Read Kurmanji Încîl Destpêk 48 Bible Online

Destpêk 48 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 48

¹Piştî demekê ji Ûsiv re gotin: «Bavê te nexweş e.» Ûsiv herdu kurên xwe Minaşşe û Efrayîm hildan û da rê.

²Gava ji Aqûb re gotin: «Va ye kurê te Ûsiv tê ba te», Îsraîl xwe da hev û li ser nivînan rûnişt.

³Aqûb ji Ûsiv re got: «Xwedayê Karîndar li Lûzê, li welatê Kenanê li min xuya bû, ez pîroz û bereket kirim

⁴û ji min re got: ‹Ezê te berdar bikim û zêde bikim. Ezê te bikim komeke gelan û ezê piştî te vî welatî bidim ziriyeta te ku her û her bibe milkê we.›

⁵«Niha herdu kurên te yên ku beriya hatina min li welatê Misrê ji te re çêbûne, yên min tên hesibandin. Wekî ku Rûbên û Şimûn yên min in, wê Efrayîm û Minaşşe bibin yên min.

⁶Zarokên ku li pey wan ji te re çêbin, wê bibin yên te. Wê mîrasa wan ji mîrasa birayên wan be.

⁷Çaxê ez ji Paddanê vedigeriyam, Rahêl li welatê Kenanê, hê beriya ku em bigihîjin Efratê, di rê de li ba min mir. Ez pir li ber wê ketim û min ew li wir, li ser riya Efratê — Bêtlehmê — veşart.»

⁸Çaxê Îsraîl kurên Ûsiv dîtin, wî got: «Ev kî ne?»

⁹Ûsiv ji bavê xwe re got: «Ew kurên min in. Xwedê ew li vir dan min.» Îsraîl got: «Wan bîne ba min ku ez wan pîroz bikim.»

¹⁰Çavên Îsraîl ji kalîtî qels bûbûn û wî bi zorê didît. Ûsiv kurên xwe anîn ba wî, bavê wî ew ramûsan û hembêz kirin.

¹¹Îsraîl ji Ûsiv re got: «Min guman nedikir ku ezê rûyê te bibînim, lê va ye Xwedê ziriyeta te jî nîşanî min da.»

¹²Ûsiv kurên xwe ji ser çokên bavê xwe hilanîn û deverû çû erdê.

¹³Ûsiv rahişt herduyan, Efrayîm da aliyê xwe yê rastê, ber milê çepê yê Îsraîl û Minaşşe da aliyê xwe yê çepê, ber milê rastê yê Îsraîl û herdu nêzîkî wî kirin.

¹⁴Lê Îsraîl destên xwe çeperast dirêj kirin: Wî destê xwe yê rastê danî ser serê yê biçûk Efrayîm û destê xwe yê çepê danî ser serê Minaşşe ku pêşî ew çêbûbû.

¹⁵Piştre wî Ûsiv pîroz kir û got: «Ew Xwedayê ku bavkalên min Îbrahîm û Îshaq Li ser riya wî çûn, Ew Xwedayê ku di hemû jiyana min de, Heta îro ji min re bûye şivan.

¹⁶Milyaketê ku ez ji her xerabiyê rizgar[88] kir, Van kuran pîroz bike. Bila ew bi navê min, Bi navê bavkalên min Îbrahîm û Îshaq bên gazîkirin, Li ser rûyê erdê gelek zêde bibin.»

¹⁷Çaxê Ûsiv dît ku bavê wî destê xwe yê rastê danî ser Efrayîm, ev li xweşa wî neçû. Wî rahişt destê bavê xwe ku ji ser serê Efrayîm hilda ku deyne ser serê Minaşşe.

¹⁸Ûsiv jê re got: «Na bavo! Evê hanê yê pêşî ye, destê xwe yê rastê deyne ser serê wî.»

¹⁹Lê bavê wî nexwest û got: «Ez dizanim kurê min, ez dizanim. Wê Minaşşe jî bibe miletekî mezin. Lê belê wê birayê wî yê biçûk jê mezintir bibe û wê ji ziriyeta wî komeke miletan rabin.»

²⁰Wî wê rojê ew pîroz kirin û got: «Wê bi navê we, Îsraîlî hev pîroz bikin û bêjin: ‹Xwedê te wekî Efrayîm û Minaşşe bike.›» Bi vî awayî wî Efrayîm kir pêşiya Minaşşe.

²¹Paşê Îsraîl ji Ûsiv re got: «Va ye, ez li ber mirinê me, lê wê Xwedê bi we re be û we bizivirîne welatê bav û kalên we.

²²Ez pareke ji para birayên te zêdetir didim te. Min ew ji Amoriyan bi şûr û bi kevanê xwe stand.»