Read Kurmanji Încîl Destpêk 25 Bible Online

Destpêk 25 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 25

¹Îbrahîm jineke din ji xwe re anî. Navê wê Qetûra bû.

²Ji Qetûrayê, Zîmran, Yoqşan, Medan, Mîdyan, Yîşbaq û Şûah çêbûn.

³Yoqşan bavê Şeva û Dedan bû. Ji ziriyeta Dedan Aşûrî, Letûşî û Leûmî çêbûn.

⁴Kurên Mîdyan ev bûn: Eyfa, Êfer, Henox, Avîda û Êldae. Ev hemû ji Qetûrayê bûn.

⁵Îbrahîm her tiştê xwe ji Îshaq re hişt.

⁶Wî diyarî dan kurên xwe yên ku ji cariyên wî bûn û hê gava sax bû, ew ji Îshaq dûr kirin û ber bi rojhilat ve şandin.

⁷Bi tevahî, Îbrahîm sed û heftê û pênc sal emir kir.

⁸Îbrahîmê kalbûyî û ji jiyanê têrbûyî di emrekî dirêj de, ruhê xwe da, mir çû û gihîşt bav û kalên xwe.

⁹Kurên wî Îshaq û Îsmaîl ew li şikefta Maxpêlaya nêzîkî Mamrê, di zeviya Efronê kurê Soharê Hîtîtî de veşartin.

¹⁰Îbrahîm ew zevî ji Hîtîtiyan standibû. Îbrahîm û jina wî Sara li wê derê hatin veşartin.

¹¹Piştî mirina Îbrahîm, Xwedê kurê wî Îshaq pîroz û bereket kir. Ew li nêzîkî Bîr-Lahay-Royiyê ma.

¹²Qeyda ziriyeta Îsmaîlê kurê Îbrahîm ê ku ji cariya Sarayê, Hacera Misrî, ji Îbrahîm re çêbûbû:

¹³Li gorî rêza bûyîna xwe, navên kurên Îsmaîl ev in: Yê pêşî Nevayot, piştre Qêdar, Adbeyêl, Mîvsam,

¹⁴Mîşma, Dûma, Massa,

¹⁵Hadad, Têma, Yetûr, Nafîş û Qêdema.

¹⁶Ev kurên Îsmaîl bûn. Navên duwanzdeh mîrên eşîran li gorî gund û warên wan li wan kiribûn.

¹⁷Bi tevahî, Îsmaîl sed û sî û heft sal emir kir, piştre ruhê xwe da, mir çû gihîşt pêşiyên xwe.

¹⁸Kurên Îsmaîl ber bi Aşûrê ve ji Hawîlayê heta Şûra nêzîkî sînorê Misrê bi cih bûn. Ew li rojhilatê cihê malên hemû birayên xwe bi cih bûn.

¹⁹Serpêhatiya Îshaqê kurê Îbrahîm: Îbrahîm bavê Îshaq bû.

²⁰Çaxê Îshaq xwişka Lavanê Aramî, ji Paddan-Aramê keça Betûêlê Aramî Rebeqayê ji xwe re anî, çil salî bû.

²¹Îshaq ji bo jina xwe ji Xudan lava kir, çimkî bêber bû. Xudan bersiv da lavakirina Îshaq û jina wî Rebeqa bi zaro ma.

²²Zarokên di zikê wê de hevdû def dan. Rebeqayê got: «Ev çi bû hat serê min?» Rabû çû ku ji Xudan bipirse.

²³Xudan ji wê re got: «Di zikê te de du milet hene, Wê ji bedena te du neteweyên cuda çêbin. Wê yek ji yê din hêzdartir be, Wê yê mezin xulamiya yê biçûk bike.»

²⁴Çaxê dema zarokanîna wê hat, di zikê wê de cêwî hebûn.

²⁵Yê ku pêşî çêbû sor bû û tevahiya bedena wî wekî ebayekî bipirç bû. Navê wî Esaw[44] danîn.

²⁶Piştre birayê wî çêbû. Bi destê xwe bi pehniya Esaw girtibû. Loma navê wî Aqûb[45] danîn. Çaxê Rebeqayê zarok anîn, Îshaq şêst salî bû.

²⁷Kurik mezin bûn. Esaw bû nêçîrvanekî baş ê ku ji çolan hez dike. Aqûb mirovekî bêdengê nav konan bû.

²⁸Îshaq bêtir ji Esaw hez dikir, çimkî goştê ku wî ji nêçîrê dianî dixwar. Lê Rebeqayê ji Aqûb hez dikir.

²⁹Rojekê, çaxê Aqûb şorbe çêdikir. Esaw ji nêçîrê hat. Birçî û westiyayî bû.

³⁰Esaw ji Aqûb re got: «Ez lava dikim, hinek ji vê şorba sor bide min ez bixwim. Ez ji nêza ketim.» Ji ber vê yekê navê din ê Esaw bû Edom[46].

³¹Aqûb jê re got: «Pêşî mafê xwe yê nixurîtiyê bifiroşe min.»

³²Esaw got: «Tu dibînî ez ji birçîbûnê dimirim. Çi bikim ji nixurîtiyê?»

³³Lê Aqûb got: «Tu pêşî sond bixwe.» Esaw sond xwar û mafê nixurîtiyê[47] firot Aqûb.

³⁴Aqûb nan û şorbe da Esaw. Wî xwar, vexwar û rabû çû. Bi vî awayî Esaw mafê nixurîtiya xwe biçûk dît.