Read Kurmanji Încîl Padîşah I, 17 Bible Online

Padîşah I, 17 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah I, 17

¹Êlyasê ji Tîşbeya Gîladê ji Ahav re wiha got: «Bi navê Xudanê Jîndar ê Xwedayê Îsraîlê ku ez li ber sekinî me, bêyî ku ez bêjim, wê di salên bê de, ne xunav hebe, ne jî baran.»

²Peyva Xudan jê re hat û got:

³«Ji vir here û berê xwe bide rojhilat. Li Newala Kerîtê xwe veşêre ku dikeve rojhilatê Ûrdunê.

⁴Tê ji wê newalê vexwî û min ferman daye qijakan ku ew jî te têr bikin.»

⁵Êlyasê ku li gorî gotina Xudan kir, çû li Newala Kerîtê bi cih bû ku dikeve rojhilatê Ûrdunê.

⁶Wî bi nên û goştê ku qijakan serê sibê û êvaran jê re dianîn xwe têr dikir û ji newêl av vedixwar.

⁷Demek paşê newal çikiya, çimkî êdî baran nebariya.

⁸Wî çaxî ev gotina Xudan jê re hat û got:

⁹«Rabe here bajarê Sarêfata Saydayê û li wir bimîne. Ji bo ku li wir te têr bike, min ferman daye jinebiyekê.»

¹⁰Êlyas çû Sarêfatê. Dema gihîşt ber dergehê bajêr, dît ku jinebiyek li wir êzingan berhev dike. Ji jinikê re got: «Hêvî dikim, di tasekê de hinek av bide min ku ez vexwim.»

¹¹Jinik çû ku jê re avê bîne, wî dîsa gazî kir û got: «Hêvî dikim pariyek nan jî bi xwe re bîne.»

¹²Jinikê got: «Bi navê Xwedayê te Xudanê Jîndar nanê min tuneye. Tenê kulmek arvan di kûp de, hinek jî rûn di meşkê de maye. Tu dibînî ez du lib êzing berhev dikim ku herim bi wî arvanî ji bo xwe û kurê xwe nanekî bipêjim. Belkî piştî vê xwarinê em bimirin.»

¹³Êlyas jê re got: «Netirse, here çawa ku te got xwarina xwe çêke. Lê pêşî ji min re kilorekî biçûk çêke û bîne. Paşê tê ji bo xwe û kurê xwe çêkî.

¹⁴Çimkî Xwedayê Îsraîl Xudan wiha dibêje: ‹Heta roja ku Xudan baranê bibarîne, wê ji kûp arvan, ji meşkê jî rûn kêm nebe.›»

¹⁵Jinik rabû bi gotina Êlyas kir. Êlyas, wê û mala wê demeke dirêj xwar û vexwarin.

¹⁶Li gorî gotina Xudan ku bi riya Êlyas gotibû, ji kûp arvan, ji meşkê jî rûn kêm nebû.

¹⁷Piştî demekê kurê jinika xweya malê nexweş ket. Ji ber ku nexweşiya wî pir giran bû, mir.

¹⁸Jinikê ji Êlyas re got: «Ya zilamê Xwedê tu çi ji min dixwazî? Tu hatî ku gunehên min bînî bîra min û kurê min bikujî?»

¹⁹Êlyas jê re got: «Ka kurê xwe bide min.» Wî kurik ji hembêza jinikê derxist, ew bir odeya jor ku lê dima û danî ser nivînên xwe.

²⁰Paşê hewara xwe gihand Xudan û got: «Ya Xwedayê min Xudan, te çima kurê vê jinebiya ku ez li ba wê dimînim kuşt û ev bela anî serê wê?»

²¹Êlyas sê caran xwe li ser kurik xwar kir û hewara xwe gihand Xudan û got: «Ya Xwedayê min Xudan, tu careke din can bide vî kurikî.»

²²Xudan dengê Êlyas bihîst, can ket bedena kurik û rabû.

²³Êlyas kurik ji odeya jor berjêr kir, ew da dayika wî û jê re got: «Va ye kurê te sax e!»

²⁴Li ser vê yekê jinikê ji Êlyas re got: «Niha êdî ez zanim tu zilamê Xwedê yî û gotina Xudan ya tu dibêjî rast e.»