Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Luka 22 Bible Online

Luka 22 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Luka 22

¹FISIH denilen hamursuz bayramı yaklaşıyordu.

²Başkâhinler ve yazıcılar İsayı nasıl öldüreceklerini araştırıyorlardı; çünkü halktan korkuyorlardı.

³Ve Şeytan Onikilerden sayılan, İskariyot denilen Yahudaya girdi.

⁴Ve gidip başkâhinler ve kumandanlarla İsayı onların eline nasıl verebileceğini konuştu.

⁵Sevindiler, ve ona para vermek için uyuştular.

⁶O da razı oldu, ve halk yokken İsayı onların eline vermek fırsatını arıyordu.

⁷Fısıh kurbanı kesilmesi gerek olan hamursuz günü geldi.

⁸Ve İsa: Gidin, bizim için Fıshı hazırlayın da yiyelim, diye Petrus ile Yuhannayı gönderdi.

⁹Onlar İsaya dediler: Nerede hazırlıyalım istiyorsun?

¹⁰İsa da onlara dedi: İşte, siz şehre girdiğiniz zaman, testi ile su taşıyan bir adam size rastgelecek; gireceği eve onun ardınca gidin.

¹¹Ve evin sahibine diyin: Muallim sana: Şakirtlerimle beraber Fıshı yiyeceğim misafir odası nerede? diyor.

¹²Ve o size döşenmiş yukarı katta büyük bir oda gösterecektir; orada hazırlayın.

¹³Ve gidip İsanın kendilerine dediği gibi buldular; ve Fıshı hazırladılar.

¹⁴Saati gelince, İsa resullerle beraber oturdu.

¹⁵Ve onlara dedi: Ben elem çekmezden önce bu Fıshı sizinle beraber yemeği çok arzuladım;

¹⁶zira ben size derim: Allahın melekûtunda tamam oluncıya kadar, onu yemiyeceğim.

¹⁷İsa bir kâse aldı, ve şükreyledikten sonra: Bunu alın, aranızda paylaşın, dedi;

¹⁸çünkü ben size derim: Allahın melekûtu gelinciye kadar, ben artık asmanın mahsulünden içmiyeceğim.

¹⁹Ve İsa ekmek aldı, ve şükrettikten sonra onu kırdı: Bu sizin için verilen benim bedenimdir; bunu benim anılmam için yapın, diyerek onlara verdi.

²⁰Ve akşam yemeğinden sonra: Bu kâse sizin için dökülen benim kanımla olan yeni ahittir, diyerek ayni suretle kâseyi de onlara verdi.

²¹Fakat işte, beni ele verenin eli benimle beraber sofradadır.

²²Çünkü İnsanoğlu mukadder olduğu üzre gerçi gider; fakat vay o adama ki, onun vasıtası ile ele verilir!

²³Ve kendilerinden kim bu işi yapacak diye aralarında soruşmağa başladılar.

²⁴Kendilerinden kim daha büyük sayılacak diye aralarında çekişme oldu.

²⁵İsa onlara dedi: Milletlerin kıralları onlar üzerinde saltanat sürerler; ve üzerlerine hâkim olanlara Velinimet denilir.

²⁶Siz böyle olmıyacaksınız; fakat sizin aranızda daha büyük olan, en küçük gibi olsun; ve baş olan, hizmetçi gibi olsun.

²⁷Çünkü hangisi daha büyüktür, sofrada oturan mı, yoksa hizmet eden mi? Sofrada oturan değil mi? Ben ise, sizin aranızda hizmet eden gibiyim.

²⁸Fakat geçirdiğim imtihanlarda benimle beraber dayanmış olanlar sizsiniz;

²⁹ve Babam bana melekût tahsis ettiği gibi, ben de melekûtumda soframda yiyesiniz ve içesiniz,

³⁰ve İsrailin on iki sıptına hükmederek tahtlar üzerinde oturasınız diye size bir melekût tahsis ediyorum.

³¹Simun, Simun, işte, buğday gibi kalburlamak için Şeytan sizi istedi;

³²fakat senin imanın tükenmesin diye senin için ben dua ettim; ve yine döndüğün zaman, kardeşlerine kuvvet ver.

³³O da İsaya dedi: Ya Rab, seninle hem zindana, hem ölüme gitmeğe hazırım.

³⁴İsa dedi: Petrus, sana diyorum: Beni tanıdığını üç kere sen inkâr etmeden, bugün horoz ötmiyecek.

³⁵İsa onlara dedi: Ben sizi kesesiz, torbasız, ve çarıksız olarak gönderdiğim zaman, bir şeyiniz eksik mi idi? Onlar ise: Hiç bir şeyimiz, dediler.

³⁶İsa da onlara dedi: Fakat şimdi, kesesi olan onu alsın, ve torbası olan da alsın; ve olmıyan esvabını satsın, ve kılıç satın alsın.

³⁷Çünkü ben size derim: Bu yazılmış olan: “Ve günahkârlarla sayıldı,” sözü bende tamamlanmak gerektir; çünkü benim hakkımdaki sözlerin yerine gelmesi gerektir.

³⁸Ve onlar: Ya Rab, işte, burada iki kılıç, dediler. İsa onlara: Yeter, dedi.

³⁹Dışarı çıkıp âdeti üzre Zeytinlik dağına gitti; şakirtler de onun ardınca gittiler.

⁴⁰Oraya varınca, İsa onlara dedi: Dua edin ki, iğvaya düşmiyesiniz.

⁴¹Kendilerinden bir taş atımı kadar ayrıldı; diz çöktü ve:

⁴²Ey Baba, eğer istiyorsan, bu kâseyi benden geçir; lâkin benim iradem değil, seninki olsun, diye dua etti.

⁴³Ve İsaya, gökten bir melek görünüp ona kuvvet verdi.

⁴⁴Şiddetli ıstırapta olarak, ziyade hararetle dua etti; teri toprağın üzerine düşen büyük kan damlaları gibi idi.

⁴⁵Duasından kalktığı zaman, şakirtlere geldi, onları kederden uyumakta bulup kendilerine dedi:

⁴⁶Neden uyuyorsunuz? Kalkın, dua edin ki, iğvaya düşmiyesiniz.

⁴⁷İsa henüz söylemekte iken, işte, bir kalabalık, ve Yahuda denilen Onikilerden biri onların başında geliyordu; ve Yahuda İsayı öpmek için kendisine yaklaştı.

⁴⁸Fakat İsa ona dedi: Yahuda, sen İnsanoğlunu bir öpüşle mi ele veriyorsun?

⁴⁹Onun çevresinde olanlar ne vaki olacağını görünce: Ya Rab, kılıçla vuralım mı? dediler.

⁵⁰Ve onlardan biri başkâhinin hizmetçisini vurup sağ kulağını düşürdü.

⁵¹Fakat İsa cevap verip dedi: Bırakın, bu kadar. Ve kulağına dokunarak, onu iyi etti.

⁵²İsa, üzerine gelmiş olan başkâhinlere, mabedin kumandanlarına ve ihtiyarlara dedi: Kılıçlarla ve sopalarla, bir hayduda karşı imiş gibi mi çıktınız?

⁵³Ben her gün sizinle mabette olduğum zaman, siz bana el uzatmadınız; fakat bu sizin saatinizdir, ve karanlığın kudretidir.

⁵⁴İsayı yakalıyıp götürdüler, ve başkâhinin evine soktular. Petrus da uzaktan ardınca gidiyordu.

⁵⁵Avlunun ortasında bir ateş yakıp birlikte oturdukları zaman, Petrus onların arasında oturdu.

⁵⁶Ve bir hizmetçi kız, Petrusun ateş ışığında oturduğunu görerek ona dikkatle bakıp dedi: Bu adam da onunla beraberdi.

⁵⁷Fakat o: Kadın, ben onu tanımam, diye inkâr etti.

⁵⁸Biraz sonra bir başkası onu görüp dedi: Sen de onlardan birisin. Fakat Petrus: Be adam, değilim, dedi.

⁵⁹Bir saat kadar sonra bir başkası: Gerçekten bu adam onunla beraberdi, çünkü Galilelidir, diye ısrar etti.

⁶⁰Fakat Petrus: Be adam, senin ne dediğini bilmem, dedi. Henüz söz söylemekte iken, hemen horoz öttü.

⁶¹Ve Rab dönüp Petrusa baktı. Petrus Rabbin kendisine: Bugün horoz ötmeden önce beni üç kere inkâr edeceksin, diye söylediği sözü hatırladı.

⁶²Ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.

⁶³İsayı tutan adamlar onunla eğlendiler, onu dövdüler,

⁶⁴gözünü bağladılar ve ona: Sana kim vurdu? peygamberlik et, diye sordular.

⁶⁵Ve söverek ona karşı başka çok şeyler söylediler.

⁶⁶Gündüz olunca, kavmın ihtiyarlar heyeti, başkâhinler ve yazıcılar toplandılar, ve onu Millet meclislerine getirip:

⁶⁷Eğer Mesih isen, bize söyle, dediler. Fakat İsa onlara dedi: Eğer size söylersem, inanmıyacaksınız;

⁶⁸ve eğer size sorarsam, cevap vermiyeceksiniz.

⁶⁹Fakat bundan sonra İnsanoğlu Allahın kudreti sağında oturmuş olacaktır.

⁷⁰Ve hepsi dediler: Öyle ise, sen Allahın Oğlu musun? Onlara dedi: Söylediğiniz gibidir, çünkü ben oyum.

⁷¹Onlar da dediler: Artık şehadete ne ihtiyacımız var? çünkü onun ağzından biz işittik.