Read Kurmanji Încîl Destpêk 45 Bible Online

Destpêk 45 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 45

¹Ûsiv êdî xwe ranegirt û li rûyê hemû kesên wê derê qîriya û got: «Her kesî ji ba min derxin!» Çaxê ku Ûsiv xwe ji birayên xwe re eşkere kir, kes li ba wî tunebû.

²Ew wisa bi dengê bilind giriya ku Misriyan bihîst û Mala Firewn jê haydar bû.

³Ûsiv ji birayên xwe re got: «Ez Ûsiv im! Ma bavê min hê jî dijî?» Lê birayên wî nikaribûn bersiva wî bidin. Çimkî li ber wî bûbûn kevir û mabûn.

⁴Ûsiv ji birayên xwe re got: «Nêzîkî min bibin.» Çaxê ew nêzîk bûn, wî got: «Ez birayê we Ûsiv im! Ewê ku we ew firot Misriyan!

⁵Niha ji ber ku we ez firotim, li ber xwe nekevin û bila li zora we neçe. Çimkî ji bo parastina jiyanê, Xwedê ez li pêşiya we şandim.

⁶Ev du sal e ku li welêt xela heye. Wê hê pênc salên din jî çandin û çinîn çênebe.

⁷Lê Xwedê ez li pêşiya we şandim ku li ser rûyê erdê ziriyeta we biparêze û jiyana we bi serfirazî rizgar bike.

⁸Ji ber vê yekê, kesên ku ez şandim vir ne hûn in, lê Xwedê ye. Wî ez ji Firewn re kirim bav, li ser qesra wî xweyî û ji seranserê welatê Misrê re kirim serwer.

⁹Niha bilezînin herin ba bavê min û jê re bêjin: ‹Kurê te Ûsiv wiha dibêje: Xwedê ez kirim xweyê tevahiya Misrê. Paşê lez bike were, dereng nemîne.

¹⁰Tê li herêma Goşenê rûnî. Tu, kurên te, neviyên te, pez û dewarên te, her tiştê te, hûnê li nêzîkî min bin.

¹¹Ezê li wê derê te xweyî bikim. Çimkî wê xela hê pênc salên din bidome. An na tu, mala te û her tiştê te, wê perîşan bibin.›

¹²«Va ye, hûn bi çavê xwe û birayê min Binyamîn jî bi çavê xwe dibîne, bi rastî jî yê ku dipeyive ez im.

¹³Hemû rûmeta ku li Misrê didin min û her tiştê ku we dîtiye, ji bavê min re bêjin. Bi lez bavê min bînin vir.»

¹⁴Wî xwe avêt stûyê Binyamîn û giriya. Binyamîn jî bi girîn ew hembêz kir.

¹⁵Çû rûyê hemû birayên xwe û bi ser wan de giriya. Piştre birayên wî pê re peyivîn.

¹⁶Gava ev xeber gihîşt Firewn ku birayên Ûsiv hatine, Firewn û karmendên wî kêfxweş bûn.

¹⁷Firewn ji Ûsiv re got: «Ji birayên xwe re bêje: ‹Bila heywanên xwe bar bikin û herin welatê Kenanê.

¹⁸Bila bavê xwe û malbata xwe bînin vir, ba min. Ezê axa herî baş a welatê Misrê bidim we û hûnê ji xêr û bereketa welêt bixwin.›

¹⁹Fermana min li te, tu vê jî bêjî: ‹Ji bo anîna jin û zarokên xwe ji Misrê erebeyan bibin û bavê xwe jî bînin vir.

²⁰Bila çavê we li pey hebûna we nemîne, çimkî her tiştê qenc ê seranserê welatê Misrê wê bibe yê we.›»

²¹Kurên Îsraîl ev yek kirin. Çawa ku Firewn emir kiribû, Ûsiv erebe û nanê rê da wan.

²²Destek kinc jî da her yekî ji wan. Lê sê sed perçe zîv û pênc dest kinc da Binyamîn.

²³Bi vî awayî wî ji bavê xwe re, ji tiştên herî baş ên Misrê deh kerên barkirî û ji bo rêwîtiyê deh makerên bi genim, nan û zewadên din barkirî şandin.

²⁴Wî birayên xwe bi rê kirin û li ser rê ji wan re got: «Di rê de şerê hev nekin.»

²⁵Ew ji Misrê derketin û hatin welatê Kenanê ba Aqûbê bavê xwe.

²⁶Wan ji bavê xwe re got: «Ûsiv hê jî dijî! Ew serwerê seranserê welatê Misrê ye.» Aqûb di cihê xwe de sar bû, çimkî wî ji wan bawer nedikir.

²⁷Lê gava wan behsa hemû tiştên ku Ûsiv ji wan re gotine kir û erebeyên ku şandibûn pey wî dîtin, bêhna wî fireh bû.

²⁸Îsraîl got: «Min bawer kir! Kurê min Ûsiv hê jî dijî. Beriya ku ez bimirim, ezê herim wî bibînim.»