Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 Yuhanna 6 Bible Online

Yuhanna 6 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

Yuhanna 6

¹BU şeylerden sonra İsa, Galile — yani Taberiye — denizinin karşı yakasına gitti.

²Büyük bir kalabalık onun ardınca gidiyordu; çünkü hastalar üzerinde onun yaptığı alâmetleri görüyorlardı.

³İsa dağa çıkıp orada şakirtlerile oturdu.

⁵Ve İsa gözlerini kaldırıp, yanına büyük bir kalabalık geldiğini görerek, Filipusa dedi: Bunlar yesinler diye nereden ekmek satın alalım?

⁶Bunu da onu denemek için söyledi, çünkü ne yapacağını kendisi biliyordu.

⁷Filipus ona cevap verdi: Her biri az bir şey alsın diye iki yüz dinarlık[8] ekmek bile yetmez.

⁸Şakirtlerinden biri, Simun Petrusun kardeşi Andreas, ona dedi:

⁹Burada beş arpa ekmeği ile iki balığı olan bir çocuk var; fakat bu kadar adama bu nedir?

¹⁰İsa: Halkı yere oturtun, dedi. O yerde çok ot vardı. Hesapça beş bin erkek kadar oturdular.

¹¹O zaman İsa ekmekleri aldı, ve şükrettikten sonra, oturanlara dağıttı; öylece balıklardan da istedikleri kadar dağıttı.

¹²Ve onlar doyunca, İsa şakirtlerine dedi: Hiç bir şey zayolmasın diye artan parçaları toplayın.

¹³İmdi onları topladılar, ve o beş arpa ekmeği yiyenlerden artan parçalarla on iki küfe doldurdular.

¹⁴İmdi İsanın yapmış olduğu alâmeti halk görünce: Gerçek, dünyaya gelecek olan peygamber budur, dediler.

¹⁵İsa da, onların kendisini kıral yapmak için gelip zorla kapmak üzre olduklarını anlıyarak yine yalnız başına dağa çekildi.

¹⁶Ve akşam olunca, şakirtleri denize inip kayığa girerek

¹⁷denizin karşı yakasına, Kefernahuma, gidiyorlardı. Zaten karanlık basmıştı; İsa henüz yanlarına gelmemişti.

¹⁸Büyük bir yel esmekte olduğundan deniz kabarmakta idi.

¹⁹Böylece yirmi beş veya otuz ok atımı[9] kadar gidince, İsayı deniz üzerinde yürümekte ve kayığa yaklaşmakta görüp korktular.

²⁰Fakat İsa onlara: Benim, korkmayın, dedi.

²¹İmdi onu kayığa almak istediler, ve hemen kayık gitmekte oldukları karaya vardı.

²²Ertesi gün, denizin karşı yakasında duran halk gördüler ki, orada yalnız bir kayıktan başkası yoktu, ve şakirtlerile beraber İsa ona girmemişti; fakat şakirtleri yalnız gitmişlerdi.

²³(Fakat Rab şükrettikten sonra ekmek yedikleri yerin yakınına Taberiyeden kayıklar geldi.)

²⁴Bunun için halk İsanın ve şakirtlerinin orada olmadıklarını görünce, kayıklara girip İsayı arıyarak Kefernahuma geldiler.

²⁵Onu denizin karşı yakasında bulunca, kendisine: Rabbi, buraya ne vakit geldin? dediler.

²⁶İsa onlara cevap verip dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: Alâmetleri gördüğünüzden değil, fakat ekmeklerden yiyip doyduğunuzdan dolayı beni arıyorsunuz.

²⁷Fani olan yiyecek için değil, fakat ebedî hayata baki olan yiyecek için çalışın, onu size İnsanoğlu verecektir; çünkü Baba Allah ona mührünü basmıştır.

²⁸Ve İsaya dediler: Allahın işlerini işlemek için biz ne yapalım?

²⁹İsa cevap verip onlara dedi: Allahın işi şudur; onun gönderdiği adama iman edesiniz.

³⁰İsaya dediler: İmdi görüp sana iman edelim diye, sen ne alâmet yapıyorsun? ne işliyorsun?

³¹Atalarımız çölde man yediler, nasıl ki: “Yemek için onlara gökten ekmek verdi,” diye yazılmıştır.

³²İmdi İsa onlara dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: Size gökten ekmeği Musa vermedi, fakat size gökten gerçek ekmeği Babam veriyor.

³³Çünkü Allahın ekmeği gökten inen ve dünyaya hayat verendir.

³⁴Ona dediler: Ya Rab, bu ekmeği bize daima ver.

³⁵İsa onlara dedi: Hayat ekmeği benim; bana gelen asla acıkmaz, ve bana iman eden asla susamaz.

³⁶Fakat ben size dedim ki, beni gördünüz, ve iman etmiyorsunuz.

³⁷Babanın bütün bana verdiği bana gelecektir; ve bana geleni asla dışarı atmam.

³⁸Zira kendi irademi değil, fakat beni gönderenin iradesini yapmak için gökten indim.

³⁹Ve beni gönderenin iradesi şudur ki, bütün bana verdiğinden hiç birini kaybetmiyeyim, ancak son günde onu kıyam ettireyim.

⁴⁰Çünkü Babamın iradesi şudur, Oğulu görüp ona iman eden herkesin ebedî hayatı olsun; ve ben onu son günde kıyam ettireceğim.

⁴¹İmdi Yahudiler: Gökten inen ekmek benim, dediği için, kendisinden ötürü mırıldanıp dediler:

⁴²Babasını ve anasını tanıdığımız, Yusufun oğlu İsa bu değil mi? şimdi nasıl: Gökten indim, diyor?

⁴³İsa cevap verip onlara dedi: Aranızda mırıldanmayın.

⁴⁴Eğer beni gönderen Babam çekmezse, kimse bana gelemez; ve ben onu son günde kıyam ettireceğim.

⁴⁵Peygamberlerde yazılıdır: “Ve onların hepsi Allah tarafından öğretilmiş olacaklardır.” Babamdan işitip öğrenen herkes bana gelir.

⁴⁶Babayı kimse görmüş demek değildir; ancak Allahtan olan, Babayı o görmüştür.

⁴⁷Doğrusu ve doğrusu size derim: İman edenin ebedî hayatı vardır.

⁴⁸Hayat ekmeği benim.

⁴⁹Atalarınız çölde man yediler, ve öldüler.

⁵⁰Bir adam ondan yesin ve ölmesin diye, gökten inen ekmek budur.

⁵¹Gökten inmiş olan diri ekmek benim; eğer bir adam bu ekmekten yerse, ebediyen yaşar; evet, ve dünyanın hayatı için vereceğim ekmek kendi etimdir.

⁵²İmdi Yahudiler: Bu adam yemek için kendi etini bize nasıl verebilir? diye birbirile çekiştiler.

⁵³Bunun üzerine İsa onlara dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: İnsanoğlunun etini yiyip kanını içmedikçe, kendinizde hayat yoktur.

⁵⁴Benim etimi yiyip kanımı içenin ebedî hayatı vardır; ben de onu son günde kıyam ettireceğim.

⁵⁵Çünkü benim etim hakikî yiyecek, ve kanım hakikî içecektir.

⁵⁶Benim etimi yiyip kanımı içen bende durur, ve ben onda.

⁵⁷Hay olan Baba beni gönderdiği, ben de Baba vasıtası ile yaşamakta olduğum gibi, beni yiyen de benim vasıtamla yaşıyacaktır.

⁵⁸Gökten inmiş olan ekmek budur; ataların yemiş oldukları gibi değil, ve onlar öldüler; bu ekmeği yiyen ebediyen yaşar.

⁵⁹Bu şeyleri Kefernahumda öğretirken havrada söyledi.

⁶⁰Ve şakirtlerinden bir çoğu bunu işittikleri zaman, dediler: Bu söz çetindir, onu kim işitebilir?

⁶¹Fakat İsa, şakirtlerinin buna mırıldandıklarını içinden bilerek onlara dedi: Bu sizin sürçmenize sebep oluyor mu?

⁶²Ya eğer İnsanoğlunun önceden olduğu yere çıktığını görürseniz..?

⁶³Hayat veren ruhtur; beden hiç işe yaramaz; size söylemiş olduğum sözler ruhtur, ve hayattır.

⁶⁴Fakat sizden bazıları var ki, iman etmiyorlar. Çünkü İsa iman etmiyenlerin, ve kendini ele verecek olanın kim olduğunu başlangıçtan biliyordu.

⁶⁵Ve dedi: Bundan ötürü size dedim ki: Babadan kendine verilmiş olmadıkça, kimse bana gelemez.

⁶⁶Bunun üzerine şakirtlerden çoğu geri dönüp artık onunla gezmiyorlardı.

⁶⁷İmdi İsa Onikilere dedi: Yoksa siz de mi gitmek istiyorsunuz?

⁶⁸Simun Petrus ona cevap verdi: Ya Rab, biz kime gideceğiz? ebedî hayatın sözleri sendedir.

⁶⁹Biz de iman ettik, ve biliyoruz ki, Allahın Kuddûsu sensin.

⁷⁰İsa onlara cevap verdi: Siz Onikileri ben seçmedim mi? ve sizden biri İblistir.

⁷¹İskariyotlu Simunun oğlu Yahuda hakkında söyledi; çünkü Onikilerden biri iken, İsayı ele verecek olan o idi.