Read Kurmanji Încîl Destpêk 21 Bible Online

Destpêk 21 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 21

¹Xudan çawa ku soz dabû, qencî li Sarayê kir û soza xwe pêk anî.

²Sara bi zaro ma, di kalîtiya Îbrahîm de, di wê dema ku Xwedê diyar kiribû de kurek jê re anî.

³Îbrahîm navê Îshaq li wî kurî kir ku Sarayê jê re anî.

⁴Gava Îshaq heşt rojî bû, Îbrahîm çawa ku Xwedê lê emir kiribû ew sinet kir.

⁵Îbrahîm sed salî bû, gava Îshaq jê re çêbû.

⁶Sarayê got: «Xwedê ez dame kenandin. Her kesê ku vê yekê bibihîze wê bi min re bikene.

⁷Wê kê ji Îbrahîm re bigota ‹Wê rojek were Sara şîr bide kurekî?› Va ye min di vê kalîtiya wî de jê re kurek anî.»

⁸Kurik mezin bû û di roja ku Îshaq ji şîr hat vekirin de Îbrahîm şahiyek mezin çêkir.

⁹Çaxê Sarayê dît kurê ku Hacera Misrî ji Îbrahîm re anîbû bi Îshaq tinazên xwe dike,

¹⁰wê ji Îbrahîm re got: «Vê cariyê û kurê wê biqewirîne. Bila kurê vê cariyê nebe hevparê mîrasa kurê min Îshaq.»

¹¹Ev yek li Îbrahîm pir giran hat. Çimkî Îsmaîl jî kurê wî bû.

¹²Lê Xwedê ji Îbrahîm re got: «Tu li ber kurik û cariya xwe nekeve. Guhê xwe bide her tiştê ku Sarayê ji te re dibêje. Çimkî wê ziriyeta te bi Îshaq bê naskirin.

¹³Ezê kurê cariyê jî bikim miletekî, çimkî ew jî ji ziriyeta te ye.»

¹⁴Îbrahîm serê sibê zû rabû, hinek nan û meşkek av hilda, danî ser milê Hacerê û kurik pê re, ew şand. Hacer çû û demekê li Deşta Bîr-Şevayê geriya.

¹⁵Çaxê av di meşkê de nema, wê kurê xwe kir bin deviyekê

¹⁶û çû, bi qasî avêtina tîrekî dûr ket. Ew rûnişt û got: «Ez nikarim li mirina kurê xwe binêrim.» Paşê bi dengekî bilind giriya.

¹⁷Xwedê dengê kurik bihîst û milyaketê Xwedê ji ezmên gazî Hacerê kir û got: «Çi bûye Hacer! Netirse, Xwedê dengê kurik ji wê derê bihîst.

¹⁸Rabe, kurik rake û bi destê wî bigire. Çimkî ezê wî bikim miletekî mezin.»

¹⁹Piştre Xwedê çavên Hacerê vekirin û wê bîreke avê dît. Ew rabû, meşka xwe bi avê tije kir û av da kurê xwe.

²⁰Gava zarok mezin dibû Xwedê pê re bû. Ew li beriyê rûnişt û bû tîravêjekî xurt.

²¹Ew li Beriya Paranê rûnişt û diya wî ji welatê Misrê jinek jê re anî.

²²Avîmelek û Pîxolê serfermandarê wî, ji Îbrahîm re gotin: «Di her tiştê ku tu dikî de Xwedê bi te re ye.

²³Niha li vir, li ber Xwedê sond bixwe ku tê li min, li kurê min û li ziriyeta min hîle nekî. Ji min re û ji welatê tu bi xerîbî lê dimînî re, wekî min ji te re kir, tê jî dilsoz bî.»

²⁴Îbrahîm got: «Ez sond dixwim.»

²⁵Lê Îbrahîm behsa bîrekê kir ku xulamên Avîmelek bi zorê dest danîbûn ser.

²⁶Avîmelek got: «Ez nizanim kê ev kiriye. Te jî ji min re negot, ez niha dibihîzim.»

²⁷Paşê Îbrahîm pez û dewar dan Avîmelek û herduyan peymanek girê dan.

²⁸Îbrahîm ji keriyê xwe heft berxên mê cuda kirin.

²⁹Avîmelek jê pirsî û got: «Wateya van heft berxên mê yên ku te ji kerî qetandin çi ye?»

³⁰Îbrahîm got: «Divê tu van heft berxên mê ji destê min qebûl bikî ku bibe şahidê kolandina vê bîrê.»

³¹Ji ber vê yekê ji wî cihî re Bîr-Şeva[36] hat gotin. Çimkî herduyan li wê derê sond xwarin.

³²Piştî ku li Bîr-Şevayê peyman hat girêdan, Avîmelek û Pîxolê serfermandarê wî vegeriyan welatê Filîstiyan.

³³Îbrahîm li Bîr-Şevayê dargezek çand û li wê derê navê Xudan, Xwedayê Herheyî hilda.

³⁴Îbrahîm demeke dirêj bi xerîbî li welatê Filîstiyan ma.