Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Luka 13 Bible Online

Luka 13 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Luka 13

¹VE o anda orada bazı adamlar bulunup, İsaya Galileliler hakkında haber verdiler, o Galileliler ki, Pilatus onların kanını kendi kurbanları ile karıştırmıştı.

²Ve İsa cevap verip onlara dedi: Bu şeyleri çektiklerinden dolayı, bu Galilelileri bütün obir Galilelilerden daha günahkâr mı sanıyorsunuz?

³Size: Hayır, derim; fakat siz eğer tövbe etmezseniz, hepiniz böylece helâk olacaksınız.

⁴Yahut Siloamdaki kulenin üzerlerine yıkılıp öldürdüğü bu on sekiz kişiyi, Yeruşalimde oturan adamların hepsinden fazla suçlu mu sanıyorsunuz?

⁵Size: Hayır, derim; fakat eğer siz tövbe etmezseniz, hepiniz böylece helâk olacaksınız.

⁶Ve İsa şu meseli söyledi: Bir adamın bağında dikili bir incir ağacı vardı; ve adam, ağaçta yemiş aramağa geldi, bulmadı.

⁷Ve bağcıya dedi: İşte, üç yıldır bu incir ağacında yemiş aramağa geliyorum, ve bulmuyorum; onu kes, niçin toprağı da zayıflatsın?

⁸Bağcı cevap vererek ona dedi: Efendi, ben etrafını kazıncıya, gübreleyinciye kadar, onu bu yıl da bırak;

⁹eğer ondan sonra yemiş verirse, ne iyi; fakat vermezse, onu kesersin.

¹⁰Ve İsa Sebt gününde havraların birinde öğretiyordu.

¹¹Ve işte, on sekiz yıldan beri kendisinde hastalık ruhu olan bir kadın; iki kat olmuştu, ve hiç bir suretle doğrulamazdı.

¹²İsa onu görünce çağırdı, ve kendisine dedi: Ey kadın, hastalığından kurtuldun.

¹³İsa ellerini onun üzerine koydu; ve kadın hemen doğruldu, ve Allaha hamdediyordu.

¹⁴Havra reisi İsa Sebt günü şifa verdi diye gücenerek, cevap verip halka dedi: Altı gün vardır ki, insan o günlerde işlemeli; bundan dolayı şifa bulmak için Sebt günü değil, o günlerde gelin.

¹⁵Fakat Rab ona cevap verip dedi: Ey ikiyüzlüler! her biriniz Sebt günü öküzünü ve eşeğini yemlikten çözmiyor, ve suvarmağa götürmiyor mu?

¹⁶İşte, Şeytanın on sekiz yıl bağlamış olduğu, İbrahim kızı olan bu kadın, Sebt günü bu bağdan çözülmemeli miydi?

¹⁷Bu şeyleri söylediği zaman, kendisine karşı olanların hepsi utanıp bütün kalabalık onun yaptığı şanlı işlerin hepsine seviniyorlardı.

¹⁸İmdi İsa dedi: Allahın melekûtu neye benzer? ve onu neye benzeteyim?

¹⁹O, bir adamın alıp kendi bahçesine attığı bir hardal tanesine benzer; ve büyüyüp bir ağaç oldu; gökün kuşları da onun dallarında yerleştiler.

²⁰Ve yine İsa dedi: Allahın melekûtunu neye benzeteyim?

²¹O, hamur mayasına benzer, ki, bir kadın onu aldı, üç ölçek unda, hepsi mayalanıncıya kadar, sakladı.

²²Ve İsa Yeruşalime doğru yol alıyor, öğreterek şehirler ve köyler içinden geçiyordu.

²³Birisi ona dedi: Ya Rab, kurtulanlar az mı? Ve İsa onlara dedi:

²⁴Dar kapıdan içeri girmeğe uğraşın; çünkü size derim: Çokları içeri girmek istiyecekler, giremiyecekler.

²⁵Ev sahibi kalkıp bir kere kapıyı kapayınca, siz dışarda kalarak: Ya Rab, bize aç! diye, kapıyı çalmağa başlıyacaksınız; ve o cevap verip size: Sizin nereden olduğunuzu bilmem, diyecek;

²⁶o zaman demeğe başlıyacaksınız: Biz senin önünde yiyip içtik, ve sen bizim meydanlarımızda öğrettin;

²⁷ve o diyecek: Size nereden olduğunuzu bilmem, diyorum; ey sizler, bütün haksızlık işliyenler, benden uzak olun.

²⁸İbrahimi, İshakı, Yakubu, ve bütün peygamberleri, Allahın melekûtunda, kendinizi ise dışarı kovulmuş gördüğünüz zaman, orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak.

²⁹Şark ve garptan, şimal ve cenuptan gelip Allahın melekûtunda oturacaklar.

³⁰Ve işte, sonuncular var ki, birinciler olacaklar, ve birinciler var ki, sonuncular olacaklar.

³¹Hemen o saatte bazı Ferisiler İsaya: Buradan çık git, çünkü Hirodes seni öldürmek istiyor, diyerek geldiler.

³²Ve İsa onlara dedi: Gidin, o tilkiye söyleyin: İşte, ben bugün ve yarın cinleri çıkarıyorum ve şifalar veriyorum, ve üçüncü gün sonuma ererim.

³³Bununla beraber bugün ve yarın ve ertesi günü yoluma gitmeliyim; zira bir peygamberin Yeruşalimden dışarda öldürülmesi olamaz.

³⁴Ey Yeruşalim, peygamberleri öldüren ve kendisine gönderilenleri taşlıyan Yeruşalim! Tavuk, piliçlerini kanatları altına nasıl toplarsa, ben de senin çocuklarını kaç kere öyle toplamak istedim, ve siz istemediniz!

³⁵İşte, eviniz size bırakılıyor; ve size diyorum, Siz: Rabbin ismile gelen mubarek olsun, diyinceye kadar, beni görmiyeceksiniz.