Read Kurmanji Încîl Padîşah I, 22 Bible Online

Padîşah I, 22 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah I, 22

¹Sê salan di navbera Aramê û Îsraîlê de şer çênebû.

²Sala sisêyan Yehoşafatê Padîşahê Cihûdayê çû serdana Padîşahê Îsraîlê.

³Padîşahê Îsraîlê ji xulamên xwe re got: «Ma hûn nizanin ku Ramot-Gîlad ya me ye? Lê em bêdeng dimînin û ji destê Padîşahê Aramê nastînin.»

⁴Wî ji Yehoşafat re got: «Tê bi min re ji bo şer bêyî Ramot-Gîladê?» Yehoşafat ji Padîşahê Îsraîlê re got: «Min wekî xwe, gelê min wekî gelê xwe, hespên min wekî hespên xwe bihesibîne.»

⁵Yehoşafat ji Padîşahê Îsraîlê re got: «Lê pêşî bipirse ku gotina Xudan çi ye.»

⁶Padîşahê Îsraîlê, bi qasî çar sed pêxemberan li hev civandin û ji wan re got: «Gelo ez herim şerê Ramot-Gîladê yan neçim?» Wan jê re got: «Rabe here, çimkî wê Reb bajêr bide destê padîşah.»

⁷Lê Yehoşafat got: «Ji kesên li vir pê ve pêxemberekî din ê Xudan tuneye ku em jê jî bipirsin?»

⁸Padîşahê Îsraîlê ji Yehoşafat re got: «Yekî din jî heye. Em dikarin ji Mîxayayê kurê Yîmla, bi riya wî jî ji Xudan bipirsin. Lê ez jê hez nakim, çimkî li ser min qet pêxemberiya xêrê nake, lê pêxemberiya xerab dike.» Yehoşafat got: «Bila padîşah wisa nebêje.»

⁹Padîşahê Îsraîlê gazî karmendekî kir û got: «Zû here gazî Mîxayayê kurê Yîmla bike.»

¹⁰Padîşahê Îsraîlê û Yehoşafatê Padîşahê Cihûdayê, bi cil û bergên padîşahiyê li ser textên xwe rûniştin ku li ber bêndera dergehê Sameryayê ye. Tevahiya pêxemberan jî li ber wan pêxemberî dikirin.

¹¹Sîdqiyayê kurê Kenaena qiloçên hesinî çêkirin û got: «Xudan wiha dibêje: ‹Heta Aramî biqedin tê bi van qiloçan li wan bixî.›»

¹²Tevahiya pêxemberan got: «Ji Ramot-Gîladê derkeve. Tê bi ser bikevî; çimkî Xudan wê wan bide destê padîşah.» Wan bi heman awayî pêxemberî kir.

¹³Qasidê ku ji bo gazî Mîxaya bike çûbû jê re got: «Va ye, pêxember bi yek dengî ji padîşah re gotina xêrê dikin. Hêvî dikim tu jî wek wan gotina xêrê bikî.»

¹⁴Mîxaya sond xwar û got: «Bi navê Xudanê Jîndar, Xudan ji min re çi bêje, ez wê dibêjim.»

¹⁵Hat ba padîşah û padîşah jê re got: «Mîxaya, gelo em herin şerê Ramot-Gîladê, yan na?» Mîxaya jê re got: «Here! Tê bi ser bikevî. Wê Xudan bajêr bide destê padîşah.»

¹⁶Padîşah ji Mîxaya re got: «Ez çend caran bi navê Xudan te bidim sondê ku tu ji bilî rastiyê ji min re tiştekî din nebêjî?»

¹⁷Mîxaya bersiva wî da û got: «Min tevahiya Îsraîlê wek miyên bê şivan ên li serê çiyayan belavbûyî dîtin û Xudan got: ‹Ew bêxweyî ne. Bila herkes bi xêr û silamet vegere mala xwe.›»

¹⁸Padîşahê Îsraîlê ji Yehoşafat re got: «Ma min ji te re negot? Ew li ser min, ne pêxemberiya xêrê, lê pêxemberiya xerab dike.»

¹⁹Mîxaya got: «Madem wisa ye guh bide gotina Xudan: Min Xudan li ser textê xwe rûniştî dît û min tevahiya artêşa ezmanan li ba wî, li çep û rasta wî dît.

²⁰Xudan pirsî û got: ‹Wê kî Ahav bixapîne ku here şerê Ramot-Gîladê û bê kuştin?› «Hinek wisa, hinek bi awayekî din got.

²¹Ruhek derket, li ber Xudan sekinî û got: ‹Ez dikarim wî bixapînim.› «Xudan jê re got: ‹Çawa?›

²²«Wî berdewam kir: ‹Ezê herim û di devê hemû pêxemberên wî de bibim ruhekî xapînok.› «Xudan got: ‹Belê tu dikarî bixapînî. Here wisa bike.›

²³«Va ye Xudan ruhekî xapînok xistiye devê tevahiya pêxemberên te û Xudan li ser te biryareke xerab daye.»

²⁴Sîdqiyayê kurê Kenaena nêzîk bû û şimaqek li rûyê Mîxaya xist û got: «Ji kengê ve Ruhê Xudan ji bo ku bi te re biaxive, ji min dûr ketiye?»

²⁵Mîxaya got: «Roja ku tu ji bo xwe veşêrî bikevî odeyeke malê, tê bibînî.»

²⁶Padîşahê Îsraîlê got: «Mîxaya bigirin û wî vegerînin ba Amonê serekê bajêr û Yoaşê kurê padîşah.

²⁷Ji wan re bêje: ‹Padîşah wisa dibêje: Vî bavêjin girtîgehê û heta ez bi silametî vegerim, bi qasî ku nemire tenê nan û av bidinê.›»

²⁸Mîxaya jê re got: «Heger tu esse bi silametî vegerî, wî çaxî wê bê zanîn ku Xudan bi riya min negotiye.» Wî berdewam kir: «Ya gelno, guhdarî bikin!»

²⁹Padîşahê Îsraîlê û Yehoşafatê Padîşahê Cihûdayê çûn Ramot-Gîladê.

³⁰Padîşahê Îsraîlê ji Yehoşafat re got: «Ezê cil û bergên xwe biguherînim û bikevim şer, lê tu cil û bergên xwe yên padîşahiyê li xwe bike.» Padîşahê Îsraîlê cilên xwe guhertin û ket şer.

³¹Padîşahê Aramê, ji sî û du fermandarên erebeyên xwe yên şer re gotibû: «Ne bi biçûkan, ne jî bi mezinan re, lê tenê bi Padîşahê Îsraîlê re şer bikin.»

³²Fermandarên erebeyan Yehoşafat dîtin û gotin esse ev Padîşahê Îsraîlê ye û bi ser wî de çûn. Li ser vê yekê Yehoşafat kir hewar.

³³Gava fermandaran dîtin ku ew ne Padîşahê Îsraîlê ye, dev jê berdan.

³⁴Zilamekî bêyî ku nîşan bigire kevan tikand û ji cihê ku zirx digihîjin hev li Padîşahê Îsraîlê xist. Li ser vê yekê padîşah ji ajokarê erebeya xwe re got: «Hefsarê xwe bizivirîne û min ji nava şer derxe, ez birîndar bûm.»

³⁵Şer wê rojê giran bû. Lê leşkerên wî ew di nava erebeyê de li pêşberî Aramiyan li ser piyan dane sekinandin. Ew êvarê mir û xwîna wî di nava erebeyê de bû gol.

³⁶Gava roj li ber avabûnê bû ji nava artêşê dengek bilind bû: «Bila herkes vegere cih û warê xwe!»

³⁷Padîşah miribû. Ew anîn Sameryayê û li wir veşartin.

³⁸Erebeya wî li ber Hewza Sameryayê paqij kirin ku fahîşeyan li wir xwe dişûştin. Li gorî gotina Xudan kûçikan xwîna wî alast.

³⁹Qewimînên din ên di padîşahiya Ahav de û hemû kirinên wî, çawa qesra ku ji diranên fîlan çêkiribû û hemû bajarên ku wî çêkiribûn, di Nivîsa Qewimînên Padîşahên Îsraîlê de hatine nivîsandin.

⁴⁰Ew mir û gihîşt bav û kalên xwe. Kurê wî Ahazya li cihê wî bû padîşah.

⁴¹Yehoşafatê kurê Asa, di sala çaran a Ahavê Padîşahê Îsraîlê de, li ser Cihûdayê bû padîşah.

⁴²Gava Yehoşafat bû padîşah sî û pênc salî bû. Wî li Orşelîmê bîst û pênc salan padîşahî kir. Dayika wî Ezûvaya keça Şîlhî bû.

⁴³Wî da ser tevahiya riyên bavê xwe Asa û xwe ji wê neda alî. Tiştên di çavê Xudan de rast in kirin. Lê wî bi tenê bilindciyên perizînê ji holê ranekirin. Gel hê jî li bilindciyan qurban serjê dikirin û bixûr pêdixistin.

⁴⁴Yehoşafat bi Padîşahê Îsraîlê re aştî kir.

⁴⁵Qewimînên din ên di padîşahiya Yehoşafat de, serketin û şerên wî, di Nivîsa Qewimînên Padîşahên Cihûdayê de hatine nivîsandin.

⁴⁶Wî jin û mêrên laşfiroş yên pûtperestiyê ku ji dema Asayê bavê wî mabûn, ji welêt qewirandin.

⁴⁷Li Edomê padîşah tune bû. Wekîlek li ser cihê padîşah bû.

⁴⁸Yehoşafat ji bo ku zêr ji Ofîrê bîne, gemiyên wek yên Tarşîşê çêkirin. Lê ew neçûn, çimkî gemî li Esyon-Geverê perçe bûn.

⁴⁹Wê gavê Ahazyayê kurê Ahav ji Yehoşafat re got: «Bila di gemiyan de xulamên min bi xulamên te re herin.» Lê Yehoşafat nexwest.

⁵⁰Yehoşafat mir û gihîşt bav û kalên xwe. Li Bajarê Dawidê bavkalê xwe, li ba pêşiyên xwe hat veşartin. Kurê wî Yehoram li cihê wî bû padîşah.

⁵¹Ahazyayê kurê Ahav, di sala hivdehan a Yehoşafatê Padîşahê Cihûdayê de, li Sameryayê li ser Îsraîlê bû padîşah. Wî li ser Îsraîlê du salan padîşahî kir.

⁵²Wî tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Wî da ser riya dê û bavê xwe û riya Yarovamê kurê Nevat ku guneh bi Îsraîlê dabû kirin.

⁵³Ji Baal re xulamî kir û perizî wî. Li gorî her tiştên ku bavê wî kiriye, wî Xwedayê Îsraîl Xudan hêrs kir.