Read Kurmanji Încîl Samûêl II, 7 Bible Online

Samûêl II, 7 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl II, 7

¹Padîşah li qesra xwe bi cih bibû. Xudan jî ew ji hemû dijminên derdora wî parast û rihetî da wî.

²Padîşah ji Natanê Pêxember re got: «Va ye, ez di mala dara sedrê de rûdinim. Lê Sindoqa Xwedê di konekî de ye!»

³Natan ji padîşah re got: «Here hemû tiştên tu difikirî pêk bîne. Xudan bi te re ye.»

⁴Wê şevê gotina Xudan ji Natan re hat û got:

⁵«Here ji xulamê min Dawid re bêje: ‹Xudan dibêje: Ji bo ku ez tê de rûnim, tê ji min re malekê ava bikî?

⁶Ji roja ku min gelê Îsraîlê ji Misrê derxist û vir ve, ez di malê de qet rûneniştime. Ez di kon de, vir de wir de diçûm û dihatim.

⁷Li her dera ku ez bi tevahiya Îsraîliyan re çûmê, ma min heta îro ji tu rêberekî Îsraîlê yê ku şivantiya gelê min dike re gotiye: We çima ji bo min maleke ji dara sedrê ava nekir?›

⁸«Niha ji xulamê min Dawid re bêje: ‹Xudanê Karîndar wiha dibêje: Ji bo tu serweriyê ji gelê min ê Îsraîlê re bikî, min te ji mêrgan, ji şivantiya ber pêz anî.

⁹Tu bi ku ve diçûyî, ez bi te re bûm. Min hemû dijminên te, ji ber te tune kirin. Ezê navê te mîna navên mirovên mezin ên vê dinyayê mezin bikim.

¹⁰Min ji gelê xwe Îsraîlê re cihekî hilbijart û ezê li wir bi cih bikim. Bila êdî li welatê xwe rûnin, bila careke din, neyên acizkirin. Kesên xerab jî, çawa ji roja min rêber danîn ser Îsraîlê heta niha zordarî kirin, bila êdî zorê li wan nekin. Ezê te ji tevahiya dijminên te xilas bikim û rihetiyê bidim te. «‹Xudan dibêje ku wê ji te re malekê ava bike.

¹²Dema tu bimirî û bigihîjî bav û kalên xwe, ezê piştî te yekî ji ziriyeta te derînim û padîşahiya wî xurt bikim.

¹³Yê ku ji bo navê min malekê ava bike ew e. Ezê jî textê padîşahiya wî her û her bidomînim.

¹⁴Ezê bibim bavê wî, wê bibe kurê min. Dema ku xerabiyê bike, ezê bi darê mirovan, bi lêdana mirovan wî bînim rê.

¹⁵Lê ezê dilsoziya xwe jê texsîr nekim. Ew kerema ku min li ber te ji Şawûl standibû, ezê tu caran ji te nestînim.

¹⁶Wê mal û padîşahiya te her û her li ber çavên min be, textê te jî her û her xurt bimîne.›»

¹⁷Natan tevahiya van gotin û dîtiniyan ji Dawid re got.

¹⁸Li ser vê yekê Dawidê Padîşah hat li ber Xudan rûnişt û wiha got: «Ya Reb Xudan, ez kî me, ka malbata min çi ye ku te ez xistim vê rewşê?

¹⁹Ya Reb Xudan, bi ser de jî, te derbarê pêşeroja mala xulamê xwe de jî soz da. Ya Reb Xudan, ma tu bi mirovan re herdem wisa tevdigerî?

²⁰Ka ez wekî din çi dikarim ji te re bêjim! Ji ber ku ya Reb Xudan, tu xulamê xwe nas dikî.

²¹Ji bo xatirê gotina te û li ser daxwaza te, te ev mezinahî kir û ji xulamê xwe re got.

²²«Tu mezin î, ya Reb Xudan! Yekî wek te tuneye. Ji xeynî te Xwedê tuneye! Me ev bi guhên xwe bihîstiye.

²³Li dinyayê miletekî ku bişibe gelê te yê Îsraîl jî tuneye. Ji bo ku bibin gelê te, tu çûyî ji bo wan rizgar bikî. Ji bo wan, ji bo gelê xwe te bi karên mezin û tirsehêz nav û deng da. Te miletên din û îlahên wan, ji ber gelê xwe qewirandin ku te ew ji bo xwe ji Misrê rizgar kiribû.

²⁴Te hîmê gelê xwe yê Îsraîlê danî. Ya Xudan her û her ew gelê te ye, tu jî Xwedayê wan î.

²⁵«Ya Xwedê Xudan, peyva xwe ya te di heqê xulamê xwe û mala wî de gotibû heta hetayê pêk bîne. Çawa ku te got bike.

²⁶Ji bo ku mirov bibêjin: ‹Xudanê Karîndar, Xwedayê Îsraîlê ye!›, navê te heta hetayê birûmet be û mala xulamê te Dawid jî li ber çavê te xurt bibe.

²⁷«Ya Xudanê Karîndar, Xwedayê Îsraîl! Te ji xulamê xwe re got: ‹Ezê ji bo te malekê deyne.› Ji ber vê yekê xulamê te, ji bo duayê ji te re bike, wêrek bû.

²⁸Ya Reb Xudan, tu Xwedê yî! Gotinên te rast in û te ji xulamê xwe re vî tiştê baş got.

²⁹Niha ji bo ku heta hetayê li ber te bidome, ez hêvî dikim ku tu mala xulamê xwe pîroz bikî. Ji ber ku ya Reb Xudan, te wiha soz da û wê mala xulamê te bi pîrozkirina te heta hetayê pîroz bibe.»