Read Kurmanji Încîl Destpêk 9 Bible Online

Destpêk 9 - Kurmanji Încîl bible

Destpêk 9

¹Xwedê Nûh û kurên wî pîroz û bereket kirin. Ji wan re got: «Zêde û berdar bibin, dinyayê dagirin.

²Wê hemû heywanên erdê û teyrên ezmanan ji we bitirsin û bibizdin. Min hemû afirîdên ku bi erdê ve dişêlin û masiyên deryayan kirin bin destê we.

³Hemû afirîdên jîndar ên dilivin, wê bibin xwarina we. Wekî giyayên şîn ên ku min dabûn we, niha ez her tiştî didim we.

⁴«Goştê bi can yanî bi xwînê ve nexwin.

⁵Xwîna we birije, ezê jî li heqê we bigerim. Ezê heqê we, ji her heywanî û ji her mirovî, ji yê ku xwîna birayê xwe dirijîne bixwazim.

⁶«Her kesê ku xwîna mirovan birijîne, Wê bi destê mirovan xwîna wî bê rijandin. Çimkî Xwedê mirov di sûretê xwe de çêkirin.

⁷Lê hûn zêde û berdar bin, Zêde bin û li ser erdê belav bin.»

⁸Xwedê ji Nûh û kurên wî re got:

⁹«Ez peymana xwe bi we re, bi ziriyeta li pey we re çêdikim.

¹⁰Min vê peymanê bi hemû jîndarên bi we re, çi teyr, çi heywanên kedî û kovî, hemû yên ku bi we re ji gemiyê derketin û bi hemû afirîdên jîndar ên ku li ser rûyê erdê dijîn re girê da.

¹¹Peymana min a bi we re ev e: Wê êdî bi tofanê hemû jîndar helak nebin û wê careke din tofanek çênebe ku rûyê erdê tune dike.»

¹²Xwedê got: «Nîşana peymana ku ez di nav hemû nifşên bê de bi we re û bi hemû jîndaran re çêdikim ev e:

¹³Min keskesora xwe kir nav ewran û wê di nav min û erdê de bibe nîşana vê peymanê.

¹⁴Gava ez ewran bînim ser erdê û keskesor di nav ewran re derkeve,

¹⁵ezê peymana min bi we re û bi her cureyê jîndaran re çêkiriye, bi bîr bînim. Wê êdî careke din tofan ranebe ku jîndaran tune neke.

¹⁶Her cara keskesor derkeve, ezê wê bibînim û wê peymana herheyî ya di nav Xwedê û her cureyê jîndarên li ser erdê de hatiye danîn, bi bîr bînim.»

¹⁷Xwedê ji Nûh re got: «Nîşana peymana min ev e ku min bi hemû jîndaran re kiriye.»

¹⁸Kurên Nûh ên ku ji gemiyê derketin ev bûn: Sam, Ham û Yefet. Ham bavê Kenan bû.

¹⁹Ev her sê kurên Nûh bûn û hemû mirovên li ser rûyê erdê ji wan zêde bûn.

²⁰Nûh cotkar bû û rezê pêşî wî danî.

²¹Wî hinek şerab vexwar, serxweş bû û di kon de tazî vezeliya.

²²Ham bavê Kenan bû. Wî bavê xwe tazî dît û ji herdu birayên xwe re got ku li derve bûn.

²³Sam û Yefet cilek hilda, avêt ser milên xwe, berepaş çûn kon û tazîbûna bavê xwe nixamtin. Pişta wan li bavê wan bû û wan tazîbûna wî nedît.

²⁴Gava ji serxweşiya şerabê hişê Nûh hat serê wî, wî fêm kir ku kurê wî yê biçûk ji bo wî çi kiriye.

²⁵Nûh got: «Nalet li Kenan be, Ji birayên xwe re bibe koleyê koleyan.»

²⁶Bi ser de wî got: «Pîroz be Xwedayê Sam Xudan, Kenan jê re bibe xulam.

²⁷Xwedê cihê Yefet[18] fireh bike Û bila ew di konê Sam de bijî. Kenan jê re bibe xulam.»

²⁸Piştî tofanê Nûh sê sed û pêncî sal ma.

²⁹Nûh bi tevahî neh sed û pêncî sal kir û mir.