Read Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 HÂKİMLER 9 Bible Online

HÂKİMLER 9 - Kitab-ı Mukaddes Şirketi 2018 bible

HÂKİMLER 9

¹VE Yerubbaalın oğlu Abimelek Şekeme, anasının kardeşleri yanına gitti, ve onlara, ve anasının babası evinin bütün aşiretine söyliyip dedi:

²Rica ederim, bütün Şekem erlerine işittirip söyliyin: Sizin için hangisi iyidir, yetmiş kişi olarak Yerubbaalın bütün oğulları mı, yoksa bir kişi mi size saltanat etsin? ve hatırlayın ki, ben sizin kemiğiniz ve etinizim.

³Ve anasının kardeşleri onun hakkında, bütün bu sözleri Şekem erlerinin hepsine işittirerek söylediler; ve onların yüreği Abimelekin ardınca gitmeğe meyletti; çünkü: O bizim kardeşimizdir, dediler.

⁴Ve Baal-beritin evinden ona yetmiş parça gümüş verdiler, ve Abimelek bunlarla oynak ve çapkın adamlar tuttu, ve onun ardınca gittiler.

⁵Ve Ofraya, babasının evine geldi, ve kardeşlerini, Yerubbaalın yetmiş oğlunu bir taş üzerinde öldürdü; ancak Yerubbaalın küçük oğlu Yotam sağ kaldı; çünkü gizlendi.

⁶Ve bütün Şekem erleri, ve bütün Beyt-millo toplandılar, ve gidip Şekemdeki dikili taş meşesi yanında Abimeleki kıral ettiler.

⁷Ve Yotama bildirdiler, ve gidip Gerizim dağının tepesinde durdu, ve yüksek sesle bağırıp onlara dedi: Beni dinleyin, ey Şekem erleri, Allah da sizi dinliyecektir.

⁸Vaktile ağaçlar kendilerine kıral meshetmek için gittiler; ve zeytin ağacına dediler: Bize kıral ol.

⁹Ve zeytin ağacı onlara dedi: Allahın ve insanın bende sena ettikleri yağımı bırakayım da ağaçlar üzerinde sallanmağa mı gideyim?

¹⁰Ve ağaçlar incir ağacına dediler: Sen gel, bize kıral ol.

¹¹Ve incir ağacı onlara dedi: Tatlılığımı ve iyi meyvamı bırakayım da ağaçlar üzerinde sallanmağa mı gideyim?

¹²Ve ağaçlar asmaya dediler: Sen gel, bize kıral ol.

¹³Ve asma onlara dedi: Allahı ve insanları sevindiren yeni şarabımı bırakayım da ağaçlar üzerinde sallanmağa mı gideyim?

¹⁴Ve bütün ağaçlar kara çalıya dediler: Sen gel, bize kırallık et.

¹⁵Ve kara çalı ağaçlara dedi: Eğer gerçekten siz beni kendinize kıral olarak meshederseniz, gelin gölgeme sığının; yoksa kara çalıdan ateş çıksın ve Libnanın erz ağaçlarını yiyip bitirsin.

¹⁶Ve şimdi, eğer siz Abimeleki kıral etmekle hakkaniyet ve doğrulukla davrandınızsa, ve eğer Yerubbaala karşı ve onun evine karşı iyilikle davrandınızsa, ve ellerinin mükâfatını ona verdinizse

¹⁷(çünkü babam sizin için cenketti, ve canını ileri attı, ve sizi Midyanın elinden azat etti;

¹⁸ve siz bugün babamın evine karşı ayaklandınız, ve oğullarını, yetmiş kişiyi bir taş üzerinde öldürdünüz; ve cariyesinin oğlu Abimeleki Şekem erlerine kıral ettiniz, çünkü o kardeşinizdir);

¹⁹eğer bugün Yerubbaala karşı ve onun evine karşı hakkaniyet ve doğrulukla davrandınızsa, Abimelekle sevinin, o da sizinle sevinsin;

²⁰ve yoksa, Abimelekten ateş çıksın ve Şekem erlerini ve Beyt-milloyu yiyip bitirsin; ve Şekem erlerile Beyt-millodan ateş çıksın, ve Abimeleki yiyip bitirsin.

²¹Ve Yotam koşup kaçtı, ve Beere gitti, ve kardeşi Abimelekten korktuğu için orada oturdu.

²²Ve Abimelek üç yıl İsraile reis oldu.

²³Ve Allah Abimelekle Şekem erleri arasına kötü bir ruh gönderdi; ve Şekem erleri Abimeleke karşı hile ile davrandılar;

²⁴ta ki, Yerubbaalın yetmiş oğluna yapılan zorbalık onun üzerine gelsin, ve onların kanı, onları öldüren kardeşleri Abimelekin üzerine, ve kardeşlerini öldürmek için onun ellerini kuvvetlendiren Şekem erlerinin üzerine konulsun.

²⁵Ve Şekem erleri dağ başlarında ona karşı pusu kurdular, ve yolda yanlarından geçenlerin hepsini soyuyorlardı; bu da Abimeleke bildirildi.

²⁶Ve Ebedin oğlu Gaal ve kardeşleri geldiler, ve Şekeme geçtiler; ve Şekem erleri ona güvendiler.

²⁷Ve kıra çıkıp onların üzümünü devşirip bastılar, ve şenlikler ettiler, ve ilâhlarının evine girdiler, ve yiyip içtiler, ve Abimeleke lânet ettiler.

²⁸Ve Ebedin oğlu Gaal dedi: Abimelek kimdir, ve Şekem kimdir ki, ona kulluk edelim? Yerubbaalın oğlu değil mi? ve onun memuru Zebul değil midir? Şekemin babası Hamorun adamlarına kulluk edin; fakat biz niçin ona kulluk edelim?

²⁹Ve keşke bu kavm benim elimde olsa idi! O zaman Abimeleki atardım. Ve Abimeleke dedi: Ordunu çoğalt ve çık.

³⁰Ve Ebedin oğlu Gaalın sözlerini şehrin reisi Zebul işitince öfkesi alevlendi.

³¹Ve Abimeleke gizlice ulaklar gönderip dedi: İşte, Ebedin oğlu Gaal ve kardeşleri Şekeme geldiler, ve işte, şehri sana karşı durmağa zorluyorlar.

³²Ve şimdi sen ve seninle beraber olan kavm geceleyin kalkın, ve kırda pusuya yatın;

³³ve vaki olacak ki, sabahlayın güneş doğar doğmaz erken kalkıp şehre baskın edersin; ve işte, o ve kendisile beraber olan kavm sana karşı çıktıkları zaman elinden geleni ona yaparsın.

³⁴Ve Abimelek, ve kendisile beraber bütün kavm geceleyin kalktılar, ve dört bölük olarak Şekeme karşı pusuya yattılar.

³⁵Ve Ebedin oğlu Gaal çıkıp şehrin kapısına girilecek yerde durdu; ve Abimelek, ve kendisile beraber olan kavm pusudan kalktılar.

³⁶Ve Gaal kavmı görüp Zebula dedi: İşte, dağ tepelerinden bir kavm iniyor. Ve Zebul ona dedi: Adamlar diye gördüğün, dağların gölgesidir.

³⁷Ve Gaal yine söyliyip dedi: İşte, memleketin ortasından bir kavm iniyor, Meonenim meşesi yolundan da bir bölük geliyor.

³⁸O zaman Zebul ona dedi: Abimelek kimdir ki, ona kulluk edelim, diyen ağzın şimdi nerede? hor gördüğün kavm bu değil mi? haydi, şimdi çık da onlarla cenket.

³⁹Ve Gaal Şekem erleri önünde çıktı, ve Abimelekle cenketti.

⁴⁰Ve Abimelek onu kovaladı, ve Gaal onun önünden kaçtı, ve kapıya girilecek yere kadar bir çok vurulmuş adamlar düştüler.

⁴¹Ve Abimelek Arumada oturdu, ve Zebul, Gaalla kardeşlerini Şekemde oturtmayıp kovdu.

⁴²Ve vaki oldu ki, ertesi günü kavm kıra çıktı, ve Abimeleke bildirdiler.

⁴³Ve kavmı alıp onları üç bölüğe ayırdı, ve kırda pusuya yattı; ve baktı, ve işte, kavm şehirden çıkıyordu; ve onlara karşı kalkıp onları vurdu.

⁴⁴Ve Abimelekle yanında olan bölükler ileri saldırdılar, ve şehir kapısına girilecek yerde durdular; ve iki bölük bütün kırda olanların üzerine saldırıp onları vurdular.

⁴⁵Ve Abilmelek bütün o gün şehre karşı cenketti; ve şehri alıp onda olan kavmı öldürdü; ve şehri yıkıp ona tuz ekti.

⁴⁶Ve bütün Şekem kulesi erleri bunu işitince El-berit evi hisarına girdiler.

⁴⁷Ve bütün Şekem kulesi erlerinin toplanmış oldukları Abimeleke bildirildi.

⁴⁸Ve Abimelek, ve kendisile beraber olan bütün kavm Tsalmon dağına çıktılar; ve Abimelek eline bir balta aldı, ve ağaçlardan bir dal kesti, ve onu kaldırıp omuzu üzerine koydu; ve yanında olan kavma dedi: Benim ne yaptığımı gördünüz, çabuk olun, siz de benim gibi yapın.

⁴⁹Ve bütün kavm da, her biri birer dal kestiler, ve Abimelekin ardınca gittiler, ve hisara dayadılar, ve onların üzerine hisara ateş verdiler; ve bütün Şekem kulesi adamları da, bin kişi kadar erkek ve kadın, öldüler.

⁵⁰Ve Abimelek Tebetse gitti, ve Tebetse karşı ordugâh kurup onu aldı.

⁵¹Ve şehrin ortasında kuvvetli bir kule vardı, ve bütün erkeklerle kadınlar, ve şehrin bütün erleri oraya kaçtılar, ve ardlarından kapayıp kulenin damına çıktılar.

⁵²Ve Abimelek kuleye kadar geldi, ve ona karşı cenketti, ve ona ateş vermek için kulenin kapısına kadar yaklaştı.

⁵³Ve bir kadın değirmenin üst taşını Abimelekin başına attı, ve onun kafasını kırdı.

⁵⁴Ve silâhlarını taşıyan uşağı acele çağırıp ona dedi: Kılıcını çek, ve beni öldür, ta ki, benim için: Onu bir kadın öldürdü, demesinler. Ve uşağı kılıcını ona sapladı, ve öldü.

⁵⁵Ve Abimelekin öldüğünü İsrailîler görünce, herkes kendi yerine gitti.

⁵⁶Abimelekin yetmiş kardeşini öldürmekle babasına ettiği kötülüğü Allah böylece kendisine döndürdü;

⁵⁷ve Şekem adamlarının bütün kötülüğünü Allah kendi başlarına döndürdü; ve Yerubbaalın oğlu Yotamın lâneti onların üzerine geldi.