Read Kurmanji Încîl Destpêk 32 Bible Online

Destpêk 32 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 32

¹Çaxê Aqûb da rê, milyaketên Xwedê rastî wî hatin.

²Gava Aqûb ew dîtin, wî got: «Ev artêşgeha Xwedê ye.» Wî navê wê derê Mahanayîm[68] danî.

³Aqûb li pêşiya xwe qasid şandin ba birayê xwe Esawê ku li axa Seîra welatê Edomê dima.

⁴Wî li wan emir kir û got: «Ji xweyê min Esaw re wiha bêjin: ‹Xulamê te Aqûb dibêje: Ez li ba Lavan di xerîbiyê de bûme û heta niha mame.

⁵Min ga, ker, mî, xulam û xadim qezenc kirin. Niha ez vê xeberê ji xweyê xwe re dişînim ku dilê wî bi min xweş be.›»

⁶Qasid li Aqûb vegeriyan û gotin: «Em çûn ba birayê te Esaw. Va ye ew jî bi çar sed zilamên xwe re tê pêşiya te.»

⁷Aqûb gelek tirsiya û aciz bû. Wî mirovên xwe, pez, dewar û deve kirin du beş

⁸Got: «Heger Esaw bê û êrîşî beşekî bike, wê beşê mayî bireve.»

⁹Aqûb dua kir û got: «Ya Xwedayê bavkalê min Îbrahîm, Xwedayê bavê min Îshaq, ya Xudan! Te ji min re got: ‹Vegere welatê xwe, ba mirovên xwe, ezê qenciyê li te bikim.›

¹⁰Ez ne hêjayî wê hemû dilsozî û dilovaniyê me ku te nîşanî xulamê xwe da. Çaxê ez di vî Çemê Ûrdunê re derbas bûm, tenê şivdarê min hebû, lê niha ez bûme du beş.

¹¹Ji kerema xwe min ji destê birayê min Esaw biparêze. Çimkî ditirsim ew bê, êrîşî min, zarokan û dayikên wan bike.

¹²Te ji min re got: ‹Ezê te bi ser bixim û ziriyeta te wekî sêlaka deryayê ku nayê jimartin zêde bikim.›»

¹³Aqûb şeva xwe li wir borand û ji her tiştên ku pê re hene, wî diyariyek ji birayê xwe Esaw re veqetand.

¹⁴Wî ji Esaw re du sed bizin û bîst nêrî, du sed mî û bîst beran,

¹⁵sî deveyên mê û biçûkên wan, çil çêlek û deh conega, bîst maker û deh ker cuda kirin.

¹⁶Wî heywanên bi xwe re kerî bi kerî ji hev veqetandin. Gazî xulaman kir û got: «Bidin pêşiya min. Bila her kerî ji hev dûr bin.»

¹⁷Wî li xulamê xwe yê pêşî emir kir û got: «Çaxê birayê min Esaw rastî te tê û ji te dipirse: ‹Tu kî yî, bi ku ve diçî û xweyê van heywanan kî ye?›

¹⁸Tê bêjî: ‹Ev keriyên xulamê te Aqûb in. Ew wan wekî diyarî ji xweyê xwe Esaw re dişîne û va ye ew jî li pey me tê.›»

¹⁹Bi vî awayî wî li yê diduyan, sisiyan û li hemûyên ku li pey kerî diçûn emir kir û got: «Çaxê hûn Esaw dibînin, eynî tiştî jê re bêjin.

²⁰Ji bîr nekin bêjin: ‹Va ye Aqûbê xulamê te li pey me tê.›» Çimkî Aqûb ji xwe re got: «Ezê wî bi van diyariyan nerm bikim. Paşê, çaxê ez wî bibînim, belkî ew min qebûl bike.»

²¹Aqûb diyariyên xwe li pêş şand û şeva xwe li dera ku mabû derbas kir.

²²Wê şevê Aqûb rabû, rahişt herdu jinên xwe, herdu cariyên xwe û yanzdeh kurên xwe û di bihorê Çemê Yabboqê re derbas bû.

²³Piştî ku wî ew derbasî aliyê din ê avê kirin, wî hemû malê xwe jî da derbaskirin.

²⁴Aqûb bi tenê ma û mirovekî heta ber destê sibê pê re gulaş girt.

²⁵Gava wî dît ku bi ser nakeve, wî li kemaxa Aqûb xist û hestiyê qorika Aqûb ji cih derket.

²⁶Zilam ji Aqûb re got: «Min berde ez herim, va ye roj hiltê.» Lê Aqûb got: «Heta ku tu min pîroz nekî, ez te bernadim.»

²⁷Zilam got: «Navê te çi ye?» Wî got: «Aqûb.»

²⁸ Zilam got: «Êdî wê ji te re Aqûb neyê gotin, lê wê Îsraîl[69] bê gotin. Çimkî te bi Xwedê û bi mirovan re gulaş kir û tu bi ser ketî.»

²⁹Aqûb jê re got: «Ji kerema xwe navê xwe ji min re bêje.» Wî got: «Tu çima li navê min dipirsî?» Rabû Aqûb li wir pîroz kir.

³⁰Aqûb navê wê derê Peniyêl[70] danî û got: «Min Xwedê rû bi rû dît, dîsa jî ez sax mam.»

³¹Çaxê Aqûb ji wir derbas bû, roj li ser avê dibiriqî. Aqûb ji ber qorika xwe dikuliya.

³²Ji ber vê yekê, heta roja îro Îsraîlî kirkirkê ser qorikê naxwin. Çimkî serê qorika Aqûb derb xwaribû.