Read Kurmanji Încîl Destpêk 34 Bible Online

Destpêk 34 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 34

¹Dînaya keça Aqûb a ji Lêayê, rojekê derket ku jinên herêmê ziyaret bike.

²Çaxê Şexemê kurê Hamorê Hîwiyê mîrê herêmê ew dît, girt bi zorê pê re raza û nizim kir.

³Dilê wî ket keça Aqûb, wî ji wê hez kir û bi dilovanî pê re peyivî.

⁴Şexem ji bavê xwe Hamor re got: «Vê keçikê ji min re bixwaze.»

⁵Çaxê Aqûb bihîst ku keça wî Dîna hatiye qirêjkirin, kurên wî li çolê li ber pezê wî bûn. Heta ku ew hatin mal, Aqûb dengê xwe dernexist.

⁶Hamorê bavê Şexem ji bo ku bi Aqûb re bipeyive çû ba wî.

⁷Bi bihîstina bûyerê re, kurên Aqûb nesekinîn û ji çolê vegeriyan. Ew gelek dilêş û hêrs bûbûn. Çimkî Şexem bi keça Aqûb re razabû û rûmeta Îsraîlê şikandibû. Divê ev yek qet nehata kirin.

⁸Lê Hamor ji wan re got: «Dilê kurê min Şexem ketiye keça we. Ji kerema xwe wê bidin wî.

⁹Em bibin merivên hev. Keçên xwe bidin me û keçên me ji xwe re bibin.

¹⁰Hûn dikarin di nav me de bijîn, welat li ber we ye. Tê de rûnin, bazirganiyê bikin û bibin xweyî mal û milk.»

¹¹Şexem ji bav û birayên Dînayê re got: «Bila dilê we bi min xweş be, hûn çi bixwazin ezê bidim we.

¹²Hûn çiqas qelen û diyarî bixwazin ezê bidim. Tenê keçikê bidin min.»

¹³Ji ber ku Dînaya xwişka wan hatibû qirêjkirin, kurên Aqûb bi hîle bi Şexem û bavê wî Hamor re peyivîn.

¹⁴Gotin: «Nabe, em nikarin xwişka xwe bidin mirovekî nesinetkirî. Ev ji me re şerm e.

¹⁵Tenê em dikarin bi şertekî razî bibin: Hemû mêrên we sinet bibin û bibin wekî me.

¹⁶Wê çaxê emê keçên xwe bidin we û keçên we ji xwe re bînin. Emê di nav we de bijîn û bibin miletek.

¹⁷Lê heger hûn qebûl nekin û sinet nebin, emê xwişka xwe bibin û herin.»

¹⁸Ev pêşniyara wan, bi dilê Hamor û kurê wî Şexem bû.

¹⁹Xortê ciwan ê ku di hemû mala bavê xwe de yê herî birûmet bû, dereng nema û tiştê ku wan got, kir. Çimkî ew dildarê keça Aqûb bû.

²⁰Hamor û kurê wî Şexem ji bo ku bi mêrên bajêr re bipeyivin çûn ber dergehê bajêr û gotin:

²¹«Ev mirov bi me re dost in. Bila li welatê me bijîn, tê de bazirganiyê bikin. Welatê me têra xwe berfireh e, têra me û wan dike. Em dikarin keçên wan ji xwe re bînin û keçên xwe bidin wan.

²²Lê ew mirov, bi tenê bi şertê ku hemû mêrên me jî wekî wan sinet bibin, wê razî bibin ku bi me re bijîn.

²³Ma bi vî awayî wê keriyên wan, malê wan û hemû heywanên wan nebin yên me? Werin em bi wan re li hev bikin û bila bi me re bijîn.»

²⁴Hemû mêrên bajêr gotina Hamor û kurê wî Şexem qebûl kirin û sinet bûn.

²⁵Piştî sê rojan, dema ku tevahiya mêran êşa sinetbûnê dikişandin, du kurên Aqûb, birayên Dînayê Şimûn û Lêwî, şûrên xwe hildan, bêtirs ketin bajêr û hemû mêr kuştin.

²⁶Wan Hamor û kurê wî Şexem jî dan ber şûran, Dîna ji mala Şexem derxistin û çûn.

²⁷Hemû kurên Aqûb hatin ser laşan û bajarê ku xwişka wan lê hatibû qirêjkirin, talan kirin.

²⁸Pez, dewar, ker û her tiştên wan ên ku li bajêr û li çolê bûn, hildan.

²⁹Hemû mal, jin û zarokên xwe birin, her tiştên li malên wan talan kirin.

³⁰Aqûb ji Şimûn û ji Lêwî re got: «We Kenanî û Perîzziyên ku li vî welatî rûdinin ji min re kir dijmin û belayek anî serê min. Em hindik in, heger ew hêza xwe li dijî min bikin yek û êrîşî min bikin, ezê bi malbata xwe re tune bibim.»

³¹Jê re gotin: «Tiştê ku bi fahîşekê re dike, çawa dikare bi xwişka me re bike?»