Read Kurmanji Încîl Destpêk 19 Bible Online

Destpêk 19 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 19

¹Ew herdu milyaket êvarê gihîştin Sodomê. Lût di nav dergehê bajêr de rûdinişt. Gava wî ew dîtin, rabû ser lingan, çû pêşiya wan, deverû çû erdê û got:

²«Ezbenî, kerem bikin mala xulamê xwe. Şeva xwe derbas bikin, lingên xwe bişon û serê sibê zû bi riya xwe ve herin.» Wan got: «Na, emê şeva xwe li meydana bajêr derbas bikin.»

³Lût pir li ber wan da, heta ew pê re çûn mala wî. Lût ji wan re ziyafet amade kir, nanê şikeva çêkir û wan jî xwar.

⁴Beriya ku ew razin, mêrên bajarê Sodomê, çi ciwan çi jî kal hemû bi hev re dora malê girtin.

⁵Gazî Lût kirin û gotin: «Ew zilamên ku îşev hatin ba te li ku ne? Wan derxe bide me ku em bi wan re razin.»

⁶Lût derket derve, derî li pişt xwe girt

⁷û got: «Birayên min, ez rica dikim vê xerabiyê nekin.

⁸Binêrin, du keçên min ên ku destê tu mêran li wan neketiye hene. Ez wan ji we re bînim. Çi dixwazin bi wan bikin lê tiştekî bi van zilaman nekin. Çimkî wan xwe spartiye siya banê min.»

⁹Wan got: «Xwe ji ser riya me bide alî. Evê hanê yekî xerîb e û dixwaze xwe bike hikûmdar? Emê te ji wan xerabtir bikin.» Lût daf dan û ji bo ku derî bişikênin, pêş ve hatin.

¹⁰Lê mêvan destên xwe dirêjî Lût kirin, ew kişandin hûndirê malê ba xwe û derî girtin.

¹¹Wan, hemûyên li ber derî, ciwan û pîr tev kor kirin. Loma jî riya derî nedîtin.

¹²Herdu zilaman ji Lût re got: «Mirovên te yên din li vir hene? Zavayên te, kur an keçên te, an kesekî te yê din hebe, hemûyan jî ji vî bajarî derxe.

¹³Emê vî cihî wêran bikin, çimkî li ber Xudan gazina li dijî wan wisa giran bûye ku wî em şandin ku em vî cihî wêran bikin.»

¹⁴Lût derket derve û ji zavayên xwe, yanî dergistiyên keçên xwe re got: «Lez bikin û ji vê derê herin. Çimkî Xudan dike vî bajarî wêran bike.» Lê zavayên wî guman kirin ku ew henekan dike.

¹⁵Ber destê sibê milyaketan Lût dan lezandin û gotin: «Bilezîne, jina xwe û herdu keçên xwe yên li vir hilîne. An na, gava bajêr cezayê xwe bibîne tê jî pê re helak bibî.»

¹⁶Ew hê dudilî bû, mirovan bi destê wî, bi destê jina wî û bi destê herdu keçên wî girtin û derxistin derveyî bajêr. Çimkî Xudan li wan hat rehmê.

¹⁷Çaxê ew derxistibûn derve, yekî ji wan ji Lût re got: «Bireve, canê xwe rizgar bike. Li pey xwe nenêre û li tu dereke vê deştê nesekine! Bireve çiyê, an na tê helak bibî!»

¹⁸Lê Lût ji wan re got: «Nexêr, xweyê min!

¹⁹Dilê te bi xulamê te xweş e û bi rizgarkirina canê min, te dilsoziyeke mezin bi min kir. Lê ez nikarim birevim çiyê. Wê ev felaket bigihîje min û ezê bimirim.

²⁰Binêre, bajarekî biçûk ê ku ez birevimê li vir heye. Bi destûra te ez birevim wê derê û canê xwe rizgar bikim. Ji xwe bajarekî biçûk e.»

²¹Wî ji Lût re got: «Baş e, ez vê daxwaza te jî qebûl dikim. Ezê wî bajarê ku te got, wêran nekim.

²²De bilezîne bireve wê derê. Çimkî heta tu negihîjî wê derê, ez nikarim tiştekî bikim.» Ji ber vê yekê ji wî bajarî re Soar[33] hat gotin.

²³Çaxê Lût gihîşt Soarê, roj li ser erdê bilind bibû.

²⁴Xudan ji ezmên bi ser Sodom û Gomorayê ve kukurda bi êgir barand.

²⁵Wî ew bajar wêran kir û tevahiya deştê, hemûyên ku li wan bajaran rûdiniştin û gul û giyayên li wir tune kirin.

²⁶Lê jina Lût li pey xwe nêrî û bû stûneke xwê û ma.

²⁷Serê sibê zû Îbrahîm rabû û vegeriya ew cihê ku li ber Xudan sekinîbû.

²⁸Wî li aliyê Sodomê û Gomorayê û tevahiya deştê nêrî û dît ku ji erdê dûyekî wekî ku ji êtûnekê derdikeve bilind dibe.

²⁹Çaxê ku Xwedê bajarên deştê wêran kirin, wî Îbrahîm anî bîra xwe. Gava wî bajarên ku Lût lê rûniştibû wêran kir, wî Lût ji nav vê felaketê deranî.

³⁰Lût bi herdu keçên xwe ve ji Soarê derket û çû çiyê, çimkî ew ditirsiya ku li Soarê bimîne. Ew bi herdu keçên xwe re li şikeftekê bi cih bû.

³¹Rojekê keça mezin ji ya biçûk re got: «Bavê me kal e û li vir mêrekî ku li gorî adetên dinyayê nêzîkî me be tuneye.

³²Were em şerabê bi bavê xwe bidin vexwarin, pê re razin û ji bavê xwe ziriyeta xwe şîn bikin.»

³³Wê şevê bavê xwe bi şerabê serxweş kirin û keça mezin çû, bi bavê xwe re raza. Çaxê keçik pê re raza û rabû, ji serxweşî haya wî jê nebû.

³⁴Dotira rojê keça mezin ji ya biçûk re got: «Şeva çûyî ez bi bavê xwe re razam. Îşev dîsa em wî serxweş bikin û tu here pê re razê. Da ku em bikarin ziriyeta xwe berdewam bikin.»

³⁵Wan wê şevê jî bavê xwe bi şerabê serxweş kir û keça biçûk pê re raza. Çaxê keçik pê re raza û rabû, dîsa ji serxweşî haya wî jê nebû.

³⁶Bi vî awayî herdu keçên Lût ji bavê xwe bi zaro man.

³⁷Keça mezin kurek anî û navê wî Moav[34] danî. Moav bavkalê Moavên îroyîn e.

³⁸Ji keça biçûk re jî kurek çêbû û navê wî Ben-Emmî[35] danî. Ew bavkalê Ammoniyên îroyîn e.