Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Luka 4 Bible Online

Luka 4 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Luka 4

¹İSA Ruhülkudüsle dolu olarak, Erdenden avdet etti; ve Ruh tarafından çöle sevkedildi.

²Kırk gün müddet İblis tarafından tecrübe olundu. O günlerde bir şey yemedi; ve onlar tamam olunca, acıktı.

³İblis de ona dedi: Eğer sen Allahın Oğlu isen, bu taşa söyle, ekmek olsun.

⁴İsa ona cevap verdi: “İnsan yalnız ekmekle yaşamaz,” diye yazılmıştır.

⁵Onu yükseğe çıkararak dünyanın bütün ülkelerini bir an içinde kendisine gösterdi.

⁶Ve İblis ona dedi: Bütün bunların hükümdarlığını, ve onların izzetini sana vereceğim; çünkü o bana verilmiştir; istediğime onu veririm.

⁷İmdi önümde secde kılarsan, hepsi senin olacak.

⁸İsa cevap verip ona dedi: “Rab Allahına tapınacak, ve yalnız ona kulluk edeceksin,” diye yazılmıştır.

⁹Onu Yeruşalime götürdü, mabedin tepesine koyup ona dedi: Eğer sen Allahın Oğlu isen, kendini buradan aşağı at;

¹⁰çünkü yazılmıştır: “O, senin hakkında meleklerine, seni korusunlar diye emredecek;”

¹¹ve, “Ayağını bir taşa çarpmıyasın, diye Elleri üzerinde seni taşıyacaklar.”

¹²İsa cevap verip ona dedi: “Sen Allahın Rabbi denemiyeceksin,” denilmiştir.

¹³İblis her tecrübeyi bitirdikten sonra, bir zamana kadar ondan ayrıldı.

¹⁴İsa Ruhun kuvvetile Galileye döndü; ve bütün havaliye onun haberi yayıldı.

¹⁵Ve hepsi tarafından izzet görerek onların havralarında öğretiyordu.

¹⁶İçinde büyümüş olduğu Nâsıraya geldi; kendi âdeti olduğu üzre, Sebt gününde havraya girdi, ve okumak için ayağa kalktı.

¹⁷Kendisine İşaya peygamberin kitabı verildi. Kitabı açıp şöyle yazılmış olan yeri buldu:

¹⁸“Rabbin Ruhu üzerimdedir; Çünkü fakirlere müjdeyi Vâzetmek için o beni meshetti; Beni esirlere azatlık, Ve körlere gözlerinin açılmasını ilân etmeğe, Ezilenleri kurtuluşa kavuşturmağa,

¹⁹Rabbin makbul yılını ilân etmeğe gönderdi.”

²⁰Kitabı kapadı, hizmetçiye geri verip oturdu; hep havradakilerin gözleri ona dikilmiş kalmıştı.

²¹Ve onlara söylemeğe başladı: Bugün işittiğiniz bu yazı yerine geldi.

²²Hepsi ona şahit olurlar, ağzından çıkan lâtif sözlere şaşarlar, ve: Bu, Yusufun oğlu değil midir? derlerdi.

²³Onlara dedi: Şüphesiz bana: Ey hekim, kendini iyi et, meselini söyliyeceksiniz; Kefernahumda vaki olduğunu işittiğimiz şeyleri burada, kendi memleketinde de yap, diyeceksiniz.

²⁴Ve İsa dedi: Gerçek size derim: Hiç bir peygamber kendi memleketinde makbul değildir.

²⁵Lâkin doğrusu size derim ki, İlyanın günlerinde İsrailde bir çok dul kadınlar vardı; gök üç yıl altı ay kapandığı, ve bütün memlekette büyük bir kıtlık olduğu vakit,

²⁶İlya onlardan hiç birine gönderilmedi; yalnız Sayda diyarında Sareptaya, bir dul kadına gönderildi.

²⁷Ve peygamber Elişanın zamanında İsrailde bir çok cüzamlı vardı; yalnız Suriyeli Naamandan başka bunlardan hiç biri pak olmadı.

²⁸Havrada bu şeyleri işitince, hepsi öfke ile dolup ayaklandılar,

²⁹onu şehirden dışarı çıkardılar, ve baş aşağı atmak için şehirlerinin üzerine kurulmuş olduğu tepenin kenarına götürdüler.

³⁰Fakat İsa aralarından geçip gitti.

³¹Bir Galile şehri olan Kefernahuma indi. Sebt günü onlara öğretiyordu;

³²onun öğretişine şaştılar; çünkü onun sözlerinde hâkimiyet vardı.

³³Ve havrada bir adam vardı, ve kendisinde murdar bir cin ruhu vardı; ve o yüksek sesle bağırdı:

³⁴Bırak! bizden sana ne, ey Nâsıralı İsa? Bizi helâk etmeğe mi geldin? Kimsin, seni bilirim, Allahın Mukaddesi!

³⁵İsa onu azarlıyıp: Sus, ve ondan çık, dedi. Cin adamı ortada yere düşürüp zarar vermeden ondan çıktı.

³⁶Herkese de hayret geldi: Bu nasıl sözdür ki, murdar ruhlara kudretle ve hâkimiyetle emrediyor, onlar da çıkıyorlar? diye birbirlerile konuştular.

³⁷Havalide her yere onun hakkında rivayet yayıldı.

³⁸İsa havradan çıktı, ve Simunun evine girdi. Simunun kaynanası şiddetli ısıtmaya tutulmuştu; ona kadın için yalvardılar.

³⁹İsa onun başında durdu, ısıtmayı azarladı; ısıtma onu bıraktı, ve kadın hemen kalkarak onlara hizmet etti.

⁴⁰Ve güneş batınca, türlü illetlere tutulmuş hastası olanlar onları kendisine getirdiler; İsa da ellerini her birinin üzerine koyup onları iyi etti.

⁴¹Bir çoklarından da cinler: Sen Allahın Oğlusun, diye bağırarak çıkarlardı. Onları azarlıyarak, söylemeğe bırakmazdı; çünkü kendisinin Mesih olduğunu biliyorlardı.

⁴²Ve gündüz olunca, çıktı, bir ıssız yere gitti; halk onu arıyorlardı, ve onun yanına kadar geldiler, ve kendilerinden gitmesin diye onu alıkoymak istiyorlardı.

⁴³Fakat İsa onlara dedi: Allahın melekûtunun müjdesini öteki şehirlere de vermeliyim; çünkü bunun için gönderildim.

⁴⁴Ve Galile havralarında vâzediyordu.