Read Kurmanji Încîl Samûêl II, 20 Bible Online

Samûêl II, 20 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl II, 20

¹Di wê navberê de yekî ji eşîra Binyamîn mirovekî xerab bû, navê wî Şevayê kurê Bikrî bû. Ew bi awayekî rasthatinî li Gîlgalê bû. Şeva li boriyê xist û got: «Ne para me li ba Dawid heye, Ne jî mîrasa me li ba kurê Yêşa! Ya gelê Îsraîl, bila herkes vegere konê xwe!»

²Li ser vê yekê, Îsraîliyan Dawid hiştin û dan pey Şevayê kurê Bikrî. Lê Cihûdayî bi padîşahê xwe ve girêdayî man û ji Çemê Ûrdunê heta Orşelîmê pê re hevalbendî kirin.

³Dawidê Padîşah dema gihîşt qesra xwe ya li Orşelîmê, deh cariyên ku li qesrê binêrin li wir hiştibû, hilda bin çavdêriya xwe û debara wan kir. Lê bi wan re raneza. Heta mirina xwe, wekî jinebî li wir man.

⁴Dawid ji Emasa re got: «Di nava sê rojan de gazî Cihûdayiyan bikin bila werin ba min. Tu jî li vir be.»

⁵Emasa çû gazî Cihûdayiyan bike. Lê di dema xwe de venegeriya.

⁶Paşê Dawid ji Avîşay re got: «Niha Şevayê kurê Bikrî wê xerabî bi me bike ku ji xerabiya Avşalom zêdetir dibe. Zilamên xweyê xwe hilde û bide pey wî. An na wê ji xwe re bajarên bisûr bibîne û ji me bireve.»

⁷Bi vî awayî zilamên Yoav bi tevahiya Kerêtî û Peletiyan re ku mêrxas bûn, di bin berpirsiyariya Avîşay de dan pey Şevayê kurê Bikrî û ji Orşelîmê derketin.

⁸Dema gihîştin ber zinarê mezin ê li Gîvonê, Emasa çû pêşiya wan. Yoav cilên xwe yên şer li xwe kiribûn. Li ser cilên xwe, kemberek girê dabû, li ser kemberê jî şûrekî di kalên de girêdayî bû. Dema ku Yoav meşiya, şûr ji kalanê xwe derket.

⁹Yoav ji Emasa pirsî: «Çawayî bira?» Ji bo ku wî ramûse bi destê xwe yê rastê bi rihê wî girt.

¹⁰Emasa şûrê di destê Yoav de nedît. Yoav şûr li zikê wî xist û ûr û roviyên Emasa rijiyan erdê. Hewce nema ku cara diduyan lê bixe, Emasa di cih de mir. Piştî vê yekê Yoav û birayê xwe Avîşay, careke din dan pey Şevayê kurê Bikrî.

¹¹Zilamekî Yoav li kêleka cendekê Emasa sekinî û got: «Her kesê alîgirê Yoav û dildarê Dawid e, bila bide ser riya Yoav.»

¹²Cendekê Emasa li nava rê, di nav xwînê de li wir disekinî. Zilamê Yoav dît ku her kesê nêzîkî mirî dibe, li wir disekine. Rabû Emasa ji wir hilda, bir nav zevî û kincek avête ser.

¹³Piştî cendek ji ser rê hildan, her kesî da ser riya Yoav ku bidin pey Şevayê kurê Bikrî.

¹⁴Şeva ji nav eşîrên Îsraîl û herêma Bikriyan derbas bû û hat Avêl-Bêtmaexayê. Bikrî jî kom bûn û li pey wî ketin bajêr.

¹⁵Yoav û hemû zilamên xwe gihîştin bajarê Avêl-Bêtmaexayê û li wir dor li Şeva girtin. Bi axê li ber sûra bajêr, palek çêkir û dest bi hilweşandina dîwaran kirin.

¹⁶Di vê navberê de jineke zana ji nav bajêr gazî kir: «Guhdar bin! Guhdar bin! Bêjin Yoav bila bê vir, ezê pê re bipeyivim.»

¹⁷Gava Yoav nêzîkî jinikê bû, jinik pirsî: «Yoav tu yî?» Yoav got: «Ez im.» Jinikê got: «Guh bide gotinên xulama xwe.» Yoav got: «Keremke, ez guhdar im.»

¹⁸Jinikê berdewam kir: «Berê digotin: ‹Bi bajarê Avêlê bişêwirin› û pirsgirêk wisa çareser dikirin.

¹⁹Em mirovên baş in û silametiya Îsraîlê dixwazin. Lê tu bajarekî ku wek dayikeke Îsraîlê hembêz dikî. Çima dixwazî mîrasa Xudan bikujî?»

²⁰Yoav got: «Xwedê neke! Ne dixwazim hilweşînim, ne jî dixwazim qir bikim.

²¹Rewş ne wiha ye. Ji herêma çiyayî ya Efrayîmê, zilamê bi navê Şevayê kurê Bikrî, li dijî Dawidê Padîşah serî hilda. Tenê wî bidin, ezê jî ji bajêr herim.» Jinikê got: «Wê serê wî ji ser sûran bavêjine ber te.»

²²Piştre jinik bi zanebûn û şîreta xwe bang li tevahiya gel kir. Gel jî serê Şevayê kurê Bikrî jê kir û avêt ber Yoav. Li ser vê yekê Yoav li boriyê xist. Zilamên wî dev ji bajêr berdan, vegeriyan malên xwe. Yoav jî vegeriya Orşelîmê ba padîşah.

²³Yoav fermandarê artêşa Îsraîlê bû. Benayayê kurê Yehoyada jî fermandarê artêşa Kerêtî û Peletiyan bû.

²⁴Adoram ji suxrevanan berpirsiyar bû. Yehoşafatê kurê Ahîlûd, qeydnivîsê padîşahiyê bû.

²⁵Şewa nivîsende, Sadoq û Aviyatar kahin bûn.

²⁶Îrayê Yayîrî jî kahinê Dawid bû.