Read Kurmanji Încîl Padîşah I, 19 Bible Online

Padîşah I, 19 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah I, 19

¹Ahav her tiştên ku Êlyas kiribûn gihande Îzabela jina xwe û jê re got ku wî tevahiya pêxemberan bi şûr kuştine.

²Îzabelê qasidek şand ba Êlyas û jê re got: «Heger heta sibê vî çaxî, ez canê te jî wek canê yekî ji van nestînim, bila îlah jî vê yekê û jê jî xerabtir bînin serê min.»

³Li ser vê yekê Êlyas tirsiya rabû çû ku canê xwe rizgar bike. Ew çû bajarê Bîr-Şevaya Cihûdayê. Berdestiyê xwe li wir hişt.

⁴Li çolê rojek meşiya, paşê hat li bin deviyeke hêrvistê rûnişt, mirina xwe xwest û got: «Ya Xudan, êdî bes e! Hema niha ruhê min bistîne, çimkî ez ji bav û kalên xwe ne çêtir im.»

⁵Li bin deviyeke hêrvistê xwe dirêj kir û raza, wê gavê milyaketek dest dayê û jê re got: «Rabe, xwarinê bixwe!»

⁶Dema ku li derdora xwe nihêrî dît ku li ber serê wî, nanekî ku li ser kevirên kelijî pijiyayê û cerek av heye. Xwar û vexwar û dîsa raza.

⁷Milyaketê Xudan careke din hat, dest dayê û jê re got: «Rabe, xwarin bixwe. Çimkî riya ku tê herî, ji bo te pir dirêj e.»

⁸Êlyas rabû, xwar û vexwar. Bi hêza xwarina ku xwar, çil şev û çil rojan meşiya û çû Horêva Çiyayê Xwedê.

⁹Li wir ket şikeftekê û şeva xwe li wir borand. Li wê derê gotina Xudan jê re hat û got: «Êlyas tu li vir çi dikî?»

¹⁰Êlyas got: «Ez ji bo Xwedayê Karîndar Xudan gelekî xîretkêş bûm. Lê gelê Îsraîlê dev ji peymana te berda, gorîgehên te hilweşandin û pêxemberên te bi şûr kuştin. Ez bi tenê mame û ketine pey min ku min jî bikujin.»

¹¹Xudan got: «Here çiyê û li ber min bisekine.» Va ye Xudan derbas dibû. Bayekî xurt ê mezin, çiyayan dikir şeq û li ber Xudan zinar perçe dikirin, lê Xudan ne di nav de bû. Piştî bayê, erdhej çêbû, lê Xudan ne di nav de bû.

¹²Piştî erdhejê agir derket, lê Xudan ne di nav de bû. Piştî agir, dengekî aram ê zirav bilind bû.

¹³Gava Êlyas ev deng bihîst, rûyê xwe bi ebayê xwe nixumand û rabû li ber devê şikeftê sekinî. Dengek lê peyda bû û jê re got: «Êlyas tu li vir çi dikî?»

¹⁴Êlyas got: «Ez ji bo Xwedayê Karîndar Xudan gelekî xîretkêş bûm. Lê gelê Îsraîlê dev ji peymana te berda, gorîgehên te hilweşandin û pêxemberên te bi şûr kuştin. Ez bi tenê mame û ketine pey min ku min jî bikujin.»

¹⁵ Xudan jê re got: «Rabe bide ser riya ku tu jê hatî û vegere çola Şamê. Gava tu çûyî wir tê Hazaêl li ser Aramê wek padîşah rûn bikî.

¹⁶Tê Yêhûyê kurê Nîmşî wek Padîşahê Îsraîlê rûn bikî û Êlîşayê kurê Şafatê Avêl-Meholayî jî, li cihê xwe wek pêxember rûn bikî.

¹⁷Wê Yêhû kesê ji ber şûrê Hazaêl bifilite bikuje û Êlîşa jî kesê ji ber şûrê Yêhû bifilite bikuje.

¹⁸Lê ezê li Îsraîlê heft hezar kesan biparêzim ku tevahiya wan li ber Baal neçûne ser çokan û ew ranemûsandine.»

¹⁹Êlyas rabû, ji wir çû û Êlîşayê kurê Şafat dît. Êlîşa li ber wî, bi duwanzdeh cotên gayan cot dikir. Ew bi cotê duwanzdehan re bû. Êlyas derbasî aliyê wî bû û ebayê xwe avêt ser wî.

²⁰Êlîşa ga hiştin, lezand da pey Êlyas û jê re got: «Hêvî dikim destûrê bide ez dê û bavê xwe ramûsim. Wê gavê ezê li pey te bêm.» Wî jê re got: «Here û vegere, ma min rê li ber te girtiye?»

²¹Çû, cotekî ga hilda û ew serjê kirin. Bi nîrê cot agir dada, goşt keland û da gel. Gel jî xwar. Piştre Êlîşa hat ba Êlyas û xizmeta wî kir.