Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Luka 20 Bible Online

Luka 20 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Luka 20

¹VE vaki oldu ki, günün birinde, mabette halka öğretir ve incili vâzederken, başkâhinler, yazıcılar ile ihtiyarlar onun üzerine vardılar;

²ve ona: Bize söyle, bu şeyleri ne salâhiyetle yapıyorsun? yahut bu salâhiyeti sana veren kimdir? diye söylediler.

³İsa onlara cevap verip dedi: Ben de size bir şey soracağım, ve bana söyleyin:

⁴Yahyanın vaftizi gökten mi, yoksa insanlardan mı idi?

⁵Onlar birbirlerile söyleşip dediler: Eğer: Gökten, dersek, bize: Niçin ona inanmadınız? diyecektir.

⁶Fakat biz: İnsanlardan, dersek, bütün halk bizi taşlıyacaktır; çünkü onlar Yahyanın peygamber olduğuna kanmıştırlar.

⁷Ve: Nereden olduğunu bilmiyoruz, cevabını verdiler.

⁸İsa onlara dedi: Ben de size bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı söylemem.

⁹İsa halka şu meseli söylemeğe başladı: Bir adam bağ dikti, onu bağcılara kiraya verdi, ve uzun bir zaman için başka memlekete gitti.

¹⁰Ve mevsiminde mahsulünden kendisine vermeleri için, bağcılara bir hizmetçi gönderdi; fakat bağcılar onu dövdüler, eli boş gönderdiler.

¹¹Başka bir hizmetçi daha gönderdi; onu da dövdüler; ve hakaret edip eli boş gönderdiler.

¹²Bir üçüncüsünü de gönderdi; onu da yaraladılar, ve dışarı attılar.

¹³Bağ sahibi de: Ne yapayım? Sevgili oğlumu göndereyim; belki ona hürmet ederler, dedi.

¹⁴Fakat bağcılar onu gördükleri zaman: Bu varistir; onu öldürelim de miras bize kalsın, diye öğütleştiler.

¹⁵Ve onu bağdan dışarı atıp öldürdüler. İmdi bağın sahibi onlara ne yapacaktır?

¹⁶Gelecek, bu bağcıları helâk edecek, ve bağı başkalarına verecektir. Bunu işittikleri zaman: Allah etmesin! dediler.

¹⁷Fakat İsa onlara baktı ve dedi: Öyle ise, bu yazılı olan nedir? “Yapıcıların reddettikleri taş, Köşenin başı oldu.”

¹⁸Her kim o taşın üzerine düşerse, parçalanacak; fakat o, kimin üstüne düşerse, onu toz gibi dağıtacaktır.

¹⁹Yazıcılar ve başkâhinler hemen o saatte İsaya el atmak istediler; ve halktan korktular; çünkü onun kendilerine karşı bu meseli söylediğini anladılar.

²⁰Ve onu göz altına aldılar, ve onu sözü ile tutsunlar da valinin hükmüne ve salâhiyetine versinler diye, kendilerini salih gösteren çaşıtlar gönderdiler.

²¹Onlar: Muallim, biz senin doğrulukla söylediğini ve öğrettiğini biliyoruz, hiç kimsenin şahsına bakmazsın, fakat Allahın yolunu doğrulukla öğretiyorsun;

²²bizim için Kaysere vergi vermek caiz mi, yahut değil mi? diye ondan sordular.

²³Fakat İsa onların kurnazlığını anladı, ve kendilerine dedi:

²⁴Bana bir dinar gösterin. Ondaki suret ve yazı kimindir? Onlar: Kayserin, dediler.

²⁵İsa da onlara dedi: Öyle ise, Kayserin şeylerini Kaysere, ve Allahın şeylerini Allaha ödeyin.

²⁶Onlar halkın önünde bu sözü ona karşı kullanamadılar; onun cevabına şaştılar, ve sustular.

²⁷Kıyamet yoktur diyen Sadukilerden[19] bazıları gelip ondan sordular:

²⁸Ey Muallim, Musa bize yazmıştır: Eğer bir adamın kardeşi evli olarak ölür, ve çocuksuz olursa, kardeşi onun karısını alıp kardeşine zürriyet yetiştirsin.

²⁹Şimdi yedi kardeş vardı; birincisi bir karı aldı, ve çocuğu olmadan öldü.

³⁰İkincisi ve üçüncüsü de o kadını aldı;

³¹ve böylece yedisi de çocuk bırakmadan öldüler.

³²Ondan sonra kadın da öldü.

³³Öyle ise, kıyamette kadın bunlardan hangisinin karısı olacaktır? çünkü yedisi de onu aldılar.

³⁴İsa da onlara dedi: Bu dünyanın çocukları evlenirler, ve kocaya verilirler;

³⁵fakat o dünyaya ve ölülerden kıyama erişmeğe lâyık sayılanlar, ne evlenirler, ne de kocaya verilirler;

³⁶çünkü bir daha ölemezler; çünkü onlar meleklerle birdirler; ve kıyamet oğulları olduklarından, Allah oğullarıdırlar.

³⁷Fakat Musa da Çalı fıkrasında Rabbi: “İbrahimin Allahı, İshakın Allahı ve Yakubun Allahı,” diye çağırarak, ölülerin kıyam ettiklerini gösterdi.

³⁸İmdi o, ölülerin değil, ancak yaşıyanların Allahıdır, zira hepsi ona diridirler.

³⁹Ve yazıcılardan bazıları cevap verip dediler: Muallim, sen iyi dedin.

⁴⁰Çünkü artık ona hiç sual sormağa cesaret etmiyorlardı.

⁴¹İsa onlara dedi: Nasıl diyorlar ki, Mesih Davudun oğludur?

⁴²Çünkü Davud kendisi Mezmurlar kitabında diyor: “Rab Rabbime dedi:

⁴³Ben düşmanlarını senin ayaklarına basamak koyuncıya kadar, Sağımda otur.”

⁴⁴İmdi Davud onu Rab diye çağırırsa, o nasıl onun oğlu olur?

⁴⁵Ve bütün halk dinlerken, şakirtlerine dedi:

⁴⁶Yazıcılardan sakının, onlar kaftanlarla gezmek isterler, ve çarşılarda selâmları, havralarda baş kürsüleri, ve ziyafetlerde baş yerleri severler;

⁴⁷onlar dul kadınların evlerini yutarlar, ve gösteriş için uzun dualar ederler; bunlar daha büyük mahkûmiyete uğrıyacaklardır.