Read Kurmanji Încîl Destpêk 17 Bible Online

Destpêk 17 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 17

¹Gava Avram nod û neh salî bû, Xudan li wî xuya bû û got: «Ez Xwedayê Karîndar im, bi min re bimeşe û kamil be.

²Ezê wê peymana ku min bi te re kiriye berdewam bikim û ziriyeta te gelekî zêde bikim.»

³Avram deverû çû erdê û Xwedê jê re got:

⁴«Va ye, ev peymana min bi te re kiriye ev e: Tê bibî bavê gelek miletan.

⁵Êdî tê bi navê Avram[27] neyê gazîkirin, wê navê te Îbrahîm[28] be. Çimkî min tu kirî bavê koma miletan.

⁶Ezê ziriyeta te gelek berdar bikim, wê ji te milet rabin û padîşah derkevin.

⁷Ezê peymana di nav xwe û te de, bi te û bi ziriyeta te re her û her berdewam bikim. Ezê bibim Xwedayê te û ziriyeta te.

⁸Ezê tevahiya welatê Kenanê yê ku tu niha bi xerîbî lê dimînî bidim te û ziriyeta te ku her û her bibe milkê we û ezê Xwedayê wan bim.»

⁹Xwedê ji Îbrahîm re got: «Tu û hemû ziriyetên wê ji te rabin, di nav nifşên wan de divê hûn bi peymana min ve girêdayî bimînin.

¹⁰Peymana ku min bi te û bi ziriyeta te re kiriye û hûnê pê ve girêdayî bimînin ev e: Hemû mêrên di nav we de, divê sinet bibin.

¹¹Divê hûn sinet bibin û wê sinet bibe nîşana peymana di nav min û we de.

¹²Di nav nifşên wan de her zarokê law ê ku li mala we çêbûye yan ku ji xerîban hatiye kirîn, tevî yên ku ne ji ziriyeta we ne, divê di heşt rojiya xwe de were sinetkirin.

¹³Hem yê ku li mala te çêdibe û hem jî yê ku bi pereyê te tê kirîn, esse divê bê sinetkirin. Ev nîşana bedena we, wê her û her bibe nîşana peymana navbera min û we.

¹⁴Her mêrê ku sinet nebûye wê ji nav gelê xwe bê avêtin, çimkî wî peymana min xera kiriye.»

¹⁵Bi ser de Xwedê ji Îbrahîm re got: «Herçî Seraya jina te ye, êdî tê jê re nebêjî Seray. Wê navê wê Sara[29] be.

¹⁶Ezê wê pîroz bikim û ezê ji wê jî kurekî bidim te. Ezê wê pîroz bikim û wê bibe dayika miletan. Wê padîşahên gelan ji ziriyeta te rabin.»

¹⁷Îbrahîm deverû çû erdê, keniya û di dilê xwe de got: «Zilamekî sed salî dikare bibe xweyî zarok? Wê Sara di nod saliya xwe de zarok bîne?»

¹⁸Paşê Îbrahîm ji Xwedê re got: «Bila Îsmaîl mîrasxwarê min be!»

¹⁹Xwedê got: «Na! Wê jina te Sara kurekî bîne û tê navê wî Îshaq[30] deynî. Ezê bi wî û ziriyeta wî re peymana xwe her û her berdewam bikim.

²⁰Ji bo Îsmaîl jî, min dengê te bihîst. Ezê wî pîroz û berdar bikim û ziriyeta wî gelekî zêde bikim. Wê bibe bavê duwanzdeh mîran û ezê wî bikim miletekî mezin.

²¹Lê ezê peymana xwe sala bê vî çaxî, bi kurê ku Sara ji te re bîne, yanî bi Îshaq re girê bidim.»

²²Gava Xwedê peyivîna xwe bi Îbrahîm re xilas kir, ji ba wî çû jor.

²³Îbrahîm hema wê rojê, kurê xwe Îsmaîl û hemû kur û kesên nêr ku li mala wî çêbûbûn yan hatibûn kirîn, hemû kur û kesên nêr ên li mala xwe çawa ku Xwedê gotibû sinet kirin.

²⁴Gava Îbrahîm sinet bû, nod û neh salî bû.

²⁵Gava kurê wî Îsmaîl sinet bû, sêzdeh salî bû.

²⁶Îbrahîm û kurê xwe Îsmaîl hema wê rojê sinet bûn.

²⁷Hemû kur û mirovên nêr ên di mala Îbrahîm de, tevî kesên nêr ên li mala wî çêbibûn dinyayê yan jî ji xerîban hatibûn kirîn, pê re sinet bûn.