Read Kurmanji Încîl Samûêl II, 24 Bible Online

Samûêl II, 24 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl II, 24

¹Xudan dîsa ji gelê Îsraîlê hêrs bû. Dawid li dijî wan sor kir û got: «Here! Îsraîlê û Cihûdayê bijmêre.»

²Padîşah ji Yoavê fermandarê artêşê ku li ba wî bû ev ferman da: «Li seranserê Îsraîlê, ji Danê heta Bîr-Şevayê hemû eşîrên Îsraîl bijmêrin ku ez hejmara çekdaran bizanibim.»

³Yoav got: «Xwedayê te Xudan, gelê xwe sed qat zêdetir bike. Xweyê min padîşahê min jî vê bibîne! Lê belê xweyê min padîşahê min çima vê dixwaze?»

⁴Gotina padîşah ji gotina Yoav û tevahiya fermandarên din serdest derket. Bi vî awayî Yoav ji ba padîşah rabûn û çûn ku Îsraîliyan bijmêrin.

⁵Ji Çemê Ûrdunê derbas bûn û nêzîkî Eroêrê, li başûrê bajarê li navenda gelî kon vedan. Ji wir yek bi yek Gadê, Yazêrê,

⁶Gîladê, Qadêşa axa Hîtîtiyan[27] û Dan-Yaenê derbas kirin û gihîştin Saydayê.

⁷Piştre çûn Keleha Sûrê, li hemû bajarên Hîwiyan û Kenaniyan geriyan. Di dawiyê de gihîştin Bîr-Şevaya li beriya Negeva Cihûdayê.

⁸Neh meh û bîst rojan li seranserê welat geriyan û piştre vegeriyan Orşelîmê.

⁹Yoav, encama hejmartinê pêşkêşî padîşah kir: Li Îsraîlê heşt sed hezar kes hebûn ku dikaribûn şûr û mertal hilgirin. Li Cihûdayê jî pênc sed hezar kes.

¹⁰Dawid piştî ku hejmartin kir, xwe sûcdar dît û ji Xudan re got: «Bi kirina vê yekê min gunehekî mezin kir! Ya Xudan, ez lava dikim sûcê xulamê xwe bibexişîne. Ji ber ku min bêaqiliyeke mezin kir.»

¹¹Roja din serê sibê dema ku Dawid rabû, gotina Xudan ji Gadê Pêxember, yê ku dibîne re, ji bo Dawid hat. Xudan got:

¹²«Here ji Dawid re bêje: ‹Xudan wiha dibêje: Ez sê xal datînim pêş te. Ji wan yekî hilbijêre ez wê bi te bikim.›»

¹³Gad çû ba Dawid û jê re wiha got: «Bila li welatê te heft salan xela çêbe, an tu dixwazî ji neyarên li pey xwe sê mehan birevî, an bila sê rojan kul bikeve welatê te? Ezê bersiveke çawa bidim kesê ku ez şandime, niha baş bifikire.»

¹⁴Dawid ji Gad re got: «Tengasiya min mezin e. Bila em bikevin destê Xudan, çimkî rehma wî mezin e. Ez nekevim destê mirovan.»

¹⁵Li ser vê yekê Xudan, ji wê sibehê pê ve heta demeke kifş, kul şand ser Îsraîlê. Ji Danê heta Bîr-Şevayê, ji gel heftê hezar kes mirin.

¹⁶Dema ku milyaket ji bo Orşelîmê tune bike destê xwe dirêj kir, Xudan dev ji hilweşînê berda. Ji milyaketê ku gel tune dikir re got: «Bes e! Destê xwe bikişîne.» Milyaketê Xudan li ber bêndera Arawnayê Yevûsî disekinî.

¹⁷Dema Dawid milyaketê ku gel tune dike dît, ji Xudan re got: «Yê gunehkar ez im, min sûc kir. Ma çi sûcê van mihan heye? Lava dikim min û mala bavê min ceza bike.»

¹⁸Wê rojê Gad çû ba Dawid. Ji wî re got: «Here li bêndera Arawnayê Yevûsî ji Xudan re gorîgehekê ava bike.»

¹⁹Dawid li gorî gotina Gad çû, çawa ku Xudan emir lê kiribû.

²⁰Arawna dît ku padîşah û peywirdarên xwe ber bi wî ve tên. Li pêşiya padîşah deverû çû erdê.

²¹Piştre wiha pirsî: «Xweyê min padîşah, ji bo çi hat ba xulamê xwe?» Dawid got: «Dixwazin bêndera te bikirin ku ji Xudan re gorîgehek ava bikin ku nexweşiya giran ji nav gel rabe.»

²²Arawna got: «Xweyê min padîşah, tu çawa dixwazî hilde û pêşkêşî Xudan bike. Va ye ji bo qurbana şewitandinê ga û dar û kamên dezgehên ga!

²³Ya padîşah, Arawna tevahiya van tiştan dide te.» Bi ser de jî zêde kir û got: «Xwedayê te Xudan bila ji te dilxweş be!»

²⁴Lê belê padîşah got: «Nabe! Ezê malê te esse bi bihayekê ji te bistînim. Çimkî gava ez nekirim, nikarim qurbanên şewitandinê pêşkêşî Xwedayê min Xudan bikim.» Bi vî awayî Dawid cihê bênderê û gayên wî beramberî pêncî şekel[28] zîvî kirî.

²⁵Dawid li wir ji bo Xudan gorîgehekê ava kir û qurbanên şewitandin û aştiyê pêşkêş kirin. Xudan bersiv da lavakirina wî ya ji bo welêt. Nexweşiya giran ji nava Îsraîlê rakir.