Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 RESULLERİN İŞLERİ 13 Bible Online

RESULLERİN İŞLERİ 13 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

RESULLERİN İŞLERİ 13

¹PEYGAMBERLER ve muallimler, Barnabas, ve Niger denilen Simun, Kirineli Lukius, ve reisirubu Hirodesle birlikte büyütülmüş olan Manaen, ve Saul, Antakyada, oradaki kilisede bulunuyorlardı.

²Rabbe hizmet edip oruç tutmaktalar iken Ruhülkudüs dedi: Kendilerini çağırmış olduğum iş için Barnabası ve Saulu bana ayırın.

³O zaman oruç tutup dua ederek onlar üzerine ellerini koyduktan sonra yolladılar.

⁴Böylece bunlar Ruhülkudüs tarafından gönderilmiş olarak Selefkeye indiler, ve oradan Kıbrısa yelken açtılar.

⁵Salamise varınca, Yahudilerin havralarında Allahın sözünü ilân ettiler; Yuhanna da onların hizmetinde idi.

⁶Pafosa kadar bütün adayı dolaştıktan sonra, Baryeşu denilen bir sihirbaz Yahudiyi, bir yalancı peygamberi, buldular;

⁷bu adam, anlayışlı bir adam olan vali Sercius Pavlusun yanında idi. Vali, Barnabası ve Saulu çağırıp Allahın sözünü dinlemek istedi.

⁸Fakat sihirbaz Elimas (çünkü adı böyle tercüme olunur) valiyi imandan döndürmeğe çalışarak onlara karşı duruyordu.

⁹Fakat Saul, yani, Pavlus, Ruhülkudüsle dolu olarak ona gözlerini dikip:

¹⁰Ey sen, bütün hile ve kötülükle dolu adam, İblis oğlu, her salâhın düşmanı, Rabbin doğru yollarını saptırmaktan vazgeçmiyecek misin?

¹¹Ve şimdi, işte, Rabbin eli senin üzerindedir, ve bir vakte kadar güneşi görmiyerek kör olacaksın, dedi. Ve hemen üzerine sis ve karanlık çöktü, ve dolaşarak kendisini yedecek adamlar araştırıyordu.

¹²O zaman vali vaki olanı gördü, ve Rabbin öğretişine şaşarak iman etti.

¹³Pavlus ve arkadaşları Pafostan yelken açıp Pamfilya Pergasına geldiler; Yuhanna ise, onlardan ayrılıp Yeruşalime döndü.

¹⁴Onlar da Pergadan geçip Pisidya Antakyasına geldiler; ve Sebt günü havraya girip oturdular.

¹⁵Şeriatin ve peygamberlerin okunmasından sonra, havra reisleri gönderip onlara dediler: Kardeşler, halka teşvik sözünüz varsa, söyleyin.

¹⁶O zaman Pavlus kalktı ve el ile işaret edip dedi: Ey İsrail erleri, ve Allahtan korkanlar, dinleyin:

¹⁷Bu İsrail kavmının Allahı, atalarımızı seçti, ve Mısır diyarında garip iken kavmı yükseltti, ve yüksek bazu ile onları oradan çıkardı.

¹⁸Ve kırk yıl kadar müddet çölde onlara katlandı,

¹⁹ve Kenân diyarında yedi millet helâk ettikten sonra, onlara memleketlerini miras olarak dört yüz elli yıl kadar verdi.

²⁰Ve bundan sonra, ta Samuel peygambere kadar onlara hâkimler verdi.

²¹Ve ondan sonra kıral istediler; Allah da Benyamin sıptından bir adamı, Kiş oğlu Saulu, kırk yıl onlara verdi.

²²Ve onu kaldırdıktan sonra, onlara kıral olsun diye Davudu yükseltti, ve ona şehadet edip dedi: “Yüreğime göre bir adamı, Yesse oğlu Davudu, buldum; bütün muratlarımı o yapacaktır.”

²³Bu adamın zürriyetinden, Allah vade göre, bir Kurtarıcı, İsayı, İsraile çıkardı;

²⁴onun gelmesinden önce, Yahya bütün İsrail kavmına tövbe vaftizini vâzetmişti.

²⁵Ve Yahya, devrini doldururken dedi: Ben neyim sanıyorsunuz? Ben o değilim. Fakat işte, benden sonra biri geliyor, onun ayaklarının çarığını çözmeğe lâyık değilm.

²⁶Kardeşler, İbrahim neslinin çocukları, ve aranızda olup Allahtan korkanlar, bu kurtuluş sözü bize gönderilmiştir.

²⁷Çünkü Yeruşalimde oturanlarla reisleri onu tanımadılar, ve onu mahkûm ederek, her Sebt günü okunan peygamberlerin sözlerini yerine getirdiler.

²⁸Ve öldürülmesi için hiç bir sebep bulmadıkları halde, öldürülsün diye Pilatustan istediler.

²⁹Ve onun için yazılmış olan bütün şeyleri yerine getirince, onu ağaçtan indirip kabre koydular.

³⁰Fakat Allah onu ölülerden kıyam ettirdi.

³¹Ve kendisile beraber Galileden Yeruşalime çıkmış olanlara bir çok günler göründü, şimdi onlar halk önünde onun şahitleridir.

³²Ve atalara olan vadi size müjdeliyoruz;

³³Allah bu vadi çocuklarımıza İsayı kıyam ettirmekle yerine getirdi; nitekim ikinci mezmurda da yazılmıştır: “Sen benim oğlumsun, ben seni bugün tevlit ettim.”

³⁴Ve artık çürümeye dönmemek üzre onu ölülerden kıyam ettirdiğine dair şöylece demiştir: “Davudun mukaddes ve emin bereketlerini size vereceğim.”

³⁵Ve bunun için bir başka yerde diyor: “Mukaddesini çürüme görmeğe vermiyeceksin.”

³⁶Çünkü Allahın muradına göre kendi nesline hizmet ettikten sonra, Davud uykuya vardı, ve babalarına katılıp çürüme gördü;

³⁷fakat Allahın kıyam ettirdiği zat çürüme görmedi.

³⁸İmdi kardeşler, bilmiş olun ki, günahların bağışlanması onunla size ilân olunuyor.

³⁹Ve iman eden herkes, Musanın şeriatile suçsuz sayılamadığınız bütün şeylerden, onunla suçsuz sayılır.

⁴⁰İmdi sakının, peygamberlerde denilmiş olan sizin başınıza gelmesin:

⁴¹“Bakın, ey sizler, hor görenler, şaşın ve helâk olun; Çünkü sizin günlerinizde ben bir iş işliyorum, Bir iş ki, size biri beyan etse, hiç inanmazsınız.”

⁴²Ve dışarı çıktıkları zaman, bu sözlerin gelecek Sebt günü kendilerine söylenmesini yalvardılar.

⁴³Ve havra dağıldığı zaman, Yahudilerden ve dindar mühtedilerden bir çoğu Pavlusun ve Barnabasın ardınca gittiler; ve onlar da bunlara söyliyerek Allahın inayetinde sabit olmağa kendilerini teşvik ediyorlardı.

⁴⁴Ertesi Sebt günü hemen bütün şehir Rabbin sözünü dinlemek için toplandı.

⁴⁵Fakat Yahudiler kalabalıkları görünce, kıskançlıkla doldular, ve Pavlusun söylediği şeylere karşı koyarak küfrettiler.

⁴⁶Pavlus ve Barnabas cesaretle söyliyip dediler: Allahın kelâmı önce size söylenmek gerekti. Mademki siz onu kendinizden atıyorsunuz, ve ebedî hayata lâyık olmadığınıza siz hükmediyorsunuz, işte, biz de Milletlere dönüyoruz.

⁴⁷Çünkü Rab bize şöyle emreylemiştir: “Seni Milletlere ışık olarak koydum, Ki yerin ucuna kadar kurtarış için olasın.”

⁴⁸Ve Milletler bunu işitince, sevinip Rabbin sözünü taziz ettiler; ve ebedî hayata takdir olunanların hepsi iman eylediler.

⁴⁹Ve Rabbin sözü bütün memlekette yayılıyordu.

⁵⁰Yahudiler ise, dindar ve muteber kadınları ve şehrin ileri gelenlerini teşvik edip Pavlus ve Barnabasın başına eziyet çıkardılar, ve onları kendi sınırlarından attılar.

⁵¹Bunlar da ayaklarının tozunu onlara karşı silkip Konyaya geldiler.

⁵²Şakirtler sevinç ve Ruhülkudüsle dolmakta idiler.