Read Kurmanji Încîl Padîşah I, 13 Bible Online

Padîşah I, 13 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah I, 13

¹Dema Yarovam ji bo şewitandina bixûrê li ber gorîgehê sekinîbû, zilamekî Xwedê li gorî gotina Xudan ji Cihûdayê hat Bêt-Êlê.

²Li gorî gotina Xudan ji gorîgehê re deng da û got: «Gorîgeh, ya gorîgeh! Xudan wiha dibêje: ‹Wê ji Mala Dawid re kurek çêbe, wê navê wî Yoşiya be. Kahinên peywirdarên li bilindciyên perizînê ku bixûr pêdixin, wê li ser te qurban pêşkêş bikin. Li ser te hestiyên mirovan bişewitînin!›»

³Hema wê rojê zilamê Xwedê nîşanek da û got: «Nîşana ku Xudan daye ev e: ‹Ev gorîgeh wê biqelişe û xweliya li ser wê belav bibe.›»

⁴Dema ku padîşah bihîst zilamê Xwedê ji gorîgeha Bêt-Êlê re ev gotin kirin, Yarovam ji ser gorîgehê re destê xwe dirêjî wî kir û got: «Wî bigirin.» Lê destê padîşah ê dirêjkirî hişk bû û careke din ber bi wî ve nehat.

⁵Li gorî nîşana zilamê Xwedê ya li gorî gotina Xudan da, gorîgeh qelişî û xweliya li ser gorîgehê belav bû.

⁶Padîşah ji zilamê Xwedê re got: «Hêvî dikim, ji Xwedayê xwe Xudan lava bike. Ji bo min dua bike ku destê min li min vegere.» Zilamê Xwedê ji Xudan lava kir û destê padîşah wekî berê baş bû.

⁷Li ser vê yekê Padîşah ji zilamê Xwedê re got: «Were em herin malê tiştekî bixwin. Ezê diyariyekê jî bidime te.»

⁸Zilamê Xwedê ji padîşah re got: «Tu nîvê malê xwe jî bidî min, ez bi te re nayêm. Li vir ezê ne nên bixwim, ne jî avê vexwim.

⁹Çimkî Xudan bi peyva xwe wiha emir li min kiriye: ‹Ne nên bixwî, ne avê vexwî û ji riya ku çûyî jî venegerî.›»

¹⁰Bi vî awayî zilamê Xwedê berê xwe da riyeke din; ji riya jê hatibû venegeriya Bêt-Êlê.

¹¹Wan rojan li Bêt-Êlê pêxemberekî kal dima. Kurên wî hatin û tiştên ku wê rojê zilamê Xwedê li Bêt-Êlê kiribûn û tiştên ku ji padîşah re gotibûn, jê re gotin.

¹²Bavê wan ji wan pirsî û got: «Zilamê Xwedê berê xwe da kîjan riyê û çû?» Kurên wî, riya vegerê ya zilamê Xwedê yê Cihûdayî, nîşanî bavê xwe da.

¹³Paşê jî ji kurên xwe re got: «Kerê min palan bikin.» Wan kerê wî palan kir û ew lê siwar bû.

¹⁴Da pey zilamê Xwedê û li bin darberûyekê de rûniştî dît. Jê re got: «Zilamê Xwedê yê ku ji Cihûdayê hatiye tu yî?» Wî got: «Belê ez im.»

¹⁵Pêxemberê kal jê re got: «Bi min re were malê, nên bixwe.»

¹⁶Zilamê Xwedê got: «Ez nikarim bi te re vegerim û bêm mala te; ez li vê derê bi te re ne nên dixwim ne jî avê vedixwim.

¹⁷Çimkî Xudan bi peyva xwe, ji min re wiha gotiye: ‹Li wir ne nên bixwe ne jî avê vexwe û ji riya ku çûyî jî venegere.›»

¹⁸Li ser vê yekê pêxemberê kal jê re got: «Ez jî wekî te pêxember im. Milyaketek bi gotina Xudan ji min re got: ‹Wî bi xwe re vegerîne malê bila nên bixwe û avê vexwe.›» Bi vî awayî wî ew xapand.

¹⁹Zilamê Xwedê pê re vegeriya, li mala wî nan xwar û av vexwar.

²⁰Hê ew li ser sifrê bûn, gotina Xudan ji wî pêxemberê ku ew vegerandibû kir re hat.

²¹Ew jî bi dengekî bilind qîriya zilamê Xwedê ku ji Cihûdayê hatibû. «Xudan wiha dibêje: ‹Madem tu li dijî fermana Xudan derketî û te emrê Xwedayê xwe Xudan pêk neanî

²²û vegeriyayî li cihê ku ji te re gotibû ku nan nexwe û avê venexwe, te nan xwar û av vexwar. Loma jî wê cendekê te nekeve goristana bav û kalên te.›»

²³Piştî xwarin û vexwarinê, pêxemberê kal ê ku ew vegerandibû, rabû kerê zilamê Xwedê palan kir.

²⁴Zilamê Xwedê çû û di rê de rastî şêrekî hat. Şêr ew li wir kuşt. Cendekê wî li ser erdê dirêjkirî bû. Ker û şêr li ber cendekê wî sekinîbûn.

²⁵Kesên di wir re derbas dibûn, cendekê li ser rê û şêrê li ber wî dîtin. Rabûn çûn bajarê pêxemberê kal û behsa tiştên qewimî kirin.

²⁶Pêxemberê kal ê ku ew ji rê vegerandibû dema tiştên qewimî bihîst, wiha got: «Ev ew zilamê Xwedê ye ku li dijî fermana Xudan derketiye. Loma jî Xudan li ser peyva xwe, şêrekî şand ser wî, şêr ew perçe kir û kuşt.»

²⁷Paşê pêxember ji kurên xwe re got: «Kerê min palan bikin.» Wan ker palan kir.

²⁸Li kerê siwar bû û çû. Wî şêr û ker li ber cendekê zilamê Xwedê dît ku li ser rê bû. Şêr ne cendek xwaribû, ne jî ker perçe kiribû.

²⁹Pêxemberê kal cendekê zilamê Xwedê hilda, ew danî ser kerê û ji bo ku şîna wî bike û veşêre anî bajêr.

³⁰Pêxemberê kal cendek xist gora xwe, şîna wî kirin û gotin: «Wey birayo, ax birayo!»

³¹Piştî ku wî ew veşart, pêxemberê kal ji kurên xwe re wiha got: «Gava ez mirim, min bixin gora ku zilamê Xwedê tê de ye. Hestiyên min jî deynin kêleka hestiyên wî.

³²Çimkî gotinên wî yên ku bi gotina Xudan ji gorîgeha Bêt-Êlê re û li ser hemû perestgehên bilindciyên bajarên Sameryayê gotibû, wê teqez pêk bên.»

³³Piştî vê yekê jî, Yarovam xwe ji riya xerab neda alî. Careke din ji nav gel, ji bo bilindciyên perizînê kahin tayîn kirin. Kar da her kesê ku dixwest bibe kahin.

³⁴Ev yek bû sedema gunehên Mala Yarovam ku li ser rûyê erdê nemînin û tune bibin.