Read Kurmanji Încîl Samûêl II, 14 Bible Online

Samûêl II, 14 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl II, 14

¹Kurê Serûyayê Yoav têgihîşt ku Dawidê Padîşah bêriya Avşalom kiriye.

²Yekî şand ba jineke zana ku li Teqoayê dijî. Wî jinikê bi xwe re anî. Yoav ji jinikê re got: «Ji kerema xwe reş girê bide. Cilên xwe yê şînê li xwe bike. Rûn li xwe nede û çawa ku bi rojan e tu şîna miriyan dikî tevbigere.

³Here ba padîşah û gotinên min jê re bêje.» Piştre Yoav jinikê şîret kir ku çi bêje.

⁴Jinika Teqoayî çû ba padîşah. Li pêş wî deverû çû erdê û got: «Ya padîşah, alîkariya min bike!»

⁵Padîşah pirsî: «Te xêr e?» Jinikê got: «Ez jinebiyeke belengaz im. Mêrê min mir.

⁶Ez xulama te, min du kur hebûn. Herduyan jî li derve bi hev re şer kir. Kesekî ku li wir wan ji hev veqetîne tunebû. Yekî li yê din xist û kuşt.

⁷Niha tevahiya malbatê, li dijî min, cariya te derdikevin û dibêjin: ‹Yê ku birayê xwe kuştiye teslîmî me bike. Ji dêla ku birayê xwe kuştiye em jî wî bikujin. Bi vî awayî emê mîrasxwarekî jî ji holê rakin.› Wê di dawiyê de ziriyeta min jî biqelînin, li rûyê erdê kesekî ku navê mêrê min bidomîne namîne.»

⁸Padîşah got: «Tu bi xêr here mala xwe, ezê pirsa te çareser bikim.»

⁹Jina Teqoayî got: «Padîşahê min ezbenî, bila sûcdarê vê pirsgirêkê ez û malbata bavê min bin. Bila padîşah û textê wî bêsûc bin.»

¹⁰Padîşah got: «Kesê ji te re tiştekî bêje, wî bîne ba min. Careke din nikare te aciz bike.»

¹¹Jinikê wiha got: «Ji bo xatirê Xwedayê xwe Xudan lava dikim ku padîşah tolhildanê zêdetir neke. Naxwe wê kurê min bikujin.» Padîşah got: «Bi navê Xudanê Jîndar, tu kes nikare zirarê bide mûyêkî kurê te.»

¹²Jinikê got: «Destûr bide ez ji xweyê xwe padîşah re gotineke din jî bêjim.» Padîşah got: «Bêje.»

¹³Jinikê got: «Ji bo çi te li dijî gelê Xwedê fenekî wiha kir? Her ku padîşah wiha diaxive, wek xwe sûcdar dibîne. Ji ber kesê ku şande sirgûnê bi paş ve neanî.

¹⁴Helbet emê hemû bimirin. Em wekî avê ne ku tê rijandin û careke din berhev nabe. Ezbenî rihê çûyî venagere, lê ji bo ku ji te dûr nemînin, çareseriya sirgûniyan li ba te ye.

¹⁵«Ji bo ku gel ez tirsandime, min xwest ez van ji xweyê xwe padîşah re bêjim: ‹Min xwest ez bi padîşah re bipeyivim, dibe ku daxwaza xulama xwe bîne cih› ez bi vî rengî fikirîm,

¹⁶‹Hêviya min ji padîşah ew e ku min û kurê min ji destê wî kesî xilas bike ku dixwaze me bikuje û ji welatê Xwedê veqetîne.›

¹⁷Min xwest ku gotina xweyê min padîşah min rihet bike. Çimkî wekî milyaketê Xwedê, xweyê min padîşah qencî û xerabiyê ji hev derxe. Xwedayê te Xudan bi te re be!»

¹⁸Padîşah got: «Ezê ji te pirsekê bikim, rastiyê ji min veneşêre.» Jinikê got: «Fermo xweyê min padîşah.»

¹⁹Padîşah pirsî: «Kesê ku ev fen bi te da kirin Yoav e gelo?» Jinikê got: «Bi serê te kim ya xweyê min padîşah, ez tu caran ji pirsên te narevim. Erê yê ku li min emir kir û tevahiya van bi min koleya te da gotin, xulamê te Yoav e.

²⁰Yoav, ji bo ku çareseriyek ji van tiştan re bîne wisa kir. Xweyê min wek milyaketekî Xwedê zana ye. Her tiştê ku li welêt çêdibe dizane.»

²¹Li ser vê yekê padîşah ji Yoav re got: «Ezê daxwaza te bînime cih! Here Avşalomê ciwan vegerîne.»

²²Yoav deverû xwe avêt erdê, wî ew pîroz kir û got: «Ya xweyê min padîşah, îro ez dizanim ku dilê te bi min xweş e, ji ber ku te daxwaza xulamê xwe bi cih anî.»

²³Yoav bi lez çû Geşûrê, Avşalom anî Orşelîmê.

²⁴Lê padîşah got: «Avşalom bila here mala xwe, neyê ba min.» Wê gavê Avşalom çû mala xwe, wî padîşah nedît.

²⁵Li tevahiya Îsraîlê kesekî bi qasî Avşalom ku ji bo bedewiya wî pesnê wî dihat dayîn tunebû, ji serî heta binî lihevhatî û bêqisûr bû.

²⁶Avşalom salê carekê tenê porê xwe diqusand ku dirêj bibe. Gava dikişand, li gorî pîvana padîşahiyê giraniya porê wî du sed şekel[16] bû.

²⁷Sê kurên Avşalom û bi navê Tamar keçeke wî ya gelekî bedew hebû.

²⁸Avşalom du salan li Orşelîmê ma, lê wî padîşah nedît.

²⁹Piştre ji bo ku Yoav bişîne ba padîşah jê re xeber şand. Lê Yoav nexwest here. Avşalom cara diduyan xeber şand, Yoav dîsa nexwest here.

³⁰Avşalom ji xulamên xwe re got: «Binêrin, zeviya Yoav ya ceh bi zeviya min ve ye. Herin, agir berdin zeviya wî.» Li ser vê yekê çûn agir berdan zeviya wî.

³¹Yoav rabû çû mala Avşalom, pirsî û got: «Xulamên te çima agir berdan zeviya min?»

³²Avşalom got: «Min ji te re xeber şand ku tu bêyî te bişînim ba padîşah. Minê ji te daxwaz bikira ku tu jê re wiha bêjî: ‹Ez çima ji Geşûrê hatim? Ez li wir bimama wê çêtir bûya. Êdî ez dixwazim padîşah bibînim. Heger sûcekî min hebe bila min bikuje.›»

³³Li ser vê yekê Yoav çû û gotinên Avşalom ji padîşah re got. Padîşah gazî Avşalom kir. Avşalom li pêş wî deverû çû erdê. Padîşah jî ew ramûsa.