Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Luka 2 Bible Online

Luka 2 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Luka 2

¹VE vaki oldu ki, o günlerde bütün dünyanın tahriri yapılsın diye Kayser Avgustus tarafından buyurultu çıktı.

²Kirinius Suriye valisi bulunduğu zamanda yapılan ilk tahrir bu idi.

³Herkes yazılmak için kendi şehrine gitti.

⁴Yusuf da Davud evinden ve onun soyundan bulunduğu için, Galiledeki Nâsıra şehrinden, Yahudiyede Davudun şehri olan Beytleheme,

⁵nişanlısı Meryem ile beraber, orada yazılmak üzre çıktı; Meryem de gebe idi.

⁶Ve vaki oldu ki, orada bulunurlarken, doğurması günleri geldi.

⁷İlk oğlunu doğurdu; kundağa sardı, ve onu bir yemliğe yatırdı, çünkü handa onlara yer yoktu.

⁸Ayni civarda çobanlar vardı; geceleyin kırda kalarak sürülerini nöbetle bekliyorlardı.

⁹Rabbin bir meleği onların yanında durdu, ve Rabbin izzeti onların çevresini aydınlattı; çok korktular.

¹⁰Melek de onlara dedi: Korkmayın, çünkü işte, ben size bütün kavma olacak büyük sevinci müjdeliyorum.

¹¹Çünkü bugün Davudun şehrinde size Kurtarıcı doğdu, o da Rab Mesihtir.

¹²Yemlikte yatan, kundağa sarılmış bir çocuk bulacaksınız; size alâmet bu olsun.

¹³Ve birdenbire melek ile beraber gök ordusundan bir cümhur Allaha hamdederek dediler:

¹⁴En yücelerde Allaha izzet, Ve yeryüzünde razı olduğu adamlara selâmet.

¹⁵Ve vaki oldu ki, melekler çobanların yanından göke çekildikleri zaman, onlar birbirlerine dediler: Haydi, Beytleheme kadar gidelim, ve Rabbin bize bildirdiği vaki olan bu şeyi görelim.

¹⁶Ve seğirderek geldiler, Meryemi, Yusufu ve yemlikte yatan çocuğu buldular.

¹⁷Ve gördükleri zaman, bu çocuk hakkında kendilerine söylenen sözü bildirdiler.

¹⁸Bütün işitenler çobanlar tarafından kendilerine söylenen şeylere şaştılar.

¹⁹Fakat Meryem bütün bu sözleri derin düşünerek yüreğinde saklardı.

²⁰Çobanlar, kendilerine söylendiği gibi, bütün gördükleri ve işittikleri şeylerden dolayı Allaha hamt ve sena ederek, döndüler.

²¹Çocuğu sünnet için sekiz gün tamam olunca, ana rahmine düşmeden evel melek tarafından denilmiş olduğu üzre, adını İsa koydular.

²²Musanın şeriatine göre onların taharet günleri tamam olunca (“İlk doğan her erkek Rabbe mukaddes denilecektir,” diye Rabbin şeriatinde yazılmış olduğu üzre),

²³çocuğu Rabbe takdim etmek için, ve Rabbin şeriatinde:

²⁴“Bir çift kumru, yahut iki güvercin yavrusu,” denildiği üzre, bir kurban vermek için onu Yeruşalime götürdüler.

²⁵Ve işte, Yeruşalimde Şimeon adında bir adam vardı; salih ve dindar olup İsrailin teselli bulmasını beklerdi; ve Ruhülkudüs onun üzerinde idi.

²⁶Ve Rabbin Mesihini görmeden önce, ölüm görmiyeceği kendisine Ruhülkudüs tarafından bildirilmişti.

²⁷Ruhun sevkile mabede geldi; anası babası onun için şeriate göre âdet olanı yapmak üzre, İsa çocuğu mabede götürdükleri zaman,

²⁸Simeon onu kucağına alıp Allaha hamdederek dedi:

²⁹Ya Rab, sözüne göre Şimdi kulunu selâmetle salıverirsin;

³⁰Çünkü, bütün kavmların önünde hazırlamış olduğun,

³¹Milletleri[2] aydınlatacak ışığı,

³²Ve kavmın İsrailin izzeti olan kurtuluşunu gözlerim gördü.

³³Anası babası onun için söylenen şeylere şaşıyorlardı.

³⁴Şimeon onlara hayırdua edip anası Meryeme dedi: İşte, bu çocuk İsrailde bir çokların düşmesi ve kalkması, ve aleyhinde söylenecek bir alâmet olarak konulmuştur;

³⁵senin canını da bir kılıç delecek; ta ki, çok yüreklerin düşünceleri meydana çıksın.

³⁶Aşer sıptından Fanuelin kızı Anna isminde bir peygamber vardı (ki, çok yaşlı idi, ve kızlığından sonra kocası ile yedi yıl geçinmişti,

³⁷ve hemen seksen dört yıldan beri dul idi), mabetten hiç ayrılmaz, gece gündüz oruç tutup dua ederek ibadet eylerdi.

³⁸O da hemen ayni saatte gelerek Rabbe şükreyliyip Yeruşalimin kurtuluşunu bekliyenlerin hepsine onun hakkında söyledi.

³⁹Rabbin şeriatine göre bütün şeyleri tamam edince, Galileye, kendi şehirleri Nâsıraya, döndüler.

⁴⁰Çocuk büyüyor, kuvvetleniyor ve hikmetle doluyordu; Allahın inayeti de onun üzerinde idi.

⁴¹Anası babası her yıl Fısıh bayramında Yeruşalime giderlerdi.

⁴²Çocuk on iki yaşına varınca, bayram âdeti üzre, oraya çıktılar;

⁴³ve bayram günlerini bitirip evlerine döndükleri zaman, İsa çocuk Yeruşalimde kaldı; anası babası bunu farketmediler;

⁴⁴onu yoldaşlar arasında sanıp bir günlük yol yürüdüler; akrabaları ve bildikleri arasında onu arıyorlardı;

⁴⁵ve bulmayınca, onu araştırarak Yeruşalime döndüler.

⁴⁶Ve vaki oldu ki, üç gün sonra onu mabette, muallimlerin arasında oturmakta, onları dinlemekte, onlara sualler sormakta buldular;

⁴⁷onu dinliyenlerin hepsi anlayışına ve cevaplarına şaşıyorlardı.

⁴⁸Onu gördükleri zaman, şaştılar, ve anası ona dedi: Ey oğul, neden bize böyle ettin? İşte, babanla ben yüreğimiz çok sıkılarak, seni aradık.

⁴⁹Onlara dedi: Neden beni aradınız? bilmiyor mı idiniz ki, benim için Babamın evinde bulunmak gerektir?

⁵⁰Onlar ise, kendilerine söylediği sözü anlamadılar.

⁵¹Onlarla beraber indi, Nâsıraya geldi; ve onlara itaatli oldu; anası da bütün bu sözleri yüreğinde saklardı.

⁵²İsa hikmette ve kamette, Allah ve insanlar indinde inayette terakki ediyordu.