Read Kurmanji Încîl Samûêl II, 19 Bible Online

Samûêl II, 19 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl II, 19

¹Yoav bihîst ku Dawidê Padîşah ji bo Avşalom digirî û şînê dike.

²Wê rojê serketina artêşê bû wekî şînê. Çimkî gel bihîst ku padîşah şîna kurê xwe dike.

³Ji ber vê yekê, leşker çawa ku ji şer reviyane, wê rojê bi şermokî ketin nav bajêr.

⁴Padîşah serê xwe xist nav herdu destên xwe û bi dengekî bilind kir qîrîn û gazî: «Lawo Avşalom! Avşalom, lawo, ax kuro lawo!»

⁵Yoav çû ba padîşah û jê re got: «Te îro hemû zilamên xwe dane şermê ku jiyana te, ya kur, keç, jin û cariyên te xilas kirine.

⁶Tu ji kesên ji te nefretê dikin, hez dikî û ji hezkiriyên xwe jî nefretê dikî. Îro te nîşan da ku fermandarên te, leşkerên te, zilamên te, li ber çavên te bêqîmet in. Erê, min îro fêm kir ku Avşalom sax bima û em tev bimirana, wê ji bo te baştir bûya!

⁷«De rabe, here bide ber dilê zilamên xwe. Ez li ser navê Xudan sond dixwim, heger tu neçî, îşev kesek jî li dora te namîne. Ev jî, ji ciwaniya te heta niha, tiştê ku hatiye serê te, wê tiştê herî xerab be.»

⁸Li ser vê yekê padîşah çû li ber dergehê bajêr rûnişt. Ji hemû leşkeran re xeber şandin û gotin: «Va ye padîşah li ber dergehê bajêr rûdine!» Rabûn hatin ba wî. Di vê navberê de, leşkerên Îsraîlê[22] reviyabûn malên xwe.

⁹Hemû kesên ji eşîrên Îsraîl bûn, tev bi hev re nîqaş dikirin û digotin: «Padîşah em ji destê dijminên me xilas kir. Yê ku em ji destê Filîstiyan xilas kir jî ew e. Niha jî ji ber Avşalom dev ji welat berda û reviya.

¹⁰Avşalomê ku ji bo bibe padîşah me ew rûn kiribû, di şer de mir. Lê hûn çima bi derengî dixin û padîşah nayînin?»

¹¹Li ser vê yekê Dawidê Padîşah ji Sadoqê Kahin û ji Aviyatarê Kahin re ev xeber şand: «Ji rîspiyên Cihûdayê re bêjin: ‹Li gorî hemû gotinên li Îsraîlê tên gotin, ji bo hûn vegerînin qesra padîşah, ji bo çi hûn li paş dimînin?

¹²Hûn birayên min in, xwîn û goştê min! Ji bo ku padîşah vegerînin, hûn çima dereng dimînin?›

¹³«Ji Emasa re jî bêjin: ‹Tu xwîn û goştê min î! Heger niha ez te li cihê Yoav nekim fermandar, bila Xwedê min wekî wî, jê jî xerabtir bike!›»

¹⁴Bi vî awayî Dawid hemû Cihûdayiyan, bi xwe ve girê da. Cihûdayiyan ji padîşah re got: «Bi hemû zilamên xwe re vegerin!»

¹⁵Padîşah rabû çû. Di rê de hat ber Çemê Ûrdunê. Cihûdayiyan ji bo ku padîşah pêşwazî bikin û ji Çemê Ûrdunê derbas bikin, hatin Gîlgalê.

¹⁶Şîmiyê kurê Gêrayê Binyamînî yê ji Bahûrîmê ji bo Dawidê Padîşah pêşwazî bike, bi Cihûdayiyan re lezand û hat.

¹⁷Li ba wî ji eşîra Binyamîn hezar kes hebûn. Sîvayê xulamê Mala Şawûl jî, bi panzdeh kurê xwe û bîst xulamên xwe ve, hat ba padîşahê li keviya Çemê Ûrdunê.

¹⁸Ji bo ku malbata padîşah ji avê derbas bikin û daxwaza wî bi cih bînin, di bihora çem re derbasî aliyê din bûn. Gava padîşah dixwest Çemê Ûrdunê derbas bike, Şîmiyê kurê Gêra xwe li ber wî avêt erdê.

¹⁹Ji padîşah re got: «Ezbenî, min sûcdar neke! Ya xweyê min padîşah, sûcê ku roja tu ji Orşelîmê derketî min kir, neyine bîra xwe û nexe dilê xwe.

²⁰Ji ber ku xulamê te dizane ku guneh kiriye. Ji bo xweyê xwe padîşah pêşwazî bikim, ji tevahiya Mala Ûsiv, yê pêşiyê hatiye ez im.»

²¹Avîşayê kurê Serûyayê got: «Niha divê Şîmî bê kuştin, ji ber ku wî naletê li kifşkiriyê Xudan anî.»

²²Dawid got: «Ya kurên Serûyayê, ev ne karê we ye! Îro hûn neyartiya min dikin. Wê îro li Îsraîlê mirovek jî neyê kuştin! Ma ez nizanim ku ez li ser Îsraîlê padîşah im?»

²³Piştre sond xwar û ji Şîmî re got: «Tê nemirî.»

²⁴Neviyê Şawûl Mefîboşêt jî çû ku pêşwaziya padîşah bike. Ji roja ku padîşah çû û heta bi xêr û silamet vegeriya, lingê xwe, cilên xwe neşûştibû, rihê xwe nequsandibû.

²⁵Dema ji bo padîşah pêşwazî bike ji Orşelîmê hatibû, padîşah wiha pirsî: «Mefîboşêt, tu çima bi min re nehatî?»

²⁶Mefîboşêt got: «Ya xweyê min padîşah! Xulamê te, ji ber ku kulek bû min ji Sîvayê xulamê xwe re got: ‹Kerê palan bike ku ez lê siwar bibim û bi padîşah re herim› lê wî ez xapandim.

²⁷Herwiha li ber xweyê min padîşah, çavreşî avêt xulamê te. Lê tu ya xweyê min padîşah, tu mîna milyaketekî Xwedê yî. Ya ku di çavên te de rast e bike.

²⁸Ji ber ku hemû kesên malbata kalê min mirinê heq kirine, te li ser sifreya xwe cihekî taybet da xulamê xwe. Ji vê bêtir ma heqê min ku tiştekî ji te daxwaz bikim heye padîşahê min?»

²⁹Padîşah got: «Ne lazim e derbarê karê xwe de tu zêdetir biaxivî. Min biryara xwe da ku tu û Sîva erdê xwe li hev parve bikin.»

³⁰Mefîboşêt got: «Madem xweyê min padîşah, bi xêr û silamet vegeriya qesra xwe, bila tevahiya erd ji Sîva re be.»

³¹Barzîllayê Gîladî jî, di derbasbûna Çemê Ûrdunê de li ba padîşah bû û ji bo oxirkirina wî ji Rogelîmê hatibû.

³²Barzîllay kalekî pîrê heştê salî bû. Gava padîşah li Mahanayîmê bû, Barzîllay debara wî kiribû. Çimkî hebûna Barzîllay pir bû.

³³Padîşah ji Barzîllay re got: «Were bi min re derbasî aliyê din bibe, ezê li Orşelîmê te xweyî bikim.»

³⁴Lê Barzîllay wiha got: «Çiqas temenê min maye ku ez bi te re bêm Orşelîmê?

³⁵Ez heştê salî me. Ezê çawa bikaribim qencî û xerabiyê ji hev derxim? Çawa tehma xwarin û vexwarînê bikim? Ezê çawa dengê stranbêjên jin û mêran ji hev derxim? Ez çima ji xweyê xwe padîşah re, bibim bar û piştî?

³⁶Wê xulamê te bi te re Çemê Ûrdunê derbas bike. Ji bo çi padîşah min wiha xelat dike?

³⁷Destûr bide ku ez vegerim, li bajarê xwe, li ber kêleka gora dê û bavê xwe bimirim. Lê xulamê te Kîmham li vir e. Bila ew bi te re derbasî aliyê din bibe, çi li ber çavên te baş e, tê jê re bikî.»

³⁸Padîşah got: «Kîmham wê bi min re derbas bibe û tiştê ku te ji bo wî baş dîtiye, ezê jê re bikim. Tu ji min çi bixwazî ezê bînime cih.»

³⁹Piştî vê yekê, padîşah û tevahiya gel Çemê Ûrdunê derbas kirin. Padîşah Barzîllay ramûsa û ew pîroz kir. Piştre Barzîllay vegeriya mala xwe.

⁴⁰Padîşah derbasî Gîlgalê bû. Kîmham jî pê re çû. Hemû Cihûdayî û nîvê Îsraîliyan pê re hevalbendî kirin.

⁴¹Piştre tevahiya Îsraîlê çû ba padîşah û wiha gotin: «Ji bo çi Cihûdayiyên birayên me tu ji me vedizî? Ji bo çi, tevî te, malbata te û hemû zilamên te, ji Çemê Ûrdunê derbasî aliyê din kirin?»

⁴²Li ser vê yekê, Cihûdayiyan ji Îsraîliyan re gotin: «Ji ber ku padîşah yekî ji me ye, hûn çima ji vê yekê hêrs dibin? Ma me ji hebûna padîşah tiştek xwariye? Me ji xwe re tiştek hildaye?»

⁴³Îsraîliyan wiha gotin: «Em li ba padîşah deh eşîr in. Heqê me ji we bêtir li ser Dawid heye. Baş e çima hûn me biçûk dibînin? Yên ku cara pêşî behsa anîna padîşahê me kiriye, ma ne em bûn?» Lê belê gotina Cihûdayiyan bi ser ya Îsraîliyan ket.