ruhunda derin ah edip dedi: Niçin bu nesil bir alâmet arıyor? Doğrusu size derim: Bu nesle bir alâmet verilmiyecektir.

¹³Onları bırakıp yine kayığa binerek karşı yakaya gitti.

¹⁴Ekmek almağı unuttular; ve kayıkta yanlarında bir ekmekten başka yoktu.

¹⁵İsa ise onlara tenbih edip dedi: Sakının, Ferisilerin hamurundan ve Hirodesin hamurundan kaçının.

¹⁶Onlar da birbirlerile söyleşip: Bizim ekmeğimiz olmadığı içindir, dediler.

¹⁷İsa bunu bilerek onlara dedi: Niçin ekmeğiniz olmadığını söyleşiyorsunuz? Hâlâ akıl erdirmiyor ve anlamıyor musunuz? yüreğiniz katılaşmış mı?

¹⁸Gözleriniz varken görmiyor musunuz? kulaklarınız varken işitmiyor musunuz? ve hatırlamıyor musunuz?

¹⁹Ben beş ekmeği beş bin kişiye parçaladığım zaman, kaç küfe dolusu parçalar kaldırdınız? Onlar da ona: On iki, dediler.

²⁰Yedi ekmeği dört bin kişiye parçaladığım zaman, kaç sepet dolusu parçalar kaldırdınız? Onlar da: Yedi, dediler.

²¹Onlara dedi: Hâlâ anlamıyor musunuz?

²²Beytsaydaya geldiler. Yanına bir kör getirip ona dokunsun diye kendisine yalvardılar.

²³Ve körü elinden tutup onu köyden dışarı çıkardı; ve gözlerine tükürüp ellerini üzerine koyduğu zaman, ona: Bir şey görüyor musun? diye sordu.

²⁴O yukarı bakıp dedi: Adamlar görüyorum, çünkü yürüyen ağaçlar gibi şeyler seçiyorum.

²⁵Sonra ellerini yine onun gözleri üzerine koydu; kör dikkatle baktı, sağaldı, ve bütün şeyleri berrak gördü.

²⁶İsa da onu evine gönderip: Köye bile girme, dedi.

²⁷Ve İsa kendi şakirtleri ile Filipus Kayseriyesinin köylerine çıktı; yolda şakirtlerine sorup onlara dedi: Halkın dediğine göre ben kimim?

²⁸Onlar da cevap verip dediler: Vaftizci Yahya; başkaları: İlya; başkaları da: Peygamberlerden biridir, diyorlar.

²⁹O da onlara sordu: Ya siz, ben kimim dersiniz? Petrus ona cevap verip: Sen Mesihsin, dedi.

³⁰O da kendi hakkında kimseye söylemesinler diye onlara sıkıca tenbih etti.

³¹İnsanoğlunun çok şeyler çekmesi, ihtiyarlar, başkâhinler ve yazıcılar tarafından reddolunması, öldürülmesi ve üç gün sonra kıyam etmesi gerek olduğunu onlara öğretmeğe başladı.

³²Bu sözü açıkça söyliyordu. Petrus da onu bir yana alıp azarlamağa başladı.

³³Fakat o dönerek şakirtlerine bakıp Petrusu azarladı ve: Çekil arkama, Şeytan, çünkü sen Allah şeylerini değil, ancak insan şeylerini düşünüyorsun, dedi.

³⁴İsa halkı kendi şakirtlerile yanına çağırıp onlara dedi: Bir kimse arkamdan gelmek isterse, kendisini inkâr etsin, ve haçını yüklenip ardımca gelsin.

³⁵Çünkü kim canını kurtarmak isterse, onu zayedecektir; ve kim benim ve incilin uğrunda canını zayederse, onu kurtaracaktır.

³⁶Zira bir adam bütün dünyayı kazanıp da kendi canını zayederse, ne kâr eder?

³⁷Zira bir adam canına bedel ne verebilir?

³⁸Çünkü bu zina ve günah işleyici nesil içinde kim benden ve sözlerimden utanırsa, İnsanoğlu da Babasının izzetinde mukaddes meleklerile geldiği zaman, ondan utanacaktır.