Read Kurmanji Încîl Samûêl II, 3 Bible Online

Samûêl II, 3 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl II, 3

¹Şerê di navbera Mala Şawûl û Mala Dawid de demeke dirêj dom kir. Dawid her ku diçû xurt dibû, lê mala Şawûl her ku diçû qels dibû.

²Kurên Dawid ên ku li Hevronê ji dayik bûn ev in: Kurê wî yê pêşî, Amnonê ji Ahînoama Yîzreyêlê,

³yê diduyan Kîlavê ji Avîgayila jinebiya Navalê Karmelî, yê sisiyan Avşalomê ji Maexaya keça Talmayê Padîşahê Geşûrê,

⁴yê çaran Adoniyayê ji Haggîtê, yê pêncan Şefatyayê kurê Avîtalê,

⁵yê şeşan Yîtreyamê ji Eglayê bû. Egla jî jineke Dawid bû. Hemû ev kurên Dawid li Hevronê çêbûn.

⁶Gava şerê di navbera Mala Şawûl û Mala Dawid de dom dikir, di Mala Şawûl de Avnêr bihêz dibû.

⁷Cariyeke bi navê Rispa ya Şawûl hebû ku Keça Ayayê bû. Rojekê Îş-Boşêt ji Avnêr pirsî: «Tu çima bi cariya bavê min re razayî?»

⁸Avnêr bi pirsa Îş-Boşêt pir hêrs bû û got: «Ma ez kûçik im ku meyla Cihûdayê bikim? Ez îro bi xwe jî girêdayî malbat, bira û hevalên Şawûl im. Min te neda destê Dawid. Lê îro ji rûyê vê jinikê tu min tawanbar dikî.

⁹Bila Xwedê wisa xerab bîne serê min û zêdetir jî bi min bike, heger ez vê yekê ji bo Dawid nekim. Çimkî Xudan sond xwaribû.

¹⁰Ezê ji Îsraîl û Cihûdayê ku ji Danê heta Bîr-Şevayê ye, padîşahiya Dawid ava bikim.»

¹¹Îş-Boşêt ji Avnêr tirsiya, loma jî tiştekî jê re negot.

¹²Avnêr li ser navê xwe qasid şandin û got: «Ma welat, welatê kê ye? Bi min re peymanekê çêke, wê gavê ezê jî ji bo ku tevahiya Îsraîlê bikeve bin destê te, li alî te bim.»

¹³Dawid got: «Baş e. Ezê bi te re peymanekê çêkim. Lê ez ji te vê yekê dixwazim: Dema ku tê bêyî dîtina min, keça Şawûl Mîkalê jî bîne. An na tê min nebînî.»

¹⁴Ji aliyê din ve, Dawid bi riya qasidan ji Îş-Boşêtê kurê Şawûl re ev agahî şand: «Jina min Mîkal bide min ku beramberî çermên sineta sed Filîstiyan bibû dergistiya min.»

¹⁵Li ser vê yekê Îş-Boşêt ji bo ku ji mêrê wê Paltiyêlê kurê Layîş bê standin û anîn qasid şandin.

¹⁶Mêrê wê bi girî heta Bahûrîmê jina xwe şopand. Paşê gava Avnêr jê re got: «Vegere» Ew vegeriya.

¹⁷Avnêr û rîspiyên Îsraîlî hev dîtibûn û Avnêr ji wan re gotibû: «Ev demek e ku hûn dixwazin Dawid bibe padîşahê we.

¹⁸Niha vê yekê pêk bînin. Ji ber ku Xudan, li ser Dawid wiha gotibû: ‹Bi qasidiya xulamê xwe Dawid, ezê gelê xwe Îsraîl ji destê Filîstiyan û hemû dijminan rizgar bikim.›»

¹⁹Avnêr û Binyamîniyan jî hev dîtin, Avnêr ji bo her tiştê ku ji bo tevahiya Îsraîl û tevahiya Mala Binyamîn baş bû ragihîne Dawid çû Hevronê.

²⁰Avnêr tevli bîst mirovan gihîşt Hevronê ba Dawid. Dawid ji Avnêr û ji yên pê re şahiyek li dar xist.

²¹Avnêr ji Dawid re got: «Ez yekser herim, tevahiya gelê Îsraîl li ba xweyê xwe padîşah kom bikim ku bi te re peymanek bikin. Tu jî bikaribî her derê ku dil dikî birêve bibî.» Li ser vê yekê Dawid Avnêr şand. Ew jî bi silametî çû.

²²Hema wî çaxî, zilamên Dawid û Yoav ji êrîşekê vegeriyabûn. Wan bi xwe re gelek malê talên anîbûn. Lê Avnêr li Hevronê ne li ba Dawid bû. Çimkî Dawid ew şandibû, ew jî bi silametî çûbû.

²³Dema ku Yoav û hemû leşkerên pê re gihîştin Hevronê, ji Yoav re ragihandin ku Avnêrê kurê Nêr hatiye ba padîşah, padîşah ew şandiye, ew jî bi silametî çûye.

²⁴Yoav çû ba padîşah û got: «Te çi kir? Binêre Avnêr hatiye heya ber lingê te! Te çima ew berda? Ji zû ve ye ku çûye!

²⁵Tu Avnêrê kurê Nêr dinasî! Ew hatiye ku te bixapîne, hîn bibe tu diçî û têyî ku derê û tu çi dikî.»

²⁶Yoav dema ji ba Dawid derket, li du Avnêr qasid şandin. Qasid, Avnêr ji Sarinca Sîrayê paş ve anîn. Lê haya Dawid ji vê yekê tunebû.

²⁷Dema ku Avnêr zivirî Hevronê, Yoav bi hinceta hevdîtineke taybet a pê re, ew bir ber dergehê bajêr. Ji ber ku xwîna Esahêlê birayê wî rijandibû, Yoav li wê derê zikê Avnêr da ber şûran û ew kuşt.

²⁸Dema Dawid ev xeber bihîst got: «Li ber Xudan ez jî, padîşahiya min jî, ji berpirsiyariya xwîna Avnêrê kurê Nêr, her û her bêrî ne.

²⁹Bila berpirsiyarê vî sûcî, Yoav û tevahiya mala bavê wî bin. Bila ji Mala Yoav kesên bi nêm, yên ku bi nexweşiya çerm ketine, kesên li ser daran, kuştiyên şûran, kesên birçî, qet kêm nebin!»

³⁰Bi vî awayî Yoav û birayê wî Avîşay, Avnêr kuştin. Ji ber ku Avnêr di şerê Gîvonê de Esahêlê birayê wan kuştibû.

³¹Paşê Dawid ji Yoav û ji hemû kesên pê re got: «Cilên xwe biçirînin û çûx li xwe bikin. Li ber termê Avnêr şînê bikin!» Dawidê Padîşah jî li pey cenaze meşiya.

³²Avnêr li Hevronê binax kirin. Padîşah li ser gora Avnêr bi dengekî bilind giriya. Hemû kesên pê re jî giriyan.

³³Paşê padîşah jî giriya, avêt ser Avnêr û got: «Ma divê Avnêr wek ehmeqekî bimira?

³⁴Destên te negirêdayî bûn, zincîr li piyên te nexistibûn. Lê tu mîna kesekî ku li ber xeraban bikeve ketî!» Her kes ji bo Avnêr dîsa giriya.

³⁵Gel li dora Dawid civiya. Gelekî xwestin ku beriya bibe êvar tiştekî bixwe, lê Dawid sond xwar û got: «Heta tav hebe, ezê ne nan ne jî tiştekî din bixwim. Heger na bila Xwedê eynî tiştî û jê jî xerabtir bîne serê min!»

³⁶Herkes ev yek pejirand û çawa ku bi her tiştên padîşah dikir, dilxweş dibûn, bi vê yekê jî dilxweş bûn.

³⁷Wê rojê hemû gelê Îsraîlê fêm kir ku di kuştina Avnêrê kurê Nêr de, tiliya padîşah tuneye.

³⁸Padîşah ji zilamên xwe re got: «Ma hûn nizanin ku îro li Îsraîlê rêber û zilamekî mezin miriye?

³⁹Rast e, ez padîşahekî kifşkirî me, lê îro bêhêz im. Kurên Serûyayê ji min hişktir û dijwartir in. Bila Xudan bersiva xeraban, li gorî xerabiya wan bide.»