Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Tesniye 32 Bible Online

Tesniye 32 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Tesniye 32

¹EY gökler kulak verin, ve söyliyeceğim; Ve ağzımın sözlerini dünya işitsin.

²Talimim yağmur gibi damlıyacak; Sözüm düşecek, çiğ gibi, Çimen üzerine hafif yağmurlar gibi, Ve ot üzerine sağanaklar gibi.

³Çünkü RABBİN ismini ilân edeceğim; Büyüklüğü Allahımıza verin.

⁴Kayadır, onun işi tamdır; Çünkü bütün yolları haktır; Sadakat Allahıdır, ve haksızlık etmez, Sadık ve doğru olan odur.

⁵Ona karşı fesat ettiler, onun oğulları değillerdir, onların ayıbıdır; Aksi ve iğri bir nesildir.

⁶Ey akılsız ve hikmetsiz kavm, RABBE bunu mu ödiyorsunuz? Sana sahip olan baban o değil mi? Seni yarattı, ve seni pekiştirdi.

⁷Eski günleri hatırına getir, Çok nesillerin yıllarına dikkat et; Babana sor, sana bildirecektir; İhtiyarlarına sor, sana söyliyeceklerdir.

⁸Yüce Olan milletlere miraslarını böldüğü zaman, Âdem oğullarını ayırdığı zaman, İsrail oğullarının sayısına göre, Kavmların sınırlarını koydu.

⁹Çünkü RABBİN payı kendi kavmıdır; Yakub onun mirasının hissesidir.

¹⁰Onu kurak bir diyarda, Ve ıssız, uluyan çölde buldu; Onu kuşattı, onu kayırdı, Gözünün bebeği gibi onu korudu.

¹¹Yuvasını harekete getiren, Yavruları üzerine kanat çarpan kartal gibi, Kanatlarını yayıp onları aldı, Kanatları üzerinde onları taşıdı.

¹²Tek başına RAB ona yol gösterdi, Ve kendisile beraber yabancı ilâh yoktu.

¹³Yerin yükseklikleri üzerine onu bindirdi, Ve tarla mahsulünü yedi; Ve kayadan ona bal, Ve çakmak taşından yağ emzirdi.

¹⁴Kuzuların yağı ile, İneklerin ayranını, ve koyunların sütünü, Ve buğdayın en iyisile, Başan cinsinden koçları ve tekeleri yedin, Ve üzümün kanından şarap içtin.

¹⁵Fakat Yeşurun semirdi, ve tepti; (Sen semirdin, kalınlaştın, yağ bağladın;) O zaman kendisini yaratan Allahı bıraktı, Ve kurtuluşunun Kayasını hor gördü.

¹⁶Yabancı ilâhlarla onu kıskandırdılar; Mekruh şeylerle onu öfkelendirdiler.

¹⁷Allah olmıyan cinlere, Bilmedikleri ilâhlara, Atalarınızın korkmadıkları, Son zamanlarda çıkan yeni ilâhlara kurban ettiler.

¹⁸Seni vücude getiren Kayayı hatırından çıkardın, Ve seni yaratan Allahı unuttun.

¹⁹Ve RAB gördü, ve onlardan ikrah etti, Çünkü oğulları ile kızları onu öfkelendirdiler.

²⁰Ve dedi: Onlardan yüzümü saklıyacağım, Onların sonu ne olacak göreyim; Çünkü onlar çok aksi bir nesildirler, Kendilerinde sadakat olmıyan oğullardır.

²¹Allah olmıyanla beni kıskandırdılar; Batıl şeylerile beni öfkelendirdiler; Ben de kavm olmıyanlarla onları kıskandıracağım; Akılsız bir milletle onları öfkelendireceğim.

²²Çünkü öfkemde bir ateş alevlendi, Ve ölüler diyarının dibine kadar yanıyor, Ve dünyayı ve onun mahsulünü yiyip bitiriyor, Ve dağların temellerini tutuşturuyor.

²³Üzerlerine kötülükler yığacağım; Oklarımı onlara karşı tüketeceğim;

²⁴Kıtlıktan bitecekler, ve ateşli sıcakla, Ve acı helâkla yenilip bitirilecekler; Ve toprakta sürünenlerin zehiri ile Canavarların dişlerini onlara karşı göndereceğim.

²⁵Hem yiğidi, hem kızı, Emzikteki çocukla, ak saçlı adamı, Dışarıdan kılıç, Ve içeriden dehşet telef edecek.

²⁶Hasımları yanlış anlamasınlar, Ve: Bütün bu şeyi yapan RAB değildir, Bizim elimiz üstün oldu, demesinler diye, Düşmanın öfkesinden korkmasaydım;

²⁷Derdim: Onları uzaklara dağıtayım, İnsanlar arasından onların hatırasını kaldırayım.

²⁸Çünkü onlar öğütleri olmıyan bir millettir, Ve onlarda anlayış yoktur.

²⁹Keşke hikmetli olsalardı, bunu anlasalardı, Kendilerinin sonunu düşünselerdi!

³⁰Eğer onların Kayası kendilerini satmış olmasaydı, Ve RAB onları ele vermiş olmasaydı, Nasıl bir adam bin kişiyi kovalardı, Ve iki kişi on bin kişiyi kaçırırdı?

³¹Çünkü onların kayası bizim Kaya gibi değildir, Buna hüküm veren de düşmanlarımızdır.

³²Çünkü onların asması Sodom asmasından, Ve Gomorra tarlalarındandır; Onların üzümü öd üzümleridir, Salkımları acıdır;

³³Onların şarabı yılanların zehiri, Ve engereklerin öldürücü ağısıdır.

³⁴Bu şey benim yanımda saklı, Hazinelerim içinde mühürlenmiş değil midir?

³⁵Onların ayağı kaydığı zaman, Öç ve ceza benimdir; Çünkü onların musibet günü yakındır, Ve başlarına gelecek olan şeyler çabuk gelecektir.

³⁶Çünkü RAB kendi kavmına hükmedecektir, Ve onların gücü tükendiğini, Köle ve serbest adam kalmadığını gördüğü zaman, Kullarına acıyacaktır.

³⁷Ve diyecektir: Kurbanlarının yağını yiyen, Dökülen takdimelerinin şarabını içen,

³⁸Kendisine sığındıkları kaya, Onların ilâhları nerededir? Kalksınlar da size yardım etsinler, Üzerinize örtü olsunlar.

³⁹Şimdi görün ki, ben, ben oyum, Ve nezdimde ilâh yoktur; Ben öldürürüm, ve ben diriltirim; Ben yaralarım, ve ben sağaltırım; Ve benim elimden kurtaran yoktur.

⁴⁰Çünkü elimi göklere kaldırırım, Ve derim: Ebedî varlığım hakkı için,

⁴¹Şimşek çakan kılıcımı bilersem, Ve hükmü elime alırsam, Hasımlarımdan öç alacağım, Ve benden nefret edenlere ödiyeceğim.

⁴²Öldürülmüş ve esir edilmiş olanların kanından, Düşmanların reislerinin başından, Oklarımı kanla sarhoş edeceğim, Ve kılıcım et yiyecek.

⁴³Ey milletler, onun kavmı ile beraber sevinin; Çünkü kullarının kanının öcünü alacak, Ve hasımlarına intikamla karşılık verecek, Ve memleketi için, kavmı için kefaret edecektir.

⁴⁴Ve Musa Nun oğlu Hoşea ile beraber gelip bu ilâhinin bütün sözlerini kavma işittirerek söyledi.

⁴⁵Ve Musa bütün İsraile bu sözlerin hepsini söylemeği bitirdi;

⁴⁶ve onlara dedi: Tutup yapmak üzre oğullarınıza emredeceğiniz bu şeriatin bütün sözlerine, bugün size şehadet etmekte olduğum sözlerin hepsine yürek koyun.

⁴⁷Çünkü bu sizin için boş bir şey değildir; çünkü bu hayatınızdır, ve mülk edinmek için Erdenden geçmekte olduğunuz diyarda ömrünüz bununla uzun olacaktır.

⁴⁸Ve RAB, aynı o günde, Musaya söyliyip dedi:

⁴⁹Eriha karşısında, Moab diyarında olan bu Abarim dağına, Nebo dağına çık; ve mülk olarak İsrail oğullarına vermekte olduğum Kenân diyarını gör;

⁵⁰ve kardeşin Harun Hor dağında ölüp kavmına katıldığı gibi, sen de çıkacağın dağda öl, ve kavmına katıl;

⁵¹çünkü Tsin çölünde, Meriba-Kadeş sularında, İsrail oğulları arasında bana karşı tecavüz ettiniz; çünkü İsrail oğulları arasında beni takdis etmediniz.

⁵²Çünkü memleketi karşıdan göreceksin; fakat oraya, İsrail oğullarına vermekte olduğum memlekete girmiyeceksin.