Read Kurmanji Încîl Destpêk 49 Bible Online

Destpêk 49 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 49

¹Aqûb gazî kurên xwe kir û got: «Li dora min bicivin, tiştê ku wê di pêş de bê serê we, ez ji we re bêjim.

²«Ya kurên Aqûb, bicivin û bibin guhdar, Li gotina bavê xwe Îsraîl bibin haydar.

³«Rûbên, tu nixuriyê min, hêza min, Berê pêşî yê karîndariya min î. Tu ji aliyê rûmet û hêzdariyê ve, Yê herî hêja yî.

⁴Lê tu wekî lehiyê har î, Êdî tu nabî yê herî hêja. Çimkî tu çûyî nav nivîna bavê xwe Û te dewşeka min mirdar kir.

⁵«Şimûn û Lêwî di zordariyê de bira ne, Şûrên wan çekê neheqiyan e.

⁶Ya canê min tu nekeve komeke wan, Beşdar nebe li civînên wan. Çimkî çaxê ew hêrsbûn mirov kuştin, Bi kêfa xwe dewar kulek hiştin.

⁷Bila nalet bê li hêrsa wan, Çimkî hovîtî bû kirina wan. Bila nalet bê li xezeba wan, Çimkî xedar e karê wan. Ezê wan di Mala Aqûb de ji hev dûr bikim, Li Îsraîlê belav bikim.

⁸«Cihûda, wê pesnê te bidin birayên te. Wê di stûyê dijmin de be destê te. Li ber te, çok bidin erdê kurên bavê te.

⁹Cihûda, tu şêrekî ciwan î, Kurê min, tu destvala ji nêçîrê venagerî. Wekî şêremê xwe vedizelîne, Wekî şêrekî xwe vedikişîne, Kî diwêre wî aciz bike?

¹⁰Serwer gava bê[89] Wê milet li ber wî serî deynin, Wê gopalê serweriyê ji destê Cihûda dernekeve Û serwerî ji ziriyeta wî neçe.

¹¹Wê kera xwe bi mêwekê ve, Dehşikê xwe bi guliyekî bijare ve girê bide. Wê cilên xwe bi şerabê, Xiftanê xwe bi ava tiriyê sor bişo.

¹²Çavên wî ji şerabê sortir, Diranên wî ji şîr spîtir bin.

¹³«Wê Zebûlon rûne li rûberê deryayê, Bibe wargeh ji bo gemiyan. Dirêj bibe sînorê wî heta Saydayê.

¹⁴«Îssexar kerekî zexm e Di nav kurtanan de dimerixe.

¹⁵Çaxê ew dereke xweş a rihet, Warekî ku li xweşa wî diçe bibîne, Wê pişta xwe ji bo barkirinê bitewîne Û suxrê hilîne.

¹⁶«Dan, wekî eşîrên din ên Îsraîl, Wê gelê xwe rêve bibe.

¹⁷Dan wê li ser rê bibe marek, Li ser şiveriyan koremarek, Wê bi simên hespê vede, Siwar li serpiştê li erdê bixe.

¹⁸«Ez li benda xilaskirina te me, ya Xudan!

¹⁹«Gad, wê rastî êrîşa birek siwaran bê, Lê wê bide ser pişta wan.

²⁰«Aşêr, wê ji aliyê xwarinan ve dewlemend be, Xwarinên ku bi padîşahan dikevin li ba wî çêbin.

²¹«Neftelî xezaleke azad e, Karikên xweşik tîne.

²²«Ûsiv şaxekî berdar e, Şaxek berdar ê li ber kaniyê. Guliyên wî bi ser dîwaran ve dibezin.

²³Tîravêjan bêşewat êrîşî wî kirin, Tîr avêtinê, tada lê kirin.

²⁴Lê kevanê wî zexim Zendê wî bi hêz derket. Bi destê Xwedayê Aqûb ê Hêzdar, Bi destê Şivan û Zinarê Îsraîl.

²⁵Alîkarê te, Xwedayê bavê te ye, Xwedayê Karîndar ê ku te pîroz dike. Ew bi bereketa ezmanên jor Bi bereketa avên bin erdê, Bi bereketa çiçik û zikan te pîroz dike.

²⁶Bereketên bavê te, Ji bereketa çiyayên herheyî hêzdartir, Ji bereketa girên zozanan mezintir e. Bila ev bereket li ser dil û serê Ûsiv bin Ku di nav birayên xwe de serek e.

²⁷«Binyamîn di şer de gurekî har e. Serê sibê ew nêçîra xwe dixwe, Êvarê xenîmetê parve dike.»

²⁸Duwanzdeh eşîrên Îsraîl ev in. Çaxê bavê wan ew pîroz kirin, wî ev li ser wan got. Wî li gorî her yekî ew pîroz kirin.

²⁹Piştre Aqûb ev tembîh li kurên xwe kir: «Ez li ber mirinê me, ez dikim bigihîjim gelê xwe. Min li ba bav û kalên min, di şikefta ku di zeviya Efronê Hîtîtî de ye,

³⁰di wê şikefta ku dikeve nav zeviya Maxpêlayê, nêzîkî Mamrê, li welatê Kenanê ye û Îbrahîm wekî goristan ew der bi zeviyê ve ji Efronê Hîtîtî kirîbû, min li wê derê veşêrin.

³¹ Îbrahîm û jina xwe Sara, Îshaq û jina xwe Rebeqa li wê derê veşartî ne. Min Lêayê jî li wir veşart.

³²Zevî û şikefta tê de, ji Hîtîtiyan hat kirîn.»

³³Çaxê ku Aqûb fermana ku li kurên xwe dikir qedand, wî lingên xwe kişandin nav nivîna xwe, ruhê xwe da û gihîşt pêşiyên xwe.