Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Yuhanna 20 Bible Online

Yuhanna 20 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Yuhanna 20

¹HAFTANIN ilk gününde, daha karanlık iken, Mecdelli Meryem kabre erken geldi; taşı kabirden kaldırılmış gördü.

²O vakit koşup Simun Petrusa ve İsanın sevdiği obir şakirde geldi, ve onlara dedi: Rabbi kabirden kaldırmışlar, ve onu nereye koymuşlar, bilmiyoruz.

³Ve Petrus ile öteki şakirt çıkıp kabre doğru geliyorlardı.

⁴İkisi birbirile koşuyorlardı; fakat obir şakirt Petrustan daha çabuk koştu, önce kabre o geldi;

⁵ve iğilerek içeri bakıp keten bezlerini yerde durmakta gördü; fakat içeri girmedi.

⁶O vakit onun ardınca Simun Petrus da gelip kabre girdi; ve keten bezlerini yerde durmakta,

⁷ve İsanın başında olan mendili, keten bezlerle olmıyıp ayrıca bir yerde sarılı gördü.

⁸Ve kabre önce gelmiş olan obir şakirt de o zaman girip gördü, ve iman etti.

⁹Çünkü İsanın ölülerden kıyam etmesi gerektir yazısını henüz bilmiyorlardı.

¹⁰O vakit şakirtler yine evlerine gittiler.

¹¹Fakat Meryem ağlıyarak dışarda kabrin yanında duruyordu. Ağlarken iğilip kabrin içine baktı;

¹²ve biri İsanın cesedinin yattığı yerin başında ve obiri ayağında oturan, beyazlar giymiş, iki melek gördü.

¹³Onlar da kendisine: Kadın, niçin ağlıyorsun? dediler. O da onlara dedi: Çünkü Rabbimi kaldırmışlar, ve onu nereye koymuşlar bilmiyorum.

¹⁴Bunu dedikten sonra, arkasına dönüp İsayı durmakta gördü; ve İsa olduğunu bilmiyordu.

¹⁵İsa ona dedi: Kadın, niçin ağlıyorsun? kimi arıyorsun? O da onu bahçıvan sanıp ona dedi: Efendi, eğer onu sen götürdünse, nereye koyduğunu bana söyle, ben de onu kaldırayım.

¹⁶İsa ona: Meryem! dedi. O da dönüp ona İbranice: Rabbuni, dedi; ki, Muallim demektir.

¹⁷İsa ona dedi: Bana dokunma; çünkü ben daha Babanın yanına çıkmadım; fakat kardeşlerime git, ve onlara söyle: Benim Babamın ve sizin Babanızın, benim Allahımın ve sizin Allahınızın yanına çıkıyorum.

¹⁸Mecdelli Meryem gelip şakirtlere Rabbi gördüğünü, ve Rabbin kendisine bunları söylediğini bildirdi.

¹⁹O gün, haftanın ilk günü, akşam olunca, Yahudilerin korkusundan şakirtlerin bulundukları yerin kapıları kapalı iken, İsa geldi, ve ortada durup onlara: Size selâmet! dedi.

²⁰Bunu söyliyip onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Şakirtler de Rabbi görüp sevindiler.

²¹İsa yine onlara dedi: Size selâmet! Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizi gönderiyorum.

²²Bunu dediği zaman, onlara üfürdü, ve: Ruhülkudüsü alın, dedi.

²³Kimlerin günahlarını bağışlarsanız, onlara bağışlanmış olur, ve kimlerinkini alıkorsanız, alıkonmuş olur.

²⁴Fakat Onikilerden biri olup Didimos denilen Tomas, İsa geldiği vakit onlarla beraber değildi.

²⁵İmdi obir şakirtler ona: Rabbi gördük, dediler. Fakat o onlara dedi: Eğer ben ellerinde çivilerin yerini görmezsem, ve çivilerin yerine parmağımı koymazsam, böğrüne de elimi koymazsam, inanmam.

²⁶Sekiz gün sonra, şakirtleri yine içerde idiler, Tomas da onlarla beraber idi. Kapılar kapalı iken, İsa gelip ortada durdu, ve: Size selâmet! dedi.

²⁷Ondan sonra Tomasa dedi: Parmağını buraya getir, ve ellerime bak; elini de getir, böğrüme koy; ve imansız olma, ancak imanlı ol.

²⁸Tomas cevap verip ona: Rabbim, ve Allahım! dedi.

²⁹İsa ona dedi: Beni gördüğün için iman ettin; görmeden iman edenlere ne mutlu!

³⁰İmdi İsa kendi şakirtleri önünde başka bir çok alâmetler yaptı, ki, bu kitapta yazılmamıştır.

³¹Fakat İsa, Allahın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz, ve iman edip onun ismile sizde hayat olsun diye, bunlar yazılmıştır.