Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Yuhanna 4 Bible Online

Yuhanna 4 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Yuhanna 4

¹İMDİ İsa Yahyadan daha çok şakirtler edinip vaftiz ediyor diye Ferisilerin işittiklerini Rab öğrenince

²(halbuki İsa kendi değil, fakat şakirtleri vaftiz ediyordu),

³Yahudiyeyi bırakıp yine Galileye gitti.

⁵Böylece Yakubun, oğlu Yusufa vermiş olduğu yere yakın Samiriyenin Sihar denilen şehrine geldi.

⁶Yakubun kuyusu orada idi. Ve İsa yolculuktan yorulmuş olarak kuyunun yanında böylece oturmakta idi. Saat altı sularında idi.

⁷Samiriyeden bir kadın su çekmeğe geldi; İsa ona: Ver bana, içeyim, dedi.

⁸Çünkü şakirtleri yiyecek satın almak için şehre gitmişlerdi.

⁹Samiriyeli kadın da ona dedi: Sen Yahudi, ben de Samiriyeli bir kadınken, nasıl benden su istiyorsun? (Zira Yahudiler Samiriyelilerle iş yapmazlar.)

¹⁰İsa cevap verip ona dedi: Eğer sen Allahın vergisini, ve: Ver bana, içeyim, diye sana söyliyenin kim olduğunu bilseydin, sen ondan isterdin, o da sana diri su verirdi.

¹¹Kadın ona dedi: Efendi, su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin; imdi sende nereden diri su olur?

¹²Sen bu kuyuyu bize veren, ve kendisile oğulları ve davarları oradan içmiş olan babamız Yakubdan daha büyük müsün?

¹³İsa cevap verip ona dedi: Bu sudan her içen yine susar;

¹⁴fakat kendisine benim vereceğim sudan kim içerse, ebediyen susamaz, fakat ona vereceğim su kendisinde ebedî hayat için fışkıran su kaynağı olur.

¹⁵Kadın ona dedi: Efendi, bu suyu bana ver de susamıyayım, ve su çekmek için ta buraya gelmiyeyim.

¹⁶Kadına: Git, kocanı çağır; ve buraya gel, dedi.

¹⁷Kadın cevap verip: Kocam yoktur, dedi; İsa ona dedi: Kocam yoktur diye iyi söyledin;

¹⁸çünkü beş kocaya varmıştın, şimdi sendeki, kocan değildir; sen bunu doğru söyledin.

¹⁹Kadın ona dedi: Efendi, görüyorum ki, sen peygambersin.

²⁰Atalarımız bu dağda tapındılar, ve siz, tapınmak gerek olan yer Yeruşalimdedir, dersiniz.

²¹İsa ona dedi: Kadın, bana inan, saat geliyor ki, o vakit Babaya ne bu dağda, ne de Yeruşalimde tapınacaksınız.

²²Siz bilmediğinize tapınıyorsunuz, biz bildiğimize tapınıyoruz; zira kurtuluş Yahudilerdendir.

²³Fakat gerçekten tapınanların Babaya ruhta ve hakikatte tapınacakları saat geliyor, ve şimdidir; çünkü Baba kendine böyle tapınanları arar.

²⁴Allah Ruhtur, ve ona tapınanların ruhta ve hakikatte tapınmaları gerektir.

²⁵Kadın ona dedi: Biliyorum ki, Hıristos denilen Mesih gelecektir; o gelince bize her şeyi bildirecektir.

²⁶İsa ona dedi: Sana söyliyen ben, oyum.

²⁷Bunun üzerine şakirtleri geldiler, ve İsanın bir kadınla konuşmakta olmasına şaştılar; bununla beraber hiç biri: Ne arıyorsun? yahut: Niçin o kadınla konuşuyorsun? demedi.

²⁸İmdi kadın su testisini bıraktı, ve şehre gidip halka dedi:

²⁹Gelin, yaptığım bütün şeyleri bana söyliyen adamı görün; acaba Mesih bu mu?

³⁰Onlar da şehirden çıkıp ona geliyorlardı.

³¹Bu sırada şakirtler: Rabbi, ye, diye ona rica ettiler.

³²Fakat İsa onlara: Benim yiyecek bir yiyeceğim var ki, siz onu bilmezsiniz, dedi.

³³İmdi şakirtler birbirlerine: Acaba kimse ona yiyecek getirdi mi? diyorlardı.

³⁴İsa onlara dedi: Benim yemeğim beni gönderenin iradesini yapmak, ve onun işini başarmaktır.

³⁵Siz hasadın gelmesine daha dört ay var, demiyor musunuz? İşte, size diyorum: Gözlerinizi kaldırın da, hasat edilsin diye ağarmış olan tarlalara bakın.

³⁶Eken de, biçen de birlikte sevinsinler diye, biçen ücret alır, ve ebedî hayat için semere toplar.

³⁷Çünkü: Başkası eker, başkası biçer sözü, bunda doğrudur.

³⁸Ben sizi emek vermediğiniz şeyi biçmeğe gönderdim; başkaları emek verdiler, ve siz onların emeğine girdiniz.

³⁹Yaptığım bütün şeyleri bana söyledi, diye şehadet eden kadının sözü üzerine o şehirden Samiriyelilerin bir çoğu İsaya iman ettiler.

⁴⁰Samiriyeliler ona geldikleri zaman, kendilerile kalsın diye ona yalvardılar; İsa da orada iki gün kaldı.

⁴¹Ve daha bir çokları onun sözü üzerine iman ettiler,

⁴²ve kadına diyorlardı: Bizim iman etmemiz artık senin söylemen üzerine değil; çünkü biz kendimiz işittik, ve biliyoruz ki, gerçek dünyanın Kurtarıcısı budur.

⁴³Ve bu iki günden sonra, İsa oradan Galileye gitti.

⁴⁴Çünkü bir peygamberin kendi memleketinde itibarı olmadığına İsa kendisi şehadet etmişti.

⁴⁵İmdi Galileye gelince, Galileliler onu kabul ettiler, çünkü bayramda Yeruşalimde yaptığı bütün şeyleri görmüşlerdi; çünkü onlar da bayrama gelmişlerdi.

⁴⁶Bunun üzerine, İsa suyu şarap yaptığı Galilenin Kana şehrine yine geldi; ve orada kıralın bir memuru vardı, oğlu Kefernahumda hasta idi.

⁴⁷O adam, İsanın Yahudiyeden Galileye gelmiş olduğunu işitince, yanına gitti, ve inip oğlunu iyi etsin diye yalvardı; çünkü ölmek üzre idi.

⁴⁸Bunun üzerine İsa ona dedi: Alâmetler ve hârikalar görmedikçe, asla iman etmiyeceksiniz.

⁴⁹Kıralın memuru ona dedi: Efendi, çocuğum ölmeden önce in!

⁵⁰İsa ona: Git, oğlun yaşıyor, dedi. Adam İsanın kendisine söylediği söze iman edip gitti.

⁵¹O daha inmekte iken, hizmetçileri onu karşıladılar ve oğlunun yaşamakta olduğunu söylediler.

⁵²Onun iyileşmeğe başladığı saati hizmetçilerden sordu. Onlar da kendisine dediler: Dün yedinci saatte ısıtma onu bıraktı.

⁵³Böylece İsanın kendisine: Oğlun yaşıyor, dediği saatte olduğunu baba anladı; ve kendisile bütün ev halkı iman etti.

⁵⁴Bu da İsanın Yahudiyeden Galileye geldiği zaman, yaptığı ikinci alâmettir.