Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Tesniye 9 Bible Online

Tesniye 9 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Tesniye 9

¹DİNLE, ey İsrail; senden daha büyük ve kudretli milletleri, büyük ve uzun boylu bir kavmı,

²senin bildiğin, ve haklarında: Anak oğullarının karşısında kim durabilir? denildiğini işittiğin Anak oğullarını, göklere kadar duvarlı şehirleri mülk olarak almak üzre içeri girmek için bugün Erdenden geçiyorsun.

³Ve bugün bil ki, senin önünde geçen Allahın RABDİR, o yiyip bitiren ateştir; onları helâk edecek, ve senin önünde onlara boyun iğdirecektir; ve onları kovacaksın, ve RABBİN sana söylediği gibi onları çabuk yok edeceksin.

⁴Allahın RAB senin önünde onları dışarı attıktan sonra, yüreğinde: Salâhımdan dolayı bu diyarı mülk olarak almak için RAB beni içeri getirdi, diye söyleme; ancak bu milletlerin kötülüğünden dolayı onları senin önünden kovuyor.

⁵Onların diyarını mülk olarak almak için senin içeriye girmekliğin salâhından dolayı değil, ve yüreğinin doğruluğundan dolayı değildir; ancak bu milletlerin kötülüğünden dolayı, ve RABBİN atalarına, İbrahime, İshaka, ve Yakuba and ettiği sözü sabit kılmak için Allahın RAB onları senin önünden kovuyor.

⁶Ve bileceksin ki, bu iyi diyarı mülk edinmek için, Allahın RAB senin salâhından dolayı sana onu vermiyor; çünkü sen sert enseli bir kavmsın.

⁷Allahın RABBİ çölde öfkelendirdiğini hatırla, unutma; Mısır diyarından çıktığın günden bu yere gelinciye kadar, RABBE karşı âsi oldunuz.

⁸Ve Horebde RABBİ öfkelendirdiniz, ve RAB sizi helâk etmek için gazaba geldi.

⁹Taş levhaları, RABBİN sizinle ettiği ahdin levhalarını almak için dağa çıktığım zaman, dağda kırk gün kırk gece kaldım; ekmek yemedim ve su içmedim.

¹⁰Ve RAB bana Allahın parmağı ile yazılmış iki taş levhayı verdi; ve onların üzerinde, toplantı gününde, dağda ateşin içinden RABBİN sizinle söyleştiği bütün sözlere göre yazılmıştı.

¹¹Ve vaki oldu ki, kırk günün ve kırk gecenin sonunda, RAB bana iki taş levhayı, ahit levhalarını verdi.

¹²Ve RAB bana dedi: Kalk, buradan çabuk in; çünkü Mısırdan çıkardığın kavmın fesada düştü; onlara emrettiğim yoldan çabuk saptılar; kendilerine dökme bir put yaptılar.

¹³Ve RAB bana söyliyip dedi: Bu kavmı gördüm, ve işte, sert enseli bir kavmdır;

¹⁴beni bırak, onları helâk edeyim, ve göklerin altından onların adını sileyim; ve seni ondan daha kuvvetli ve daha büyük bir millet edeceğim.

¹⁵Ve döndüm, ve dağdan indim, ve dağ ateşle yanıyordu; ve ahdin iki levhası iki elimde idi.

¹⁶Ve gördüm, ve işte, Allahınız RABBE karşı suç etmiştiniz; kendinize dökme bir buzağı yapmıştınız; RABBİN size emretmiş olduğu yoldan çabuk sapmıştınız.

¹⁷Ve iki levhayı tuttum, ve onları iki elimden attım, ve onları gözünüzün önünde parçaladım.

¹⁸Ve RABBİ öfkelendirmek için onun gözünde kötü olanı yapmakla bütün işlediğiniz suçtan dolayı, ilk defa olduğu gibi, RABBİN önünde kırk gün kırk gece yere kapanıp kaldım; ekmek yemedim ve su içmedim.

¹⁹Çünkü RABBİN sizi helâk etmek için size karşı öfkesinin ve şiddetli gazabının önünde korktum. Fakat RAB bu kere de beni dinledi.

²⁰Ve RAB Haruna karşı çok öfkelendi ve onu helâk edecekti; ve o vakit Harun için de yalvardım.

²¹Ve suçunuzu, yapmış olduğunuz buzağıyı aldım, ve onu ateşle yaktım, ve parçaladım, ve toz haline getirinciye kadar onu iyice ezdim; ve onun tozunu dağdan inen dereye attım.

²²Ve Taberada, ve Massada, ve Kibrot-hattaavada RABBİ öfkelendirdiniz.

²³Ve RAB: Çıkın, ve size verdiğim diyarı mülk olarak alın, diye sizi Kadeş-barneadan gönderdiği zaman, Allahınız RABBİN emrine karşı isyan ettiniz, ve ona iman etmediniz, ve onun sözünü dinlemediniz.

²⁴Sizi bildiğim günden beri RABBE karşı âsi oldunuz.

²⁵Ve yere kapanmış olduğum kırk gün kırk gece RABBİN önünde yere kapandım kaldım, çünkü RAB sizi helâk edeceğini söylemişti.

²⁶Ve RABBE yalvarıp dedim: Ya Rab Yehova, büyüklüğünle kurtardığın, kudretli elle Mısırdan çıkardığın kavmını ve mirasını helâk etme.

²⁷Kullarını, İbrahimi, İshakı, ve Yakubu hatırla; bu kavmın sertliğine, ve onun kötülüğüne, ve suçuna bakma,

²⁸ta ki, bizi oradan çıkardığın memleket demesin: RAB onları kendilerine vadettiği diyara götüremediği için, ve onlardan nefret ettiği için, çölde öldürmek üzre onları çıkardı.

²⁹Fakat onlar büyük kudretinle ve uzanmış kolunla çıkardığın kendi kavmın ve mirasındır.