Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Luka 1 Bible Online

Luka 1 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Luka 1

¹ARAMIZDA vaki olmuş şeylerin hikâyetini, başlangıcından gözlerile görenlerin ve kelâmın hizmetçisi olanların bizlere nakil ettiklerine göre tertip etmeğe bir çok kimseler giriştiklerinden,

²ben de, ta başından beri hepsini dikkatle araştırıp tahkik ederek,

³ey faziletli Teofilos, olduğu gibi sırası ile sana yazmağı münasip gördüm;

⁴ta ki, sana öğretilen kelâmın doğruluğunu bilesin.

⁵Yahudiye kıralı Hirodesin günlerinde, Abiya takımından Zekeriya adında bir kâhin vardı; onun karısı da Harun kızlarından, ve adı Elisabet idi.

⁶Her ikisi de Allah indinde salih olup Rabbin bütün emirleri ve hükümlerinde kusursuz yürümekte idiler.

⁷Onların çocuğu yoktu, çünkü Elisabet kısır idi, ve ikisi de çok yaşlı idiler.

⁸Ve vaki oldu ki, Zekeriya kendi takımının sırasında Allahın huzurunda kâhinlik hizmetini ederken,

⁹kâhinlik ayini üzre buhur yakmak için, Rabbin mabedine girmek kurası kendisine düştü.

¹⁰Bütün halk cemaati buhur saatinde dışarda dua ediyorlardı.

¹¹Rabbin bir meleği Zekeriyaya göründü, ve buhur mezbahının sağında durdu.

¹²Zekeriya onu görünce şaşırdı, ve üzerine korku düştü.

¹³Fakat melek ona dedi: Korkma, Zekeriya; çünkü duan işitildi, karın Elisabet sana bir oğul doğuracak, onun adını Yahya koyacaksın.

¹⁴Sevinç ve safa bulacaksın; onun doğmasından bir çokları da sevinecekler.

¹⁵Çünkü Rabbin gözünde büyük olacak, şarap ve içki içmiyecek; ve daha anasının karnından Ruhülkudüsle dolu olacak.

¹⁶İsrail oğullarından bir çoğunu onların Allahı Rabbe döndürecek.

¹⁷Babaların yüreklerini oğullara, âsileri salihlerin hikmetine çevirmek, ve Rabbe âmade bir kavm hazırlamak üzre İlyanın ruhu ve kudretile onun önünde yürüyecektir.

¹⁸Zekeriya da meleğe dedi: Ben bunu nasıl bileyim? çünkü ben yaşlı bir adamım, karım da çok yaşlıdır.

¹⁹Melek cevap verip ona dedi: Ben Allah önünde duran Cebrailim; seninle konuşmağa, ve bu şeyleri sana müjdelemeğe gönderildim.

²⁰İşte, dilin tutulacak, ve bu şeyler oluncıya kadar, söz söyliyemiyeceksin; çünkü vaktinde yerine gelecek olan sözlerime inanmadın.

²¹Halk Zekeriyayı bekleşip duruyor, ve mabette gecikmesine şaşıyorlardı.

²²Zekeriya ise, çıktığı zaman, onlarla konuşmadı; onlar da mabette bir rüyet gördüğünü anladılar; ve Zekeriya onlara işaretler edip dilsiz kaldı.

²³Ve vaki oldu ki, hizmetinin günleri bitince, evine gitti.

²⁴O günlerden sonra karısı Elisabet gebe kaldı; beş ay evine kapanıp dedi:

²⁵İnsanlar arasında aybımı gidermek için Rab üzerime nazar eylediği günlerde bana böyle etti.

²⁶Altıncı ayında, Allah tarafından Cebrail melek Galilede Nâsıra denilen şehre,

²⁷Davud evinden Yusuf adındaki adama nişanlı olan bir kıza gönderildi; kızın adı Meryem idi.

²⁸Melek onun yanına girip dedi: Selâm, ey nimete eren kız, Rab seninledir.

²⁹Ve Meryem bu sözlerden çok şaşırarak: Bu nasıl selâmdır? diye düşünüyordu.

³⁰Melek ona dedi: Korkma, Meryem; çünkü Allah önünde inayet buldun.

³¹Ve işte, gebe kalıp bir oğlan doğuracaksın, ve adını İsa koyacaksın.

³²O büyük olacak, ona Yüce Allahın Oğlu denecek; Rab Allah ona babası Davudun tahtını verecek;

³³Yakubun evi üzerinde ebediyen saltanat sürecek; ve onun melekûtuna[1] hiç son olmıyacaktır.

³⁴Meryem de meleğe dedi: Bu nasıl olacak? çünkü ben er bilmem.

³⁵Melek cevap verip ona dedi: Ruhülkudüs senin üzerine gelecek, Yüce Olanın kudreti üstüne gölge salacak; bunun için de doğacak olan mukaddese Allahın Oğlu denecektir.

³⁶Ve işte, senin akrabandan Elisabet de ihtiyarlığında bir oğlana gebe kaldı; ve kendisine kısır denilmiş olan kadının bu altıncı ayıdır.

³⁷Zira Allahtan olan bir söz hükümsüz kalmaz.

³⁸Meryem de dedi: İşte, Rabbin kulu; bana dediğin gibi olsun. Ve melek ondan ayrıldı.

³⁹O günlerde Meryem de kalktı ve dağlığa, bir Yahuda şehrine acele ile gitti.

⁴⁰Zekeriyanın evine girip Elisabete selâm verdi.

⁴¹Ve vaki oldu ki, Elisabet Meryemin selâmını işitince çocuk karnında sıçradı; ve Elisabet Ruhülkudüs ile doldu;

⁴²büyük bir çığlık koparıp dedi: Sen kadınlar arasında mubareksin, karnının semeresi de mubarektir.

⁴³Bu bana nereden oldu da, Rabbimin anası yanıma geldi?

⁴⁴Çünkü işte, senin selâmın sesi kulağıma erdiği anda, çocuk karnımda sevinçten sıçradı.

⁴⁵İman eden kadına ne mutlu! çünkü Rab tarafından kendisine söylenen şeyler tamam olacaktır.

⁴⁶Ve Meryem dedi: Canım Rabbi yükseltir,

⁴⁷Ve Kurtarıcım Allah ile ruhum sevinir.

⁴⁸Çünkü kulunun hakir haline baktı; Zira işte, bundan sonra bütün nesiller bana mubarek diyecekler.

⁴⁹Çünkü Kudretli olan bana büyük şeyler etti; Onun ismi kuddûstur.

⁵⁰Merhameti nesillerden nesillere, Kendisinden korkanlaradır.

⁵¹Bazusu ile kudret gösterdi; Mağrurları yüreklerinin kuruntusu ile dağıttı.

⁵²Hükümdarları tahtlarından indirdi, Ve hakirleri yükseltti.

⁵³Açları iyi şeylerle doyurdu; Ve zenginleri boş döndürdü.

⁵⁴(Babalarımıza söylediği gibi) İbrahim ile onun zürriyetine merhameti ebediyen hatırlamak için,

⁵⁵Kulu İsraile yardım etti.

⁵⁶Meryem Elisabetin yanında üç ay kadar kaldıktan sonra, evine döndü.

⁵⁷Elisabetin doğuracağı vakit tamam oldu; ve bir oğlan doğurdu.

⁵⁸Komşuları ve akrabası, Rabbin ona büyük merhamet ettiğini işittiler; ve onunla beraber sevindiler.

⁵⁹Ve vaki oldu ki, sekizinci gün, çocuğu sünnet etmek için geldiler; ve onun adını, babasının adına göre, Zekeriya koyuyorlardı.

⁶⁰Anası cevap verip dedi: Yok, fakat adı Yahya olacak.

⁶¹Ona dediler: Akrabandan bu adda kimse yoktur.

⁶²Ve: Ne ad konulmasını istersin? diye babasından işaretle sordular.

⁶³O, bir levha istedi: Adı Yahyadır, diye yazdı. Hepsi şaştılar.

⁶⁴Onun ağzı hemen açıldı, dili çözüldü, Allaha hamdederek söz söyledi.

⁶⁵Etrafında oturanların hepsine korku düştü; ve hep bu sözler bütün Yahudiye dağlığında yayıldı.

⁶⁶İşitenlerin hepsi: Bu çocuk acaba ne olacak? diye, bu şeyleri yüreklerinde sakladılar, çünkü Rabbin eli onunla beraberdi.

⁶⁷Babası Zekeriya Ruhülkudüsle doldu, ve peygamberlik edip dedi:

⁶⁸İsrailin Allahı Rab mubarek olsun; Çünkü kavmını ziyaret edip fidye ile kurtardı.

⁶⁹Düşmanlarımızın elinden kurtulup,

⁷⁰Kudsiyet ve salâhla bütün günlerimiz Önünde kendisine korkusuzca ibâdet etmeği bize ihsan etmek üzre,

⁷¹Babalarımıza merhamet etmek ve kendi mukaddes ahdini,

⁷²Babamız İbrahime ettiği andı hatırlamak için,

⁷³Kadimden beri mukaddes peygamberlerinin ağzı ile söylediği gibi,

⁷⁴Düşmanlarımızdan ve bizden nefret edenlerin hepsinin elinden kurtuluşu,

⁷⁵Kulu Davudun evinde bize kurtuluş kuvvetini yükseltti.

⁷⁶Ve sen de, ey çocuk, Yüce Allahın peygamberi çağırılacaksın; Zira onun yollarını hazırlamak,

⁷⁷Onun kavmına günahlarının bağışlanması ile olan halâsı bildirmek için, Rabbin yüzü önünde yürüyeceksin;

⁷⁸Çünkü Allahımızın merhamet yüreğinden olarak, Karanlıkta ve ölüm gölgesinde oturanlara ışık vermek,

⁷⁹Ayaklarımızı selâmet yoluna doğrultmak için, Doğan güneş yücelerden bizi ziyaret edecektir.

⁸⁰Çocuk büyüyor, ruhta kuvvetleniyordu; ve İsraile görüneceği güne kadar çöllerde kaldı.